Carien en haar vriend Derk moeten op de kleintjes letten. “We hebben het niet zo breed en dat vinden we soms best moeilijk. Derk werkt als freelancer en is erg kritisch op de klussen die hij aanneemt. Hierdoor heeft hij soms voor een lange periode geen inkomen. Ik ben in loondienst als parttime tandartsassistente en ik verdien net genoeg om elke maand de vaste lasten te betalen. Gelukkig staan Derk en ik er allebei positief in en kijken we vooral naar wat wél mogelijk is. En als je op die manier leeft, zie je ineens heel veel kansen.”
Leven hoeft niet duur te zijn
Omdat ze moeten rondkomen van een laag inkomen, gaan Carien en Derk spaarzaam met het geld om. “We kopen onze kleding op tweedehands marktjes, eten groenten uit het seizoen, boeken geen dure vakanties en hebben geen kostbare abonnementen. Zo gaan we nooit naar de sportschool, maar trainen we buiten op openbare sportplaatsen of gaan een rondje hardlopen. En valt er een bord kapot of hebben we meubels nodig? Dan gaan we naar de kringloopwinkel. Het leven hoeft niet super duur te zijn als je bereid bent net iets meer moeite te doen.”
Leuke uitjes
Op vakantie gaan doen Carien en Derk zelden. “Maar we doen wel vaak leuke uitjes in Nederland. We hebben dan wel geen kinderen, maar we vinden het leuk om naar de dierentuin of het pretpark te gaan. Meestal kopen we kaartjes via Marktplaats, de buurtapp of bij een supermarktactie. Zo bespaar je heel veel geld en kun je relatief goedkoop een leuke dag eropuit. Eten nemen we mee van thuis; in pretparken en dierentuinen is het allemaal niet te betalen. En soms hebben we geluk: niet iedereen eet alles op en soms laten mensen super goed eten gewoon staan.”
Zonde om weg te gooien
Zo ook in een pretpark vorige week. “Een gezin met drie kinderen en twee ouders had enorm veel friet en snacks besteld. We zaten op het terras onze eigen boterhammen te eten en zagen dat er heel veel eten op het dienblad bleef liggen. Het gezin stond op en liep weg. Toen ze van tafel waren, pakten we onze kans. We verplaatsten ons naar hun tafel en begonnen te eten van de overgebleven frietjes en kroketten. Nog hartstikke lekker en zonde om weg te gooien.”
Lego-poppetje
Maar wat Carien en Derk niet hadden verwacht, is dat het gezin terug zou komen. “Net toen we lekker zaten te smikkelen, stonden ze ineens aan onze tafel. ‘Hebben jullie een Lego-poppetje gevonden? Die lag hier op tafel,’ vroegen ze. Natuurlijk keken we even rond en zagen het poppetje onder de frietjes op het dienblad liggen. Toen viel het kwartje bij de ouders en merkten ze op dat wij hun eten aan het opeten waren. En dat maakte ze boos!”
Anderen mogen het pakken
De moeder en vader van het gezin zeiden tegen Derk en Carien dat ze het heel raar vonden dat zij hun eten aan het opeten waren. “Ik heb ze haarfijn uitgelegd dat ze het dan maar niet hadden moeten laten staan. ‘Het is de bedoeling dat je dit zelf opruimt. Doe je dat niet en laat je het op tafel staan? Dan mogen anderen het pakken,’ zei ik tegen haar. Vooral de man werd erg kwaad en zei dat ik met mijn handen van hun eten af moest blijven. Hij griste het Lego-poppetje van zijn dochter van het dienblad, pakte het eten en gooide het in de prullenbak.”
Laten staan?
Carien en Derk schrikken enorm van het voorval. “Het is heel zonde om al dat eten gewoon weg te gooien. Mensen zoals wij hebben het niet breed en dan is het heel erg om te zien hoe rijke mensen met dingen omgaan. Alsof het allemaal maar zo vanzelfsprekend is. Voor ons is dat het niet. En zien wij dan een dienblad vol gratis en kwalitatief goed eten staan? Dan vind ik dat we dat op mogen eten.”
Bovenste afbeelding: Rinke Dohmen via Unsplash
Petra -
Kijk ik zou dat niet doen, eten van andermans eten, maar als we dat even opzij zetten.
1. Ik denk dat het gezin fout was hun eten te laten liggen. Je moet je eigen rommel achter je opruimen. Alles laten staan kan gewoon niet en is asociaal.
2. Jullie hadden wat mij betreft inderdaad het recht om ervoor te kiezen het eten jullie eigen te maken.
3. Ze kwamen terug voor het poppetje. Jullie helpen en om dan te keer te gaan en het eten voor jullie neus nu wel weg te pakken en weggooien is weer asociaal.
Dat over de situatie van het incident in het pretpark.
Daarnaast vind ik dat jullie er zelf bewust voor kiezen “arm” te leven. Ik vind niet dat je dat gezin (of anderen in het algemeen) meteen “rijk” kan labelen. Je weet immers niets over de financiele situatie. Alles wat je weet is dat ze verkeerd hebben ingeschat hoeveel er wordt gegeten en uit ervaring weet ik dat dat lastig is in te schatten met kinderen. Dus ook dat is te verklaren.
Dat je je financiele situatie moeilijk vind kan ik begrijpen Ik heb ook op minimum inkomen jaren geleefd door omstandigheden. Je hebt dan snel de neiging om jaloers naar anderen te zijn. Of om kritisch te zijn naar hoe anderen met geld omgaan. Dit vind ik alleen onterecht. Ik weet jullie situatie niet maar het klinkt alsof je best misschien zelf meer kan werken of dat je vriend minder kritisch moet zijn. Wil hij per se kritisch zijn om een goed portfolio op te bouwen prima maar dan moet hij misschien toch maar nadenken over een baantje part time in de horeca of zoiets ernaast.
Arm zijn is jullie keuze, je kan alleen anderen niet oordelen door wat zei met hun (zelfverdiende) geld doen.