Met mijn 1.75 meter ben ik voor een vrouw aan de lange kant. Als ik in Nederland ben valt dit niet zo op, maar wanneer ik in Azië rondloop, kan mijn lengte echt opvallen. Mijn vriend Ward is bijna twee meter en hoe hoog mijn hakken ook zijn, ik zal nooit boven hem uitkomen. Ik heb me weleens afgevraagd of ik ook verliefd op Ward zou zijn geworden als hij kleiner was geweest dan ik. Eerlijk gezegd denk ik van wel. Uiteindelijk gaat het toch niet om iemands lengte, maar om het gevoel wat je bij iemand krijgt.
Wie er ook zo over denkt, is Danique. Ook zij is met haar 1.90 meter bovengemiddeld lang. Haar man Paul is een stuk kleiner dan de gemiddelde Nederlandse man, namelijk 1.70 meter. “Als Paul en ik naast elkaar lopen, kan je goed zien dat wij flink in lengte van elkaar verschillen. Twintig centimeter is niet niks.”
Reuze verliefd
Danique en Paul zijn een gelukkig echtpaar uit Bussum. “We zijn al bijna 20 jaar getrouwd en ik ben nog steeds reuze verliefd op hem. Ik vind hem de knapste, leukste en meest geweldige man op aarde. Wij horen bij elkaar en daar kan niks tussenkomen. Zelfs niet de nare opmerkingen die mensen al jaren maken…”
Kabouter
Hoewel Danique en Paul niks om hun lengteverschil geven, lijken mensen in hun omgeving het maar niet los te kunnen laten. “Toen Paul en ik elkaar net kenden, begon het al. Vriendinnen vroegen zich hardop af wat ik in die kabouter zag en mijn moeder zei regelmatig dat ze het zo leuk zou vinden als Paul wat langer was geweest. ‘Begrijp me niet verkeerd Danique. Paul is een lieverd en jullie zijn duidelijk gek op elkaar. Maar ga nou op zoek naar een man van jouw lengte. Die kan je beschermen’ zei ze dan.”
Boos
In die eerste jaren ging Danique fel tegen deze opmerkingen in. “Ik heb met best veel vriendinnen gebroken omdat ze er maar flauwe opmerkingen over bleven maken. Ook ben ik een paar keer echt heel boos op mijn moeder geworden. Zij lijkt nu te begrijpen dat ik het niet accepteer als ze zulke dingen over Paul zegt, maar ik weet dat ze er vanbinnen nog hetzelfde over denkt.”
Minder moeite
Paul heeft een stuk minder moeite met de opmerkingen van anderen. “Ik ben het wel gewend. Mijn vrienden noemen mij vaak ‘de kabouter’ en ik weet dat ze dit grappig bedoelen. Ook maken ze vaak grapjes over Danique en mij. Toen we trouwden vroegen ze bijvoorbeeld wie wie over de drempel heeft getild. Ook vinden ze het hilarisch om aan Danique te vragen of ze kan kijken of ik al een beetje kaal wordt bovenop mijn hoofd. Danique irriteert zich hier aan, maar ik kan er wel om lachen.”
Onbeschoft
Danique vindt het jammer dat Paul er zo makkelijk over doet. “Mensen zouden ons niet belachelijk moeten maken en al helemaal onze eigen vrienden niet. Paul mag daar van mij best wat harder in zijn. Maar ach… Het is zijn keuze! Ik weet dat zijn vrienden het ‘grappig’ bedoelen en verder absoluut het beste met ons voor hebben. Waar ik meer moeite mee heb, zijn mensen die écht op ons neerkijken en dat laten merken. Zo zei een buurvrouw laatst dat ze het altijd ‘zo schattig’ vindt om Paul en mij samen te zien. ‘Het lijkt dan een beetje alsof jij je kleine broertje naar school loopt. Ach, je snapt wat ik bedoel…’ zei ze. Ik heb gezegd dat ik het niet snap en ben boos weggelopen. Ik vind het onbeschoft. Mensen zouden eens wat minder naar het uiterlijk moeten kijken. Misschien zouden er dan ook heel wat minder huwelijken stranden.”
Wil je (op respectvolle wijze) meepraten over het verhaal van Danique? Dat kan in de comments onder dit artikel en op onze Facebookpagina.
