De warme handen van Maud gleden over mijn rug. Kneedden mijn spieren los. Ik lag met mijn hoofd door het gat en realiseerde me dat mijn masseuse de enige was die mij op deze intieme manier aanraakte. Twee jaar lang was er geen man die mij had gestreeld. Ik hoopte zo dat ik een paar sterke handen zou vinden via de datingsites waarop ik me had ingeschreven.
“Hoe gaat het met je, Dar?” Maud had de gewoonte tegen me aan te blijven kletsen als ze mijn gespannen lichaam aanpakte. Ik mompelde wat. “Je spieren voelen hard aan. Alsof je last van spanningen hebt.” Dat had ik. Ondanks dat ik genoeg leuke vrienden en vriendinnen had, voelde ik me alleen. Eenzaam. Mijn zusje Jessie had het in de gaten. Ze nodigde me uit om te komen eten, maar ik had bedankt. Enerzijds wilde ik me omringen met mensen, anderzijds wilde ik met een dekentje op de bank. En het liefst wilde ik een man. Daar werkte ik aan. Maud spitste haar oren. “Je hebt je ingeschreven op een datingsite?!” Haar hand bleef bewegingsloos midden op mijn rug liggen. Ik voelde haar verbazing. “Maar schat, je bent een hartstikke leuk wijf, jij kunt toch wel gewoon een man vinden?” Haar reactie verbaasde me niet. Het werd zo vaak tegen me gezegd. Maar zeg het maar, waar haal ik een leuke man vandaag? Ik ben 36 heb geen zin meer om uren in de kroeg te zitten. De kerels die ik leuk vind zijn getrouwd en als ze dat niet zijn, dan, nou ja, dan is er meestal iets. Maud lachte. “En jij dan? Met jou is toch ook niets mis.” Daar had ze een punt.
Toen ik thuiskwam checkte ik mijn computer. Vol verwachting klopte mijn hart. Yes! Ik had twee berichten en een flink aantal had mijn profiel bekeken. Ik opende het mailtje van Baron1979. “Darla. Wat een ontzettend geile naam. Als ik naar je foto kijk denk ik dat jij er wel pap van lust. Nou dat treft. Ik heb een lekkere staaf om in jouw pap te roeren.” Met open mond staarde ik naar het scherm. De tranen prikten achter mijn ogen. Wat een afschuwelijke reactie was dit. Hierin had ik geen zin. Dan bleef ik maar alleen. Net toen ik overwoog mijn account te verwijderen popte er een chatberichtje op. “Hi Darla, ik ben Klaas. Hoe gaat het met je?” Ik checkte Klaas zijn profiel. Hm. Hij zag er best aardig uit. “Hoi Klaas. Nou slecht. Ik heb net zo’n akelig berichtje van iemand gekregen.” Klaas stuurde een vraagteken. Ik vertelde hem wat Baron1979 me had gemaild. “Nou ja zeg. Wat belachelijk. Niet op antwoorden hoor. Dit zijn nou de mensen die het verknallen voor anderen.” Hij wond zich echt op.
Ruim een uur chatte ik met Klaas. We hadden het over van alles. Hij woonde ook in Utrecht, vertelde hij. Een afspraak maken was wel heel makkelijk, maar ik hield het nog af. Ik wilde eerst kletsen en hem zo beter leren kennen. “Als jij het leuk vindt om elkaar te ontmoeten, is het slim om niet te lang te wachten,” waarschuwde hij. “Het gevaar is namelijk dat als je dagen, weken blijft chatten, je je verwachtingen steeds hoger worden en de teleurstelling groot is als je elkaar in het echt ontmoet.” Hier sprak een ervaringsdeskundige, dacht ik. Maar misschien had hij wel gelijk.
“Kun jij komende zaterdagavond?”
Ik schrok van mijn eigen woorden. Had ik dat echt naar een wildvreemde man getikt?
Lees hier de vorige blogs van Darla.
Darla (36 jaar) woont en werkt in Utrecht. Ze is single en verlangt hevig naar een kind. Omdat ze niet goed weet waar ze Mister Right kan vinden, heeft ze zich ingeschreven op verschillende datingsites. Over haar dates en zoektocht naar een man, blogt ze wekelijks op Damespraatjes.
