Het servies, de lampen en andere losse spullen vliegen regelmatig door het huis bij Aurora en Dave. Aurora heeft al sinds haar puberteit vaak last van extreme woede-uitbarstingen en dat wil zij graag bespreekbaar maken. “Het klinkt misschien gek, maar ik ben zelf ook het slachtoffer van mijn woede-uitbarstingen. Niet alleen mijn omgeving. Ik wil dat mensen meer begrip hebben voor mensen met woede-uitbarstingen, want vaak kunnen ze er niks aan doen.”
Geschorst
Als puber kreeg Aurora voor het eerst last van woede-uitbarstingen. “Ik kon enorm tekeer gaan in de klas als ik ruzie had met een docent. Zo heb ik een keer een boek naar het hoofd van een docent gegooid omdat hij mij een onvoldoende gaf. Op dat moment vond ik dat een hele terechte reactie, maar toen ik eenmaal geschorst thuis zat, zag ik in dat dit natuurlijk volledig buiten proportioneel was. Ik heb de docent toen een brief geschreven en mijn excuses aangeboden.” De docent accepteert Aurora’s excuses, maar de klas gelooft er niks van. “Zij wisten ook wel dat ik de dag daarna wel weer een keer schreeuwend en met de deuren slaand een klaslokaal zou gaan verlaten.”
Vechten met een verkoopster
Tijdens de puberteit doen de ouders van Aurora haar gedrag af als ‘puberaal en hormonaal’. Ook de huisarts zegt destijds dat woede-uitbarstingen er bij jonge meiden nou eenmaal bijhoren soms. “Helaas bleek het bij mij niet zomaar over te gaan toen ik uit de puberteit was. Het werd zelfs erger. Overal kreeg ik ruzie en zelfs tegen wildvreemden kon ik enorm tekeer gaan. Zo heb ik toen ik 21 was een keer bijna gevochten met een verkoopster van de H&M. Mijn vriendje van toen kon er nog net op tijd tussenkomen. Ik ben nooit meer teruggegaan naar de winkel. Zo erg schaam ik me.” Ook als Aurora in het weekend alcohol had gedronken tijdens het uitgaan, ontstonden er vaak problemen. “Ik werd woedend om de kleinste dingen. Als een vriendin mij vergat tijdens een rondje bijvoorbeeld. Ik ben die tijd veel vriendinnen kwijtgeraakt.”
Buren klagen
Nu Aurora 33 is, heeft ze nog steeds regelmatig last van woede-uitbarstingen. “Mijn vriend Dave is heel lief en kan er goed mee omgaan. Toch ben ik bang dat ook hij er op een dag klaar mee is. We wonen nu vier jaar samen en in die vier jaar hebben we al meerdere keren nieuwe glazen en borden moeten kopen. Niet omdat ze per ongeluk kapot gevallen waren, maar omdat ik ze kapot gooi.” Ook de buren klagen steen en been over het geschreeuw en het lawaai. “Vooral als ik op vrijdag een paar drankjes op heb en moe ben van de week, kan ik laaiend worden om de kleinste dingen. Als Dave spontaan besluit om nog wat met vrienden te gaan drinken in de stad bijvoorbeeld. Achteraf denk ik altijd: waarom ging ik zo tekeer? Maar meestal weet ik het niet eens meer.”
Emoties reguleren
Omdat Aurora de woede-uitbarstingen zelf steeds vervelender vindt, heeft ze besloten er wat aan te willen doen. “Ik drink geen alcohol meer, want ik merkte dat de woedeaanvallen door alcohol erger worden. Ook ga ik nu elke dag naar de sportschool om mijn energie kwijt te kunnen. Twee weken geleden ben ik bij de huisarts geweest en heb ik gevraagd of ik doorverwezen kan worden naar een psycholoog. Er is nu een wachtlijst, maar ik wil mijn emoties graag beter leren reguleren. Ik wil niet langer het slachtoffer van mijn eigen woede-uitbarstingen zijn. Ook voor Dave, hij is de liefde van mijn leven en hij verdient een stabiele partner.”
Wil je op respectvolle wijze meepraten over het verhaal van Aurora? Dat kan in de comments onder dit artikel.
