fb
Damespraatjes Damespraatjes

Mijntje: “De buren blijven maar op onze oprit parkeren”

buren parkeren op onze oprit

Wonen in een twee-onder-een-kap was altijd een wens van Mijntje en haar partner Toon. “Toen Toon tien jaar geleden een nieuwe baan kreeg en meer ging verdienen, konden we de stap maken. Ons huis was ook meer waard geworden, dus we lieten ons rijtjeshuis achter en trokken in de ruime twee-onder-een-kap verderop in de straat. We wonen in een gezellige wijk waar iedereen goed contact heeft met elkaar. Heeft iemand een bladblazer of een grasmaaier nodig? Dan wordt dat snel geregeld in de groepsapp. Fijn om elkaar te helpen. Maar onze directe buren gaan wel heel ver…”

Gezellige buurt

Delen en een beetje naar elkaar omkijken zijn belangrijk in de straat van Mijntje en Toon. “We hebben elk jaar een gezellige winterbarbecue en ’s zomers organiseren we een buurtborrel. Als er voetbal is, versieren we de straat, en als er ijs ligt, schaatsen de kinderen samen op de vijver achter en drinken de volwassenen een koek en zopie. Iedereen helpt mee en zo maken we er samen een gezellige en fijne buurt van.”

In de garage

Mijntje en Toon voelen zich dus goed in de wijk. “Alleen precies met de buren met wie wij de oprit delen, gaat het wat stroever. Al jaren parkeren wij onze auto in de garage. Ik kan naar mijn werk fietsen en Toon moet naar Amsterdam en pakt dus de trein. Doordeweeks gebruiken wij de auto zelden, eigenlijk alleen in het weekend of als we op vakantie gaan.”

Auto uitladen

Het is de buren opgevallen dat de oprit van Mijntje en Toon vaak leeg is. “Zij hebben twee auto’s en parkeren er één aan de weg en de ander op hun kant van de oprit. Maar de laatste tijd vragen ze steeds vaker of ze hun auto even bij ons voor de deur mogen zetten. De eerste keer was een paar jaar geleden. Ze kwamen terug van vakantie en moesten de auto uitladen. Of ze hem even bij ons mochten neerzetten, zodat ze makkelijk alles naar binnen konden brengen. Tuurlijk mocht dat. Twintig minuten later was hij weg.”

Last van enkel

De keer daarna volgde snel. “Ze hadden een feestje omdat de buurman vijftig was geworden. Ook wij waren uitgenodigd en het beloofde een geweldige avond te worden. Die avond kwam de vraag of de moeder van de buurman haar auto daar mocht parkeren. Ze had last van haar enkel en liep met krukken. Zo hoefde ze niet verderop te staan en kon ze makkelijk van en naar haar auto lopen. Ook nu weer helemaal goed.”

Vragen het niet meer

Sindsdien gebeurt het steeds vaker dat de buren gebruik willen maken van onze oprit. “Eerst vroegen ze het nog, nu zetten ze hem soms gewoon neer. ‘Even de skibox op het dak zetten, daarna is hij weg,’ zegt de buurman dan als ik toevallig naar buiten kom. Of: ‘Wat fijn dat ik hier kan parkeren, de straat staat bomvol. Denk dat ze een feestje hebben. Anders moest ik 300 meter verderop parkeren. Lief dat jullie hier zo behulpzaam in zijn,’ zei de buurvrouw laatst. Pardon? Behulpzaam? Zij vragen het niet eens meer en zetten gewoon steeds hun auto ‘even’ neer.”

Heel vrijpostig

Mijntje vindt het vervelend. “Niet omdat ik onze eigen auto vaak nodig heb of eruit moet, maar gewoon omdat ik vanuit het keukenraam dan steeds tegen een auto aankijk. We hebben onze eigen auto niet voor niets in de garage staan. Ik wil geen auto voor de deur, en al helemaal niet een die niet van ons is. Als ze een paar keer per jaar daar willen staan, is dat goed. Mits het in overleg gaat natuurlijk. Maar dit is wel heel vrijpostig.”

Appje sturen

Omdat het Mijntje stoort, wil ze er met de buren over praten. “Maar dat vind ik wel spannend hoor. Je woont toch naast elkaar en het laatste wat ik wil is ruzie. Ik moet mijn grenzen aangeven, want anders blijven zij er overheen gaan. Dat is lastig voor mij. Toon heeft gezegd dat ik gewoon een appje kan sturen, dat dit minder spannend is. Maar dat voelt onpersoonlijk en ik ben bang dat het onze relatie onder druk zet. Echt heel vervelend dit!”

Bovenste afbeelding: Freepik

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

4 reacties

Joris -

Zo’n beugel lost dit probleem natuurlijk op, maar is als je zelf met de auto weg wil hinderlijk én het zou niet nodig moeten zijn.

‘Hoi buurman, zou je je auto voortaan niet meer ongevraagd bij ons op de oprit willen parkeren?’. Natuurlijk is dat even een drempel, maar hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt.

Vervelend dat ze meer auto’s dan parkeerplaats hebben, maar dat lossen ze dus op voor één auto weg te doen of één auto elders te parkeren. En ‘elders’ is niet in de tuin van iemand anders…

Ruud -

Gewoon een tijdje je eigen auto op de oprit zetten. Hopelijk begrijpen ze de hint. En anders inderdaad een beugel.

Sanderien van Mul -

Toon kan het blijkbaar niet interesseren want het is overduidelijk ‘het vrouwtje’ dat zich aan de buren ergert. Dit kan wel een goede les zijn om grenzen te leren stellen en deze aan te geven. Moeilijk, ook niet mijn favoriete bezigheid – maar wel goed om te doen, duidelijkheid creëren bij mensen die overduidelijk de hele hand pakken in plaats van de vinger. En als ze niet willen luisteren, dan zo’n fijne parkeerbeugel of een paar afzetpaaltjes op jullie oprit aanbrengen. Wat passief-agressief misschien, maar het brengt wel de boodschap over.

Anna -

Je vindt het lastig en Toon zegt dat je gewoon een appje kunt sturen omdat dat minder spannend voor je is.
Ik vraag me af waarom Toon het appje niet stuurt.

Reageer ook