Hoe hebben jouw ouders jouw naam bedacht? Er zijn ouders die een naam kiezen die al lang in de familie is, ouders die voor iets religieus gaan, ouders die voor een hippe naam kiezen én ouders die creatief willen zijn. De ouders van Denise vielen in die laatste categorie. “Ik ben nu 37 jaar oud. En heel eerlijk gezegd neem ik ze dat tot op de dag van vandaag kwalijk. De naam die ze mij gaven was zó afwijkend, dat ik ervoor koos om er afstand van te nemen. Ik liet mijn naam veranderen en dat had best wat voeten in de aarde.”
Naam veranderen
Het veranderen van je voornaam is in Nederland goed mogelijk, maar het kost wel tijd, geld en energie. “Ja, het wijzigen van je voornaam of achternaam kan gewoon. Het is niet super ingewikkeld, zeker niet als je een advocaat of jurist inhuurt die ervaring ermee heeft. Wel is het zo’n klusje waar je eigenlijk liever niet mee geconfronteerd wilt worden. De meeste mensen willen of hoeven hun voornaam niet te veranderen. Het is dus vooral irritant als je dat wél moet doen.”
Redenen om naam te wijzigen
Wat kunnen redenen zijn om je naam te veranderen? Denise legt uit: “Er zijn tal van redenen. Mijn advocaat vertelde dat zij voornamen verandert om de meest uiteenlopende zaken. Denk bijvoorbeeld aan een transpersoon in een transitieproces, een immigrant wiens naam het niet goed doet op de Nederlandse arbeidsmarkt of een naam die steeds weer uitgelegd of opnieuw uitgesproken moet worden. Bij mij is dat laatste het geval…”
Verkeerde uitgesproken
Inmiddels gaat Denise al vijf jaar lang als Denise door het leven. “Maar eerst heette ik dus anders. Toen ik werd geboren, noemden mijn ouders mij namelijk Denoise. Je spreekt dit uit op z’n Frans, dus Deh-nwahs. Op papier ziet Denoise er nog best mooi uit, maar het goed uitspreken is lastig. Zo werd het vaak uitgesproken als ‘Dee-noojse’ en dan klinkt het meteen behoorlijk ordinair. Niet alleen de uitspraak was lastig, het spellen is ook moeilijk. Ik moest het altijd uitspellen als mensen mijn naam opschreven. Prima om dat af en toe te moeten doen, maar als je dit elke keer moet doen, is het behoorlijk vervelend.”
Altijd onderwerp van gesprek
Wat Denise ook lastig vond aan de naam Denoise, is dat mensen er altijd vragen over stelden. “Niet per se negatief, maar er werd wel altijd iets over gezegd of gevraagd. ‘Oh, wat een bijzondere naam, waar komt dat vandaan?’ of ‘Dat heb ik nog niet eerder gehoord, heeft het een speciale betekenis?’ Het stond me zó tegen dat mijn naam altijd onderwerp van gesprek was bij een eerste ontmoeting. Mensen die Anne, Jan of Nikki heten, hebben daar geen last van. Ik was daar als kind al jaloers op.”
Officieel wijzigen
Al in haar studententijd stelt Denise zich niet meer voor als Denoise. “Ik was het zat en ging me gewoon anders voorstellen. Als mensen je ontmoeten, kijken ze niet in je paspoort en niemand weet wat je échte naam is. Mijn roepnaam was dus al jaren Denise en dat vond ik prettig. Toch vond ik het onhandig dat ik officieel nog wel Denoise heette. Vijf jaar geleden heb ik officieel mijn naam laten veranderen. Mijn leven heeft het niet ingrijpend veranderd, maar het is allemaal wel een stuk makkelijker.”
Wat vinden ouders?
De ouders van Denise vinden het nog steeds moeilijk dat hun dochter afstand heeft genomen van de naam Denoise. “Ze noemen mij per ongeluk soms nog zo. Toen ik net mijn naam liet veranderen corrigeerde ik ze, maar tegenwoordig doe ik gewoon alsof ik ze niet hoor. Zo leren ze het snel genoeg. Ik kan nog steeds niet begrijpen waarom ze mij zo’n afwijkende naam hebben gegeven. Mijn eigen kinderen heten Lot en Tom. Niet zo spannend, creatief en origineel. Maar wél lekker makkelijk.”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
