fb

Ellen: ‘Mijn buurvrouw voert de duiven en daar heb ik zo’n last van’

Twee maanden geleden verhuisden Ellen en haar man en twee kinderen van een appartement naar een eengezinswoning. “Ik ben zo gelukkig het is bijna perfect.” Bijna. Want de buurvrouw van Ellen voert de duiven en Ellen wordt ziek van de overlast. “Het zijn vieze beesten waar ik last van heb. Maar hoe kaart ik dat aan bij de buuf?”

Zielsgelukkig is Ellen in haar nieuwe huis. “Wat een mazzel was dat! We zaten al tijden te azen op een eengezinswoning en we konden ons geluk niet op toen een ouder echtpaar wilde ruilen. Zij in ons appartement, wij in hun huis. Perfect! We wonen nog steeds in dezelfde wijk dus de kinderen gaan naar dezelfde school en hebben nu lekker allebei een eigen kamertje. Ideaal.”

De buurt was dus niet helemaal vreemd voor Ellen en haar gezin. “Welnee, onze kinderen spelen gewoon nog met hun vriendjes en kennen goed de weg. We hebben het enorm naar ons zin.” En, niet onbelangrijk, het gezin heeft leuke buren. “Naast ons woont ook een jong gezin en aan de andere kant woont Annemieke. Zij woont al veertig jaar in het huis. Nu alleen omdat haar man vorig jaar is overleden. Heel verdrietig, maar Annemieke is een taaie en een vreselijk lief mens. Ze heeft haar hulp aangeboden als we met vakantie gaan. Dan wil ze de plantjes water geven en onze tuin een beetje bijhouden. Zo fijn.”

Ik vind duiven dom

So far so good zou je denken. “Yep, dat is ook zo. Maar er is iets waarmee ik enorm in mijn maag zit. Annemieke voert de duiven. En ik haat duiven. Ik vind het domme beesten, lomp ook en moet niks van ze hebben. Annemieke daarentegen is gek op die beestjes en ik heb er last van. Het irriteert me dat ze die vogels voert, want de overlast is groot. In het begin dacht ik: ‘tegen wie praat Annemieke nou zo hard? Bleek dat ze tegen die duiven stond te tetteren. Snoeihard. Met zo’n gek, verdraaid stemmetje. Eerst moest ik er een beetje om lachen, maar dat is me nu wel vergaan. Elke ochtend, je kunt de klok er op gelijk zetten, loopt ze om acht uur de tuin in en strooit ze eten. Niet alleen zaadjes, maar volgens mij ook restjes van de vorige avond.”

Wegjagen heeft geen zin

Annemieke voert ze zoveel, dat Ellen het idee heeft dat het voer ook andere beesten zoals ratten aantrekt. “Mijn jongste dochter zei dat ze laatst een muis had zien lopen. Lijkt me niet onmogelijk, ik denk zelfs dat ik ratten heb gezien. Daarnaast koeren die beesten enorm. Ik word ’s ochtends wakker van het lawaai dat die vogels maken. Ze blijven namelijk hangen. En dan vliegen ze naar ons slaapkamerbalkonnetje en gaan daar lawaai zitten maken. Ik jaag ze weg, maar die beesten zijn zo brutaal en nergens bang voor. Het lijkt haast wel of ze me zitten uit te lachen terwijl ik steeds wanhopiger word.”

Ze poepen alles onder

En dan die poep, dat is pas smerig. “Ja, ze poepen mijn hele tuin onder. Op mijn paadje onder het balkon ligt dagelijks een plakkaat stront. Echt zo smerig. En volgens mij is vogelpoep ook niet geheel ongevaarlijk, maar daarbuiten is het een onsmakelijk gezicht en sta ik bijna dagelijks het paadje te schrobben. Ik ben daar een beetje klaar mee, ik heb daar geen zin in en geen tijd voor.” Maar ja, hoe moet Ellen dat aankaarten bij die schattige buuf?

De ergernis groeit alleen maar

Ze heeft geen idee en wil ook niet rot doen tegen Annemieke. “Ze is zo lief en behulpzaam, ik vind het lastig om er iets van te zeggen. Maar de ergernis wordt alleen maar groter en groter en ik ben zo bang dat ik op een goede dag ontplof. Dat zou ik zo naar vinden. Ik ben niet zo goed in het geven van kritiek. Mijn man heeft al voorgesteld om met Annemieke te gaan praten, maar dat vind ik niet zo’n goed idee. Hij komt altijd zo bot uit de hoek en dat vind ik dan weer zielig. Ik vraag me echt af hoe ik dit nou moet aanpakken.”

Wat raad jij Ellen aan? Vind je haar ergernis terecht? Hoe zou jij het zeggen tegen je vriendelijke buurvrouw? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Alexey Demidov via Pexels

1 reactie

Joris -

De ergernis is terecht. Herrie, kak, ongedierte. Die beesten worden niet voor niets vliegende ratten genoemd.

Reageer ook