René had zijn ogen dicht en wachtte op mijn lippen. No way! Ik kende deze gast een half uur. Acht minuten daarvan had ik op de grond van de kroeg gelegen. Wat een gênante vertoning. Eigenlijk wilde ik dat hij mijn huis verliet en ik lekker onder een dekentje medelijden met mezelf kon hebben. En een reep chocola naar binnen duwen omdat ik mezelf zo zielig vond.
Als in een tekenfilm deed René één oog open terwijl hij zijn lippen getuit hield. Toen hij mijn gezicht zag, schoot hij in de lach. “Je kijkt echt heel raar, Darla.” Nou ja zeg. Hij kende me niet eens. Hij prikte in mijn zij. Harder. Het gepor ging over in een kieteldood. Ik gilde om genade. Hij hield mijn armen boven mijn hoofd vast. “Als ik een kus krijg stop ik.” Omdat alles beter was dan een kieteldood, kwam ik iets omhoog. Teder kuste René mij. Hm. Hij zoende lekker. Het was lang geleden dat ik opging in een kus. Toen zijn handen onder mijn smerige bloesje verdwenen, riep ik hem tot de orde. Dit was echt te snel. Hij stamelde dat het vanzelf ging en dat hij mij echt heel leuk vond. Enzo.
We gingen weer keurig rechtop naast elkaar op de bank zitten. Ik had nog een wijn ingeschonken. René vertelde over zijn werk als sportjournalist. “Ik wilde als kind al journalist worden. En ik ben het geworden.” Ik vond het interessant. Ik hield van creatieve mannen en voor schrijven moest je inventief zijn. Geïnteresseerd informeerde hij naar mijn werk. De avond vloog voorbij en de fles wijn was leeg. René wilde opstaan om naar huis te gaan, maar wankelde. Verschrikt sloeg ik mijn hand voor mijn mond. “O, we hebben niets gegeten! Een fles wijn leeggetankt en een zak chips weg gekraakt, maar verder… wat ontzettend ongastvrij van mij.” René grijnsde. Ik vond het onverantwoord dat hij in zijn auto zou stappen, maar wilde niet dat hij naast me in bed kroop. “Wil je blijven slapen?” Mijn date veerde op, ik zag zijn ogen glanzen. “Maar dan slaap je wel op de bank, oké?” Even zag ik teleurstelling, maar hij ging akkoord.
Toen ik hem een dekbed gaf, had hij alleen zijn T-shirt en onderbroek aan. Een zwarte. Hm. Snel gaf ik hem zijn deken en verdween naar mijn slaapkamer. Toen ik op mijn rug lag en de dag overdacht zoals ik altijd deed, hoorde ik ‘prrrrrtttt’. O god nee. Hij laat een keiharde wind. Wat was dit allemaal ontzettend ongemakkelijk. En ik wist niet eens of ik hem leuk vond. Ik had hem nooit mijn bank aan moeten bieden, ik had hem gewoon naar huis moeten laten gaan. Zuchtend draaide ik me op. Ik hoorde gestommel. “Eh, Darla? Mag ik echt niet bij jou in bed? Ik val steeds bijna van de bank.” Ach wat maakte één nachtje uit? “Ik deed het licht aan en keek hem aan. “Ja, dat mag maar ik wil niet dat je me aanraakt. Gewoon slapen. Oké?” Hij knikte en schoof naast me.
We deden allebei alsof we sliepen maar wisten: we liggen het donker in te staren. Uiteindelijk sukkelde ik in slaap. Toen ik wakker werd lag ik lepeltje lepeltje. En dat voelde eigenlijk best heel fijn…
Lees hier de vorige blogs van Darla.
Darla (36 jaar) woont en werkt in Utrecht. Ze is single en verlangt hevig naar een kind. Omdat ze niet goed weet waar ze Mister Right kan vinden, heeft ze zich ingeschreven op verschillende datingsites. Over haar dates en zoektocht naar een man, blogt ze wekelijks op Damespraatjes.
