Kanker: er zijn weinig families die er niet ooit mee te maken krijgen. Zo ook onze familie… Ik kreeg 10 jaar geleden borstkanker en mijn man werd 5 jaar geleden gediagnosticeerd met prostaatkanker. We hebben hele zware jaren achter de rug, maar momenteel zijn we allebei gezond en genieten we intens van het leven.
Oppassen op de kleinkinderen, vaak samen zeilen en lange avonden bij het kampvuur in onze achtertuin. Wij zijn gezegend met een mooi leven waarin wij omringd zijn door liefde en fijne dingen. Toch is er wel iets wat mij dwars zit, namelijk dat mijn man en ik al jaren geen seks meer hebben gehad.
De seks werd minder toen ik ziek werd. Mijn hoofd stond er niet naar, ik had veel pijn en voelde me alles behalve sexy. De pijn ging uiteindelijk weg, maar ik heb mij na mijn herstel nooit meer sexy gevoeld. Mede dit zorgde ervoor dat seks iets is wat niet meer in mij opkwam. We vreeën destijds nog sporadisch met elkaar, maar dit stopte helemaal nadat ook mijn man kanker kreeg.
Ik hield mezelf altijd voor dat de seksualiteit wel weer terug zou komen als hij weer beter was. Hij werd beter en toch kwam het stukje seksualiteit niet meer terug. Het gekke is: persoonlijk vind ik het helemaal niet zo erg. En toch zit het mij niet lekker!
Ik hoor van veel vriendinnen dat zij het wél vervelend vinden dat zij geen seks meer hebben met hun echtgenoot. Zou ik dat ook moeten vinden? Betekent geen seks automatisch dat het toch ergens niet helemaal goed zit in ons huwelijk of zegt het eigenlijk niet zo veel? Ik vind het een onderwerp waar ik moeilijk met mijn man over durf te praten en ik ben op zoek naar vrouwen die mij kunnen voorzien van hun advies.
Deze lezeres op respectvolle wijze van jouw mening voorzien? Dat kan in de reacties onder dit artikel.
Sabine -
Het is jammer dat seks zo ongelofelijk overschat wordt in een huwelijk. Ik zou het juist heel erg vinden als seks het belangrijkste zou zijn dat 2 mensen bindt. Komt vaker voor dan je denkt. Ik ben heel blij en dankbaar met de diepe connectie die mijn man en ik hebben. We knuffelen, zijn heel graag bij elkaar, doen gezellige dingen samen, en respecteren elkaar. Kunnen ook heel goed los van elkaar dingen ondernemen. Dat seks al jarenlang geen deel meer is, hebben we overigens wel met elkaar besproken. Dat was een lastig gesprek, maar het heeft heel verhelderend gewerkt. Er zijn geen onuitgesproken verwachtingen meer, geen twijfels of onzekerheden. Ik hoop dat U dat gesprek ook samen met uw man aan kunt gaan, wellicht met wat hulp van een onafhankelijk persoon. Het maakt het leven zo veel mooier. Ik wens u beiden sterkte, en nog veel mooie jaren samen