Hij is in grote steden en rijke wijken al bijna niet meer weg te denken: de Biró. Het is een klein elektrisch stadswagentje, speciaal gemaakt om snel en droog de stad door te crossen. Inmiddels hebben ook scholieren de auto’s ontdekt en gebruiken steeds meer zestienplussers hem om naar school te komen. Ook Henriëtte zou graag een Birò voor haar dochter kopen. Haar man is het daar om diverse redenen niet mee eens.
Gewoon fietsen
De nu 50-jarige Henriëtte groeide op op een groot landgoed. “Heerlijk natuurlijk! We hadden een waanzinnige tuin, er liepen veel dieren om het huis en wij waren altijd buiten”, vertelt ze. “Ik kom uit een traditioneel gezin. Mijn vader werkte als bankier in de stad en mijn moeder zorgde voor het huishouden.” Met warme gevoelens denkt ze terug aan haar jeugd. Behalve aan het vele fietsen. “De middelbare school lag ruim 10 kilometer van ons huis en elke dag fietste ik drie kwartier heen en drie kwartier terug. Vooral als het sneeuwde, hard waaide of regende had ik er weinig zin in. Mijn moeder haalde het niet in haar hoofd om ons met de auto te brengen. Gewoon fietsen!”
Anders voor eigen kinderen
Dat fietsen naar school is iets waar Henriëtte nog steeds soms boos over is naar haar moeder. “Ik kwam regelmatig doorweekt aan op school. Mijn boeken en gymkleren waren dan zo nat dat ik net zo goed weer naar huis had kunnen gaan. Ook als het erg warm was, vond ik dat verre trappen niet altijd fijn. Als ik ongesteld was voelde ik me vaak al niet lekker. Als ik dan ook door de bloedhitte moest fietsen, werd ik soms duizelig.” Mede deze ervaringen hebben ertoe bijgedragen dat Henriëtte het graag anders zou willen doen voor haar eigen kinderen.
Heel zwaar
“Mijn oudste dochter wordt volgende maand zestien en ik wil haar dan een Birò cadeau doen. Wij wonen (net als ons gezin vroeger) heel landelijk. Ook onze kinderen moeten hierdoor ver fietsen om op school te komen. Mijn dochter staat elke dag om 6 uur op om op tijd weg te kunnen, klaagt nooit en is elke dag op tijd op school. Zelfs als het sneeuwt zorgt ze ervoor dat ze gewoon in de les zit. Ze is een enorme doorzetter en zal niet snel zeggen dat ze het fietsen niet ziet zitten. En toch zie ik dat het voor haar soms ook heel zwaar is.”
Gebroken pols
Zo maakte de dochter van Henriëtte laatst een nare val door gladheid op het fietspad. “Ik werk op de Amsterdamse Zuidas en ben elke dag om 7 uur de deur uit. De kinderen maken zichzelf klaar en gaan naar school. Ze appen mij rond 8:30 uur als ze veilig in de klas zitten. Die dag ontving ik al om 8 uur het eerste appje: ‘mam, ik ben gevallen met de fiets en heb een pijnlijke pols. Kan jij weg van je werk om mee te gaan naar het ziekenhuis?’. Ik ben natuurlijk direct in de auto gestapt en heb haar naar de eerste hulp gereden. Ze had een gebroken pols.”
Birò voor dochter
Henriëtte voelt zich schuldig over de pols van haar dochter. “Die avond stelde ik aan mijn man voor om onze dochter een Biró voor haar verjaardag te geven. Het was immers niet haar keuze om zo ver bij school vandaan te wonen en in zo’n klein autootje zou ze een stuk sneller en veiliger naar school kunnen, somde ik op. Maar mijn man vond het een slecht plan. Hij was ervan overtuigd dat ze maar gewoon moest blijven fietsen. Zo hadden hij en ik het vroeger immers ook jaren gedaan. Ook vond hij zo’n autootje helemaal niet bij ons passen. Dat was iets voor verwende ‘nieuw geld kinderen’. Daar komt volgens hem later niks van terecht.”
Makkelijker en veiliger
Natuurlijk snapt Henriëtte haar man ergens wel. “Het is natuurlijk ook te gek. Die auto’s zijn hartstikke duur en een beetje volharding is goed voor tieners. Maar ja… Onze dochter kan echt wel doorzetten, doet altijd haar best en zal heus niet lui worden. En dat geld? Ja, het is duur. Maar ik werk 50 uur per week, heb een goed salaris en dat doe ik met maar één doel: mijn kinderen een goed leven kunnen geven. En naar mijn idee maakt een Birò haar leven makkelijker en veiliger.”
Slechte vader
De zestiende verjaardag van dochterlief komt hard dichterbij, maar Henriëtte en haar man zijn er nog niet uit samen. “Ik wil dit niet zonder zijn goedkeuring doen. We zijn een team en dat wil ik blijven. Toch vind ik het heel onredelijk dat hij niet openstaat voor mijn argumenten. Ik heb het gevoel dat hij vooral bang is dat mensen hem een slechte vader vinden als hij zijn dochter zo’n wagen geeft. Dat gevoel snap ik. Maar draai het om: ben je niet juist een slechte vader als het het haar wél kunt geven, maar het haar toch onthoudt?”
Henriëtte is heel benieuwd hoe andere ouders hiermee omgaan. Geven jullie je kind een elektrische fiets, scooter, brommer of zelfs elektrische auto om de rit naar school makkelijker te maken? Praat met ons mee in de reacties onder dit artikel.
Afbeelding: LinkedIn Sales Solutions via Unsplash
Man van June was niet bij de geboorte van kind: “Zat thuis te gamen”
De geboorte van een kind is voor veel mensen één van de belangrijkste gebeurtenissen in hun leven. Van de eerste echo tot zwangerschapsclubjes: in de negen maanden van de zwangerschap gebeurt er een hoop in het leven van de nieuwe ouders. De bevalling is zowel een afsluiting als een nieuw begin. Heel bijzonder! Zo nu en dan hoor je dat de vader dit bijzondere moment mist. Denk bijvoorbeeld aan een vader die uit beeld is of een vader die wegens andere verplichtingen niet aanwezig kan zijn. Iemand die de bevalling van zijn eigen zoon miste, is de man van June: Sven. Afgelopen zomer werd hun eerste kindje geboren terwijl Sven thuis op de bank zat te gamen. June doet hier haar verhaal.
