Clara ‘Ik durf die eerste stap niet te zetten’

Al een tijdje is de 35-jarige Clara verliefd op haar supermarkt-collega. “Ik vermoed dat hij mij ook wel ziet zitten, maar allebei maken we niet die eerste move,” vertelt Clara die echt wel haar redenen heeft om die eerste stap niet te zetten.

Clara heeft nog nooit een echt relatie gehad en vermoedt dat ze er ook niet echt heel goed in is. “Ja, in zoverre je daar natuurlijk goed in kunt zijn. Maar ik denk dat omdat ik ben opgegroeid in een eenouder gezin, geen goed beeld van relaties heb. Mijn vader heeft mijn moeder en mij verlaten toen ik drie was en is buiten beeld gebleven. Hij is er met zijn secretaresse vandoor gegaan en heeft met haar twee kinderen. Met mijn moeder en mij wilde hij niets meer te maken hebben. Alimentatie betaalde hij niet, hij liet ons gewoon stikken. Mijn moeder is altijd alleen gebleven en is sinds de scheiding boos op mannen in het algemeen. Dus echt een goed voorbeeld van een relatie heb ik niet.”

Geen enkele man deugt

Even was Clara bang dat zij door haar moeder ook een haat tegen mannen zou ontwikkelen. “Gelukkig is dat niet zo. Ik snap ook wel dat er veel foute kerels zijn, maar gelukkig zie ik ook leuke mannen, vaders en opa’s in mijn omgeving. Mijn moeder heeft mij wel geleerd om mannen te wantrouwen. ‘Geen enkele man deugt’, zegt ze altijd, ‘begin er maar niet aan Claartje’. Ze wil niet dat ik mezelf te grabbel gooi, dat ik een makkelijke prooi ben voor op seks beluste mannen. Ik snap dat mijn moeder dat tegen me zegt, maar soms heb ik het idee dat ze vergeet dat ik een volwassen vrouw ben, mijn eigen beslissingen kan maken en gewoon niet zo’n grote hekel aan mannen heb als zij.”

Alleen met mijn poes

Sterker: Clara kijk er naar uit om een leuke vent te vinden met wie ze lekker op de bank kan zitten, filmpje kijken, lekkere hapjes erbij. “Ik woon alleen met mijn poes en ik ben niet eenzaam, maar zie hoe blij vriendinnen zijn die een relatie hebben. Het zou fijn zijn als ik dat ook zou hebben. Sinds ik als caissiere aan de slag gegaan bij een supermarkt werk ik graag samen met Rob. Rob is hoofd van de zuivelafdeling en neemt zijn werk heel serieus. Ik vind dat prettig. Het is fijn om te zien hoe hij jongere medewerkers het vak ook leert. Zelf is hij 37 jaar en hij woont nog bij zijn moeder. Zijn vader overleed een paar jaar terug.”

Kletsen in het fietsenhok

De twee hebben leuke gesprekken als ze pauze hebben en heel vaak staan ze na werktijd nog in het fietsenhok te kletsen. “Rob is verlegen maar een zeer lieve collega. De gesprekjes die we hebben gaan over van alles en ik merk dat we elkaar voorzichtig aftasten. Sinds een tijdje heb ik het idee dat ik meer voor Rob ben gaan voelen en ik heb dat besproken met een collega vriendin die ik kan vertrouwen. Zij vindt dat ik de eerste move moet maken omdat er anders niets tussen Rob en mij gaat gebeuren. Hij gaat die stap niet zetten, zo zegt zij. Maar ik ben bang dat ik Rob afschrik als ik hem vraag om een drankje met mij toe doen en dat ik dan onze vriendschap verpest. Dan raak ik een goede collega kwijt maar erger: ik denk dat mijn zelfvertrouwen dan mogelijk een flinke deuk krijgt.”

Normaal bespreekt Clara alles met haar moeder, maar met dit dilemma kan ze niet bij haar terecht. “Ben je gek, ik denk dat ze het vreselijk vindt als ik een vriend krijg. Dus bij haar ben ik niet aan het juiste adres als het om advies gaat. Hoe vlieg ik dit aan? Waar doe ik goed aan, wat kan ik beter laten?”

Hoe denk jij erover? Moet Clara gewoon de stoute schoenen aantrekken en Bert mee uit vragen? Of snap je haar aarzeling? Hoe zou jij het aanpakken? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Sam Lion via Pexels

Kitty wil gegeven cadeau terug van ex: “Hij wil het zelf houden”

Een half jaar geleden trokken Kitty (37 jaar) en James na zes jaar de stekker uit hun relatie. “James was vreemdgegaan. Niet één keer, maar wel tien keer. En het zou me niks verbazen als het nog meer blijkt te zijn”, vertelt Kitty. “James leek een lieve, leuke en betrouwbare jongen. We woonden sinds drie jaar samen en hadden het zelfs over het krijgen van kinderen. Duidelijk is dat dit niet meer gaat gebeuren en daar baal ik van. Ik ben de jongste niet meer en ik verlies langzaam maar zeker de hoop dat ik ooit nog moeder zal worden. Naast het feit dat ik mogelijk nooit moeder zal worden, ben ik ook nog een heel dierbaar erfstuk kwijt. Ik deed dit cadeau aan James, maar hij weigert het cadeau terug te geven…Verder lezen”