N. draagt rode enkelschoenen en ripped jeans. Dat deed hij vòòr Lola nooit. Er prijkt opeens een penopauzale, stalen duimring aan zijn vinger en zijn kin is omkranst door een vlassig geitensikje. N. is N. niet meer. Dat komt omdat Lola van alles van het slot heeft gehaald. Een muf huwelijk, een werkplek tussen fossielen met afhangende mondhoeken en een figuur met vleesmoeheid.
Het roer ging drastisch om. Het plekje van vadsige Sien links van het bed werd ingenomen door Lola die anderhalf decennium jonger is. N. zei zijn nukkige baas adieu en zwaait opeens noestig met gewichten in de sportschool. Op aandringen van Lola heeft hij een Facebookaccount gemaakt waarop hij de semi-filosofische memes en citaten van Lola en haar vriendinnen deelt. We kunnen lezen dat het leven een feest is maar je zelf de slingers moet ophangen (gaap) en dat sommige mensen net wolken zijn. Als ze verdwijnen, wordt het mooi (tja).
De partnerwissel was eigenlijk geen kwestie van inruilen maar aanschuiven. Met één stap stapte hij Lola’s wereld binnen. Eerst met voorzichtige teentjes- Sien mocht het immers niet weten – maar later met wijdbeense tred. Even een toertje langs de advocaat, een joviale poging om met glimmende I-Phones het vertrouwen van de twee tieners te behouden, een avondje sentimenteel pleidooien bij zijn ouders en het was gepiept. Zijn nieuwe lief was een feit.
N. leeft gevaarlijk. Hij noemt het zelf een beetje wild. Als je Pokemons gaat vangen, is er een kans dat je hem dampend met Lola in de bosjes aantreft. Hij rookt plots zware shagrolletjes en hij laat zijn snelle auto geregeld klaagzingen. Op zijn schedel prijken kleine getransplanteerde donshaartjes in een poging om de puntige, dorre hoppen weer te beharen. Vier keer per week springt hij in een zwarte tangaslip onder het solarium, waarna hij zich oliet met het favoriete Rituals geurtje van Lola. Iets met muskus en energizing effects. Van Sien mocht hij nooit dronken worden en daarom is hij nu geregeld poepeloere zat. Hij vloekt, bokst Thai en scheert zijn oksels. Af en toe als Lola hem met kittige pressie meekrijgt naar een driedaags festival in een flodderig tentje op drassige velden, bedenkt hij dat wild zijn eigenlijk best zwaar is.
’s-Nachts in bed zoekt N. in foetushouding met opengesperde ogen naar antwoorden. Hij houdt zijn nieuwe, ruige status nog eens tegen het licht. Hij vraagt zichzelf af of hij zijn ware ik nu heeft verloren. Of juist gevonden. Hij weet het niet. Brr, die nare midlifecrisis ook.
