Het sportseizoen voor de kinderen van Ans en Jeroen zit er weer op. “Jade, onze jongste, zit op wedstrijdzwemmen. Mitch, de oudste, speelt voetbal. Tijdens het sportseizoen staan onze weekenden in het teken van wedstrijden en toernooien. Voor de kinderen rijden we heel wat af, maar dat doen we graag. Toch vind ik het best lekker dat het nu even klaar is. Niet alleen omdat ik in het weekend weer kan uitslapen, maar zeker ook omdat ik me kapot schaam voor mijn man…”
Carrière misgelopen
Jeroen, de man van Ans, speelde vroeger fanatiek voetbal. “Door een blessure heeft hij de top nooit weten te halen. Tot op de dag van vandaag baalt hij daarvan. Op feestjes en in het clubhuis vertelt hij regelmatig dat hij profvoetballer was geworden als hij niet geblesseerd was geraakt. Toen zijn moeder nog leefde zei zij altijd dat ik dit verhaal vooral met een korreltje zout moest nemen. Jeroen kon een prima balletje trappen, maar de nieuwe Johan Cruyf was hij echt niet. Mijn man ziet dat anders en houdt krampachtig vast aan het idee dat hij een geweldige carrière heeft misgelopen.”
Als een malle tekeer
Bij het gebrek aan een carrière als profvoetballer, neemt Jeroen het aanmoedigen erg serieus. “Hij gaat als een malle tekeer. Schreeuwen naar de kinderen, ruzie met ouders van de tegenstander en schelden op de scheids. Vooral bij de wedstrijden van Mitch gaat het vaak mis. Zeker als het spannend wordt of wanneer Mitch niet lekker in de wedstrijd zit.”
Kan zich niet inhouden
De man van Ans wordt door scheidsrechters regelmatig weggestuurd, vaak nog voor de eerste helft is afgelopen. “Hij gaat zo tekeer, dat hij wedstrijden niet eens mag afkijken. Het is ongelofelijk gênant en zowel ik als de kinderen schamen ons kapot. ‘Pa, kun je vandaag alsjeblieft gewoon je mond houden?’, vroeg Mitch hem laatst. Hij zegt dat hij het zal proberen, maar bij de eerste (naar zijn inziens) verkeerde beslissing van de scheidsrechter, kan hij zich toch niet inhouden.”
Positief aanmoedigen
Op de club van Mitch wordt en lacherig over Jeroen gedaan. “Andere ouders vinden hem een rare snuiter en praten niet met hem. Ook zij schamen zich voor hem en zijn zichtbaar opgelucht als alleen ik langs de lijn sta. Vanuit de vereniging is het beleid dat ouders positief aanmoedigen. Diverse keren is dit met Jeroen besproken, maar het blijft niet bepaald hangen…”
Snap het niet
Ans vindt het heel bijzonder om te zien hoe Jeroen bij de aftrap van een degelijke huisvader in een gefrustreerde hooligan verandert. “Jeroen werkt bij een administratiekantoor en is daar de rust zelve. Ook thuis is hij vriendelijk en beheerst. Maar zodra het woord ‘sport’ of ‘voetbal’ valt, raakt hij gefrustreerd. Ik denk dat het komt door zijn eigen carrière die in duigen viel. Maar ook daarbij denk ik: zo’n big deal was dat niet. Ik snap die frustratie niet.”
Zoutzakken
Na het zoveelste incident bij de laatste wedstrijd van het seizoen, hebben een aantal ouders uit het team van Mitch tegen Ans gezegd dat ze Jeroen er niet meer bij willen hebben. “Dat durven ze niet eens tegen hem te zeggen, bang voor een heftige reactie. Ik heb het met Jeroen besproken, maar hij vindt het de grootste onzin. ‘Die ouders staan als een stelletje zoutzakken langs de lijn. Daar hebben de kinderen toch ook niks aan?’. Ik probeer uit te leggen dat het daar niet om gaat, maar dat blijft niet hangen.”
Geen ruzie
Ans heeft er geen zin in om het gedrag van haar man langs de lijn, tussen hen in te laten komen. “Ik ga hier thuis écht geen ruzie om maken. Ja, ik schaam me. Ja, ik vind dat Jeroen iets aan zijn voetbal-frustratie moet doen. Maar er hier thuis een ding van maken? Mij niet gezien.”
Afbeelding: Unsplash+
Marleen -
Was jaren terug ook voetbalmama. Verschrikkelijk die ouders die langs de zijlijn staan roepen en tieren alsof het over leven en dood gaat. Niemand sparen met verwijten, zelfs de ploegmaten van hun kind niet. Je kind zal er zich zeker voor schamen en uitgelachen worden door zijn ploegmaten. Vroeg of laat kan hij dat gedrag van zijn vader niet meer aan en stopt hij met voetbal. Ofwel is hij bang hoe vader gaat reageren als hij het niet meer leuk vind en wil stoppen. Dan ga je je man nog maar horen. Dus ja, zijn gedrag ad zijlijn is onacceptabel, denk dat wel heel duidelijk is, zowel voor je zoon, de ganse ploeg, alle ouders van zijn ploeg, de trainer, de scheidsrechter, het bestuur van hun club, de spelers vd tegenstander, de ouders vd tegenstanders. Dus als je wil dat je kind met plezier blijft voetballen moet je man daar wegblijven. Een andere drastische manier is om alles op te nemen en hem dat laten horen als hij kalm is