Sinds Cecile afscheid moest nemen van haar man, is ze altijd alleen gebleven. “Dat is pijnlijk, maar inmiddels ben ik het gewend. Ik heb veel lieve vrienden die me helpen. Van kinderen is het nooit gekomen en toen ik wist dat Bert heen zou gaan, was ik bang te vereenzamen. Dat is dankzij alle lieve mensen om mij heen nooit gebeurd. Ook een speciaal compliment voor de mensen uit mijn buurt. In de eerste periode stonden ze elke dag met een bakje eten op de stoep, boden aan mijn gras te maaien en wandelden een rondje met mijn hond. Ik was ze zo dankbaar dat ik sindsdien alles voor ze doe. Maar inmiddels ben ik dat eigenlijk helemaal zat.”
Iets terugdoen
De buren van Cecile hebben haar met veel liefde verzorgd toen ze afscheid moest nemen van Bert. “Maar toen ik er weer een beetje bovenop was, kwamen hun hulpvragen aan mij. ‘We gaan een weekend weg, wil jij voor onze katten zorgen?’, ‘kan jij deze week onze post doen’ en ‘in de zomer zitten we op de camping, kan jij onze planten water geven?’. De eerste zomer na het heengaan van Bert deed ik dat met liefde. Iedereen had mij zo goed geholpen en ik kon zo iets terugdoen. Bovendien had ik onze camper verkocht omdat ik er in mijn eentje helemaal niet in kan en wil rijden. Ik ben in de zomer gewoon thuis.”
Geven door wanneer ze weg zijn
We zijn nu vijf jaar verder en de hele wijk is gewend geraakt aan mijn behulpzame opstelling. “Ze vragen niet meer of ik nog op hun huis, huisdieren en planten wil passen, maar kondigen tegenwoordig gewoon aan wanneer ze weggaan. Het staat mij meer dan tegen dat ze het heel normaal lijken te vinden dat ik altijd maar voor ze klaarsta. Ja, iedereen is er voor mij geweest toen ik het moeilijk had. Maar dat is vijf jaar geleden en ik heb alles gedaan om de buurt te laten zien dat ik het heel erg heb gewaardeerd.”
Tien huizen
Cecile is dan ook van plan om in de buurt-app een bericht te sturen dat ze deze zomer niet bij haar kunnen aankloppen voor hulp. “Alleen voor het gezin in het huis direct naast mij wil ik het wel doen, maar niet die tien (!) andere huizen waar ik ook dagelijks langs moest. Het maakt me erg nerveus om dit bericht te sturen, maar ik weet gewoon niet hoe ik het anders moet doen. Vorige zomer ben ik wekenlang al die huizen af geweest.”
Parkieten verdwenen
Reden waarom Cecile nu haar grens aangeeft, is een incident dat zich in de voorjaarsvakantie heeft voorgedaan. “De buren van de overkant waren op skivakantie in Oostenrijk. Ik mocht weer eens op de parkieten passen en de post weghalen. Toen zij op vakantie waren zijn er twee parkieten ontsnapt. Ik dacht echt dat ik de vogelkooi weer goed had dichtgedaan en baalde dan ook enorm. Dat gezin heeft mij dat erg kwalijk genomen en ze hebben me gevraagd te betalen voor twee nieuwe parkieten. Natuurlijk was het verzorgen van de parkieten mijn verantwoordelijkheid en ik vind het erg dat het is misgegaan. Maar om mij nou nieuwe vogels te laten kopen vind ik wat ver gaan, toch?”
Waardering
Plannen voor de zomervakantie heeft Cecile niet. “Ik hoop dat het lekker weer wordt en dat ik van de tuin kan genieten. Het lijkt me zo heerlijk om eens niet op al die huizen te passen. Als er nou iets van waardering tegenover zou staan, had ik het langer leuk gevonden. Maar die vanzelfsprekendheid waarmee mijn buren hun vakantiedagen doorgaven, stond mij meer dan tegen. Ze zoeken het maar lekker uit samen. Ik ga van mijn zomer genieten!”
Praat mee
Pas jij weleens op de huizen, dieren of planten van de buren? Zo ja, hoeveel waardering verwacht jij? We zijn heel benieuwd. Praat met ons mee in de reacties onder dit artikel.
Foto door Mikhail Nilov via Pexels
Ilona -
Ieder jaar als mijn buren op vakantie gaan verzorg ik de hond en katten. Vanaf vorig jaar hebben ze voor het eerst geen hond meer. Kort geleden zocht ik voor het eerst iemand om een paar uurtjes op mijn hond te passen. Toen ik mijn buurvrouw vroeg om mijn hond te verzorgen kon ik dus iemand anders vragen.