Toen deze anonieme lezeres vroeger nadacht over het loslaten van haar kinderen, dacht ze dat het makkelijk zou zijn. Toch loopt ze er nu tegenaan dat het bar lastig is. Vooral omdat haar dochter hele andere keuzes maakt dat zijzelf zou doen. Deze lezeres is op zoek naar advies van andere vrouwen. Lees hier haar verhaal!
“Mijn moeder was vroeger heel erg streng. Ik mocht niet uit, ik mocht voor mijn zestiende geen vriendje hebben en toen ik op mijn zeventiende aan de pil wilde was dit eigenlijk niet bespreekbaar. Het contact met mijn eigen moeder is er heel slecht door geworden en we hebben nooit een sterke band gehad. Ik nam me altijd voor: als ik later kinderen krijg, dan word ik een stuk minder streng.”
“Mijn man en ik kregen twee dochters. Ze hebben het niet makkelijk gehad. Zes jaar geleden zijn mijn man en ik gescheiden en al vrij snel kreeg hij een nieuwe vrouw met wie hij ook een kindje kreeg. De meiden voelden zich vervangen en op de tweede plaats gezet. Hij heeft altijd volgehouden dat ze net zo belangrijk waren als het nieuwe kindje, maar je merkte wel dat hij zijn focus toch wel bij het nieuwe gezin had.”
“Ondanks de problemen thuis deden allebei de meiden het goed op school. Afgelopen zomer kreeg Jalisa -de oudste- haar atheneum diploma en ging politicologie studeren. Ondanks het coronavirus en de online colleges, verhuisde ze naar Amsterdam, maakte in een mum van tijd een heleboel nieuwe vrienden én kreeg een vriendje.”
“Met de kerst nam ze haar nieuwe vriendje mee haar huis; Joeri. Bij de borrel leek het nog een leuke jongen. Studeerde ook politicologie en als vrijwilliger. Tegen de tijd dat het hoofdgerecht op tafel kwam, sloeg de sfeer om. Joeri was hartstikke lam. Hij en Jalisa kregen ruzie en hij ging boos naar huis. ’s Avonds vertelde Jalisa dat Joeri en zij vaker ruzie hadden, vooral als Joeri veel had gedronken. Ik schrok toen heel erg, maar schonk er op dat moment niet te veel aandacht aan.”
“Een paar dagen na het kerstdiner heb ik Jalisa gebeld om te vragen hoe het allemaal gaat. Ze vertelde dat zij en Joeri alles hadden bijgelegd en dat het goed was. Toch vroeg ik door naar de ruzies en Joeri’s drankgebruik. Vrij koel vertelde ze dat Joeri bijna elke week zo dronken is en dat hij elke dag blowt. Elke dag! Ik gaf aan dat dit niet normaal is, maar zij vond dat ik mij er niet mee moest bemoeien. Ergens heeft ze natuurlijk een punt. Maarja… Het blijft je dochter.”
“Na het gesprek merk ik dat Jalisa mij minder vertelt. Ze was er duidelijk niet van gediend dat ik mijn mening gaf over het drank- en drugsgebruik van haar vriendje. Het was dan ook een totale verrassing dat ze mij laatst vertelde dat ze haar kamer heeft opgezegd om bij Joeri te gaan wonen. Met mij is daar nooit een gesprek over geweest.”
“Ik heb mijn ex gebeld om te overleggen over de hele situatie. Blijkbaar heeft Jalisa hem vooraf wel over het samenwonen verteld. Sterker nog: hij gaat haar helpen verhuizen! Toen ik hem vroeg of hij het dan geen eng idee vindt dat zijn dochter bij een drugsverslaafde ging wonen, zei hij dat wij ons er niet zo mee moeten bemoeien. Wat kan ik nou doen? Moet ik maar aanzien dat zij haar leven aan het vergooien is? Ik wilde haar vrijheid geven, maar ziet ze niet dat dit haar op termijn ongelukkig gaat maken?”
Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal? Dat kan in de reacties onder dit artikel. Vinden we gezellig 🙂
Rieneke -
Naar je dochter je vertrouwem en leifde uiten zodst ze jou altijd in vertrouwen durft te nemen en weet als er wat is dat zij bij jou terecht kan zonder enig oordeel. Natuurlijk had je het liever anders gezien en maak je je veel zorgen maar helaas ze is 18 en kan je als ouder zijnde er weinig aan doen. Nodig ze vaak samen bij je uit en weiger dan drank te serveren (dat heb je gewoon niet in huis). Hopen dat ze snel door de studietijd heen zijn want dan stopt dat blow en drankgebruik meestal meer. Bedenk zo ze is pas 18 na paar jaar is de relatie wel over.