Zo jammer dit. Dat de exvrouw zo aan het zieligdoen is. Zo egoistisch. “Ik kan het niet als ik ze samen zie”. Kom op. Het is al tien jaar geleden dat ze uit elkaar zijn gegaan. Leef je leven verder. Blijf niet hangen in het verleden. En wees tolerant naar je oudste kind toe. Exhex heeft nu gewonnen door haar exman bij het huwelijk weg te houden van zijn zoon. Dit is absoluut ongehoord. Toen ik ging trouwen zei mijn vader bijna hetzelfde: “Als je moeder komt, dan kom ik niet “. Dan blijf je maar weg, zei ik. Maar mam komt ook en jij ook. Gelukkig is mijn vader wel gekomen samen met mijn stiefmoeder. Hij heeft me weggegeven.
Daarom moet die exvrouw niet zo zielig blijven doen en haar exman het geluk niet gunnen.
Het is inderdaad geen goedprater dat de exman en maryam vreemd zijn gegaan. Maar als je al ongelukkig bent in een huwelijk stap er dan uit.
Ik ben ook gescheiden maar heb mijn kinderen nooit als pionnen gebruikt. Zij hebben ook recht op hun vader (hij ging vreemd, maar achteraf ben ik blij bij hem weg te zijn) en ik ga echt niet zielig lopen doen als mijn kinderen iets feestelijks hebben. Kinderen zijn vaak altijd al de dupe van een scheiding, laat ze dus niet hoeven kiezen.

Het spijt mij oprecht maar als je in een huwelijk van een ander stapt dan moet je niet gaan huilen als dat je niet in dank afgenomen wordt. Ik vind het respectloos van beiden om stiekem iets met elkaar te beginnen terwijl zijn vrouw van niets wist. Ookal liep hun huwelijk niet op rolletjes, dat is nog geen reden om de boel zo te belazeren. In elk huwelijk zijn goede en slechte tijden. Jullie krijgen wat je verdiend! Karma heet zoiets! Ga nu niet het slachtoffer uithangen van de kaalgeplukte vader die zijn gezin verliet.
Ik word al boos om dit hele verhaal, laat staan wat zijn ex-vrouw en kinderen moeten voelen. Ik walg van vreemdgaan achter iemands rug om.

@Adri. Natuurlijk zijn er situaties als de jouwe.. waar je zeker voor jezelf moet kiezen. Maar als je het verhaal van Maryam leest is dat toch wel anders. Ruben voelde zich ook mega schuldig en heeft daarom maar financieel veel toegegeven. Is dat goed.. misschien niet. Maar hebben Maryam en Ruben goed gehandeld. Ook niet.. verliefd worden kan gebeuren maar is ook niet zoiets als een noodlot wat je overkomt. Je kan ook kiezen dat iets niet gaat nestelen.. hij heeft zijn vrouw trouw beloofd.. en heeft haar na jaren huwelijk laten zitten. Dan kun jij ze een aai over de bol geven en zeggen ‘lief tweetal”. Maar het komt toch ook echt door hun eigen keuze. En ja die ex is ook niet handig bezig. Ik zou het Ruben en Maryam niet eens gunnen om zelf ongelukkig te blijven en boos maar zelf het beste er van zien te maken.aar ik kan het ook wel weer begrijpen dat je geen confrontatie wil.. lastig allemaal

Doe niet naief, jullie hebben het toendertijd “niet netjes” aangepakt. (Zachtjes uitgedrukt) dit is wat er voor jullie van overblijft. Doe het ermee.

Ik kan dit, mijn kinderen, vooral mijn zoon die ik altijd zijn kont heb nagedragen wil geen contact meer met mij om verschillende onware redenen en is niet bereid tot een gesprek. Het vreet aan je maar het is niet anders.

Lief tweetal,
Wat een pijnlijke situatie en herken me erin.
Na een huwelijk met drank, depressies en door de medicatie en drank minder prettige ervaringen heb ook ik voor mezelf gekozen.
Dit wist de familie niet en ik was de kwaaie pier. Na langere tijd ben ik een man tegen gekomen en getrouwd en al jaren heel gelukkig met hem.
Ook mijn zoon ging trouwen, ik heb dit een maand later gehoord. Ik ben er helemaal niet bij geweest. Ook het inmiddels geboren kleinkind ken ik alleen van foto s.
Mijn dochter lichte mij ook later in dat er een baby was geboren. Deze kleinkinderen heb inmiddels mogen ontmoeten.
Deze pijn is er altijd maar ik geloof erin dat er een moment komt dat de kinderen zich beseffen wat ze gedaan hebben.
Ik moet erbij zeggen dat ik hen nooit verteld heb wat hun vader mij heeft aangedaan. Is dat goed of niet. Bij mijn dochter heeft mijn geduld getoond.
Wat ik wil zeggen vertrouw op de toekomst.
Hoe moeilijk ook. Mijn zoon heeft inmiddels aangegeven, dat het een dag met een lach en een traan was. Door het gemis.
Ze kunnen het nooit meer over doen, jullie hebben alles gedaan om dit op te lossen.
Deze jongeman komt de boom nog tegen op zijn pad en dan komt de spijt.
Ik wens jullie veel kracht om dit een plekje te geven.

Tsja… Lang blijven hangen in wrok is niet goed. Zo kan de ex van Ruben niet verder. En is ook slecht voor de kinderen. Dat gezegd hebbende…. Het huwelijk liep al niet goed is een ongelooflijke dooddoener!! En wordt 10 van de 10 keer van stal gehaald om een buitenechtelijke relatie goed te praten. Het is nu 10 jaar geleden
De oudste zoon is nu 30. Dus hij was 20 toen de scheiding plaatsvond. Dat betekent dus ook dat deze Ruben al een hele poos met zijn vrouw samen was. Het is niet zo dat het een waardeloos huwelijk was want anders was hij al eerder weggeweest. En laat mij eens raden. Er is bijna 100 procent zeker een flink leeftijdsverschil tussen Ruben en Maryam en tussen de eerste vrouw van Ruben en zijn tweede. Ik denk ook dat Ruben vrij veel geld heeft verdiend en dat hij altijd hard heeft kunnen werken doordat de vrouw nummer 1 er was voor het gezin.
Dus ja… Tegen de ex zou ik zeggen laat je niet verzuren door wrok.. maar ik snap ook de pijn..
Ruben is in feite zijn oudste kind kwijt. En dat komt toch echt door zijn keus voor Maryam. En de keus van Maryam voor hem. Want je kunt ook kiezen om NIET tussen een man en zijn vrouw te gaan zitten. En een andere baan te zoeken ipv je gerust te stellen met dat waardeloze argument.. hij was to.ch al niet meer gelukkig. Nonsens. Jullie zullen moeten leven met de gevolgen. En zijn vrouw en kinderen ook. En die laatsten zijn helemaal onschuldig

Als een relatie stuk ga dan is niet de schuld van man en vrouw maar van alle twee.hij voelt niet meer goed in zijn huwelijk en hij heeft iemand andersgevonden dan is niet haar fout en ook niet van hem maar van zijn ex-vrouw zij heeft hem in de armen van een andere vrouw geduwd.hoe die vrouw doe dat wil zeggen zij heeft niet voor haar huwelijk gevochten. Als ik weet dat mijn niet gelukkig dan zal met hem spreken en een uitweg zoeken die gemakkelijk zijn voor hun beide en de kinderen.ex-vrouw wil gewoon haar macht en manipulatie laten zien

Hello ik weet hoe hij voelt omdat ik het zelfde heb mee gemaakt.ik was alleen uit genodigd voor de stadhuis maar niet voor feest.ik ben te weten gekomen via Instagram dat mijn oud te een zoon heeft.ik was er kapot van voor eventje.ik wil jullie een tip geven!!! Laat die mensen jullie toekomst en liefde niet stukzstuk.ze daarop aan het wachten en daarna lachen ze u uit.kinderen blijven niet klein ze gaan hun eigen leven leiden en dat moet jullie ook doen.ik ben nu heel gelukkig voor 16j met mijn man en zoon.De andere kinderen zijn bij mij niet meer welkom ik doe nu het zelfde wat zij met mij hebben gedaan en dat noem ik karma.trek u niet van aan wat andere zeggen leid u eigen leven en sterk ook doe het pijn

Walgelijk verhaal met een walgelijk standpunt. Een affaire starten en dan opkijken dat de mensen die hieronder hebben geleden er niet over heen zijn. Laat die kinderen en vooral familie met rust en ga door met je “bescheiden” opstellen. Homewrecker

Maryam het enige wat ik je kan zeggen is what comes around goes around.
Je bent tussen een huwelijk gekomen, ook al ging het niet lekker.
Jij wist ervan en toch ging jij er ook mee door.
Hoop dat karma bij je langskomt !

Beste Maryam,
Ik snap dat dit voor jou een moeilijke situatie is en dat jij het vooral moeilijk vind voor jouw vriend. Maar ik snap Melle, de zoon erg goed. Al is het 10 jaar geleden, vooral voor de kinderen de scheiding blijft vreselijk, vooral wanneer je 1 van je ouders in zo veel verdriet heeft gezien. Dat doet heel veel pijn. De ene ouder is verliefd en loopt op wolken en de ander stort in. Voor een kind, welke leeftijd dan ook betekent dit dat jouw eigen veilige en vertrouwde basis door midden gescheurd wordt. Ik herken dit zo enorm, dat is ook de reden dat ik mijn verjaardag niet meer vierde. Beide ouders wilden komen, maar de spanning was vreselijk. Ik snap volkomen dat Melle kiest voor zijn moeder, zij is in zijn ogen de zwakste en wilt genieten op zo een belangrijke dag! Dan wil je je niet druk maken over je ouders! Vader heeft niet alleen zijn moeder verlaten, maar ook zijn kinderen in de steek gelaten. Zo werkt dat nou eenmaal bewust of onbewust. En dan zou jij de laatste moeten zijn, Maryam, die zich druk moet maken over de uitnodigingen! Tuurlijk houdt Melle van zijn vader, maar dit wordt nu even zijn dag! Respecteer dit dan ook, hij heeft kennelijk al genoeg ellende mee gemaakt met zijn ouders! Vader heeft gekozen om zijn gezin te verlaten en zoon kiest ervoor om een relaxed feest te hebben! Probeer Melle ook te begrijpen en houd je vooral op de achtergrond wat zijn kinderen betreft!

Tja Heeft Ruben voor zijn relatie gevochten om die weer op orde te brengen ??
Dat lees ik niet in dit verhaal.
Als je relatie niet lekker loopt zoals het in het verhaal wordt verwoord dan zal je voor je relatie moeten vechten om er weer wat van te maken en niet je open stellen voor een leuke secretaresse dus verliefd op je is.
Sorry hoor maar als je voor elkaar hebt gekozen zijn we tegenwoordig wel erg snel met de conclusie het loopt niet meer lekker laten we naar gaan scheiden. Het was voor Ruben de makkrlijkste weg , kiezen voor je nieuwe liefde en niet meer vechten voor je eerste liefde. Maar dat de kinderen dit als een soort verraad zien snap ik ook wel . En in principe is dat ook zo.
Dat Ruben niet op de bruiloft mag komen is triest, maar de hele situatie is triest en er bestaat ook nog zoiets als vergeving en dat is ook iets wat te weinig nog wordt bijgebracht in deze tijd . Maar ja als je zelf overspel pleegt wat niet ok is, hoe kan je dan verwachten dat je kinderen je zomaar vergeven wat ook niet ok is… hier zijn duidelijk de mensen de weg kwijt
Lees de Bijbel er eens op na wat betreft overspel en vergeving misschien dat dat helpt. En dat geldt voor zowel Ruben en z’n nieuwe liefde als voor de kinderen en zijn ex……

Oordelen en veroordelen, iedereen vind er wat van, mijn ouders waren gescheiden en ik ben gescheiden, de reden is niet relevant, beide partijen maken fouten en al bedoel je het nog zo goed, kinderen zijn altijd de dupe. Bij een co-ouderschap laten we onze kinderen gewoon elke week verhuizen omdat papa en mama recht hebben op. Ook als je ze bij 1 ouder te laten wonen zullen ze het gevoel hebben dat ze moeten. Wij ouders trekken het vertrouwen uit elkaar, vooral ook als je aan je kinderen deelt wat je van de ander vind, natuurlijk bedoelen we het goed en soms loopt het goed. Maar alles wat je doet heeft consequenties. Ik ga hier niet zeggen wat ik er van vind omdat ieder zijn eigen verhaal heeft. Misschien moeten we eens kijken hoe diep onze liefde is voordat we aan kinderen beginnen.

Beste Maryam,

Wat naar deze situatie.. Allemaal omdat er nog steeds geen acceptatie is van de scheiding, die al eerder begonnen was dan de daadwerkelijke echte breuk. Die familie weet (nu) niet beter. Ik snap dat Ruben hierdoor geen intensieve band met zijn oudste heeft kunnen opbouwen. Heel sterk van hem dat hij alsnog rekening met hun wensen houdt en weet zeker dat er mensen uit de nieuwe schoonfamilie zijn die er doorheen prikken en er mogelijkheden komen dat er in de toekomst hierdoor inzichten komen, van het werkelijke verloop. Want er hoeft maar iets te gebeuren en moeders (ex-partner) zal laten zien hoe ze is. Het zou ook beter voor haarzelf zijn dit achter te laten. Als moeder weet je dat je kind toch gelukkiger is als je ouders gewoon door één deur kunnen gaan. Blijf vertrouwen hebben in dat er positieve momenten zullen komen, want dat gaat wel gebeuren hoor. Alle liefs, sterkte voor vader alleen daar, knap van hem! Hartelijke groet, Janine

Wat jammer dat de kinderen zo blijven hangen in onvrede over het geluk vanhun vader is dat dan niets waard! Wees blij dat hij geluk heeft gevonden, want dat was hij blijkbaar niet met hun moeder anders was er geen ruimte voor een ander! Erg hard om je vader die jou gemaakt heeft niet uit te nodigen met zijn nieuwe partner voor je bruiloft! Want dat is toch een feest om de liefde te vieren! Een gemiste kans om echt een geweldig feest van te maken,als je weet dat je je eigen vader en zijn partner veel verdriet en pijn bezorgd! Heel veel sterkte Ruben en Maryam.

Tjongejonge, wat een fantastische reacties weer. Vooral die (ver)oordelingen. Ik kan niet oordelen, weet niet waarom het contact tussen vader en kids er zo weinig is. De ene wel de andere niet. En we weten niet of er relatietherapie is geweest. Aannames zijn dodelijk menschen. Papa is gelukkig, maar zit mama ook weer gelukkig in een relatie, dat lezen we niet. In ieder geval voor alle partijen triest. Niets is erger dan dat anderen voor jou gaan bepalen, bewust of onbewust, hoe jouw bruiloft er uit moet gaan zien. Melle, trek je eigen plan!! Daar hebben anderen zich bij neer te leggen, maar laat het je eigen zelfgekozen keuze zijn!!

Dag Maryam,
Wat jammer dat er in de reacties zo hard wordt geoordeeld over het contact tussen Ruben en zijn kinderen. Mensen scheiden, hoe pijnlijk dat ook is. Zeker als er kinderen in het spel zijn. Ouderverstoting komt helaas nog veel te vaak voor, gevoed door rancuneuze ouders die niet hun eigen gevoelens opzij kunnen zetten tbv hun kinderen. Het zegt mijns inziens veel over het karakter van de ex van Ruben dat zij dit na tien jaar (!) nog steeds niet van zich af kan zetten. Maar helaas kun je contact ook niet afdwingen. De loyaliteit van de kinderen naar hun moeder is ook begrijpelijk. Ik vind het knap dat je je bescheiden opstelt en ben het met je eens dat Ruben absoluut voor de complete bruiloft uitgenodigd had moeten worden. Jammer genoeg ga ik daar niet over. Ik wens jou en voornamelijk Ruben veel kracht en wijsheid toe in deze moeilijke situatie

Aantal keren per jaar een cadeautje per post en regelmatig contact alleen via appje is natuurlijk niet normaal contact. Ik vind het echt zo respectvol en knap van zijn zoon en partner dat ze het kunnen opbrengen om hen nog een uitnodiging te geven voor een receptie. Heb geen illusies dat hij ineens een rol als opa gaat spelen. Dasr is toch duidelijk teveel voor gebeurd. Als die flapdrol eerst had gevochten voor zijn huidige relatie (relatietherapie en praten met partner) en als dat niet meer ging eerst te scheiden en rust pauze in te lassen voordat hij wat met jou begon en meer zich richtte tot zijn kinderen (ookal liet de ex dat niet toe) dan was dit allemaal anders verlopen. Hij heeft het zelf naar gemaakt…

Kennelijk speelt hij al sinds de scheiding een zéér kleine rol in het leven van de aanstaande bruidegom (twee keer per jaar een cadeautje per post en af en toe een appje klinkt niet als bijster goed contact). Er is een bloedband, maar meer ook niet. Dit contact is net zo intensief als dat met vage kennissen – en die komen doorgaans ook alleen op de receptie (als ze al uitgenodigd worden).

Waarom zou het contact met eventuele kleinkinderen intensiever worden? Als er geen contact is met tussen vader en zoon, hoe zie je contact tussen grootvader en kleinkind dan praktisch voor je? Gat gewoon niet gebeuren tot de eventuele kleinkinderen oud genoeg zijn om zelf een mening te hebben. Jammer, ja, vast en je kan je er druk om maken en een interview geven een een of ander blog, maar het kost veel minder energie om het gewoon te accepteren en je erbij neer te leggen.

Misschien was het tien jaar geleden voor de man in kwestie beter om eerst te scheiden en niet direct in een nieuwe relatie te stappen. Dan was er ongetwijfeld minder aversie vanuit de ex, kinderen en (ex-)schoonfamilie.