Bladerend door verschillende glossy’s valt me altijd weer op hoe mooi de mensen zijn die erin staan. Niet dat ik een minderwaardigheidscomplex heb, maar ik kan zo een aantal punten opnoemen die ik graag anders had gezien. “Ja joh, maar hoe lang denk je dat die mensen in de make-up hebben gezeten voordat ze er zo uitzien?” prikt een vriendin de zeepbel genadeloos door.
Ik weet dat ze gelijk heeft, maar toch wil ik er op de een of andere manier niet aan. Die BN’ers zijn in mijn ogen gewoon mooi. Gezegend met een goede huid, een mooi lijf, een stralend gebit en een volle bos haar. “Jij en ik zien er ook onweerstaanbaar uit als we zo worden aangekleed, zo worden opgemaakt en een kapper een uur lang met ons haar bezig is.” Ik vertel mijn vriendin dat ik permanente make-up overweeg. Verbaasd kijkt ze me aan. “Je wenkbrauwen?” Ik schud mijn hoofd. Nee, ik wil een eyeliner. Ik zet al honderd jaar elke dag een lijntje op mijn bovenste ooglid. Soms twee keer op een dag. Dat lijntje vervaagt of loopt uit als ik sport. Zonder lijntje heb ik een blote billen gezicht.
Doet het pijn zo’n lijntje?
Ik vroeg de eigenaresse van een schoonheidssalon ernaar. Keek de vrouw aan. “Dus u heeft ook een eyeliner getatoeëerd?” wees ik naar haar oogleden. Ze knikte. Ze oogde naturel, had geen make-up op, maar zag er prima uit. Ik informeerde naar de pijn, vond het idee dat er een naald in mijn ooglid werd geprikt ietwat griezelig. Ze wapperde met haar hand. Het ooglid werd voor de behandeling ingesmeerd met een verdovende crème waardoor het een stuk minder pijnlijk was. Het stemde me tevree. Ook blij werd ik toen ik hoorde dat het tussen de drie en vijf jaar zichtbaar blijft. “Als je het dan laat bijwerken dan heb je weer jaren plezier van je lijntje.” Ik vond het een aantrekkelijk idee. Een duik in de zee nemen en niet als een panda bovenkomen. Ik vroeg naar de kosten. Rond de tweehonderdvijftig euro. Ik slikte. Daarvoor kon ik heel veel oogpotloden kopen maar niet voorkomen dat mijn make-up uitliep. Ik zei erover na te denken. Toen ik de salon uitliep, draaide ik me om. “Je haar. Hoe krijg je dat zo?” Ze schoot in de lach en voelde aan haar lange blonde haar. Vroeg me wat ik precies bedoelde.
Haarmatten met een clip
Haar haar zat prachtig. Lang blond haar. Geen slierten maar een volle, glanzende bos. “Een beetje van mezelf en een beetje van…” Ze knipoogde. Ik trok mijn wenkbrauwen op. “Heb je nephaar?” Ze wond een pluk haar om haar vinger. Nee. Geen nephaar. Maar ze maakte wel gebruik van OxY clip in extensions. Ik had geen idee waarover ze praatte. Droeg zij hairextensions? Maar dat zag je helemaal niet. “Maar hoe werkt dat dan?” Ze legde uit dat je de extensies heel makkelijk en snel kunt plaatsen. “De clip-in hair extensions zijn een snelle manier om een perfect kapsel te creëren. Het zijn haarmatten gemaakt van polymeer en je kunt ze zelf heel snel in je haar vastzetten. Het mooie is dat je er verschillende kapsels mee kunt maken. En dit doet zeker weten geen pijn,” knipoogde ze.
Als ik nu een glossy doorblader, bekijk ik de modellen en BN’ers met heel andere ogen. En met een prachtig dikke bos haar….
