Waar is de tijd gebleven dat Annabel samen met haar man Eelco heerlijk op de bank zat? Lekker Netflixen met een wijntje erbij. “Tegenwoordig zitten onze puberzonen de hele avond beneden en bemoeien zich overal mee. Ik begin daar steeds meer van te balen.”

Annabel verlangt nog wel eens naar de tijd dat haar kinderen klein waren. “Het waren tropenjaren. Als ik er nog aan denk hoe we steeds maar van hot naar her moesten racen, op zaterdagochtend vaak om acht uur ’s ochtends op een of ander knollenveld in een gehucht langs de voetballijn stonden. Hilarisch hoor, maar ik verlang er niet naar terug. Maar: de avonden waren van Eelco en mij. Brachten we de kinderen lekker vroeg naar bed en dan hadden we samen een heerlijke avond. Toen ze leerden klokkijken, zette ik de klok soms naar voren. Wisten zij veel.”

Hersenloos tv kijken

De tijd van de klok vooruit zetten, behoort tot het verleden. Die twee schattige broertjes zijn nu twee boomlange gasten van 14 en 16 jaar. Apetrots is Annabel op ze, maar soms zou ze willen dat ze van die bank afkwamen en lekker met hun vrienden op pad zouden gaan. “Dat doen ze ook wel, maar alleen in het weekend. Dus zitten we zo’n vijf dagen per week met z’n allen beneden. Na een lange dag werken vind ik het heerlijk om hersenloos naar First Dates te kijken en Eelco kijkt altijd graag met me mee. Samen raden we of een koppel goed is gematcht of niet. Tegenwoordig vind ik het een stuk minder leuk omdat die jongens zich overal tegenaan bemoeien.”

Laat je niet piepelen, man

Haar zonen kraken alle programma’s die Annabel en Eelco kijken af. Er blijft nauwelijks een spaan heel van Annabel en Eelco. “Maar serieus. Ze praten over ons alsof we er niet bij zijn. Vinden ons suf en snappen niet waarom we naar die pulp kijken. Ik vind echt te ver gaan en schokkend wat ze allemaal zeggen, maar Eelco kan er smakelijk om lachen.” Hinderlijk vindt Annabel het dat haar zonen zich schaamteloos bemoeien met de gesprekken die zij met Eelco voert. “Het rommelt nogal op het werk van Eelco en hij maakt zich zorgen. Ook omdat hij als trouble shooter niet zo goed in de groep ligt. Door er met mij over te praten, kan hij zijn hart luchten en zijn gedachten ordenen. Laatst zei de oudste: ‘Jemig pa, laat je toch niet zo piepelen, man. Wees een echte kerel en vecht terug.’ Die opmerking dreunde nog lang door.”

Ga dan naar je kamer

De sfeer is soms echt naar en Annabel vindt dat vervelend. Als de jongens weer hun ongezouten mening geven op de programma’s waarvan zij en Eelco zo genieten, wordt ze het zat. “Ik kan prima tegen kritiek en neem mezelf niet zo serieus, maar hier werd een grens overschreden. Ik zei dat ze ook gewoon lekker naar hun kamer kunnen gaan en daar doen en laten wat ze willen. Maar dat doen ze niet. Ik weet niet of ze dat doen om ons te dwars te zitten of omdat ze het juist gezellig vinden als gezin beneden te zijn. Kan ik ze natuurlijk vragen, maar ik weet niet of het antwoord dat ze dan geven zuiver is.”

Schuldgevoel

Natuurlijk weet Annabel ook wel dat dit bankhangen en oudertje pesten nog maar een paar jaar duurt en dat ze het nog zal missen als ze uit huis zijn, maar voor nu is het lastig. Voorlopig gaan ze de deur nog niet uit en zal ze dus met hun gezelschap moeten dealen. “Ja, erg he. Ik vind het eigenlijk niet kunnen dat ik zo denk. Er zijn avonden dat ik ze echt aan het wegkijken ben en laat merken dat ik het niet erg zou vinden als ze zouden opkrassen. Ik voel me daarover dan heel schuldig. Want je kinderen wegkijken kan echt niet, dat is zo slecht. Hoe doen andere ouders dat vraag ik me af. Eelco zegt dat ik me niet zo op de kast moet laten jagen, maar dat is het niet. Ik mis gewoon mijn avondjes samen met Eelco, ik heb daar behoefte aan.”

Herken jij dit? Wat raad je Annabel aan? Wat kan ze het beste doen? Op haar strepen staan en geen onzin pikken? Of er gewoon lekker van genieten want de jaren vliegen voorbij en voor ze het weet zijn haar jongens het huis uit. Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Valeri Mak via Pexels

Check hier onze Moederdag Top 5 voor 2023!