Wat? Naar The House of Bols? Cocktails maken? Of ik mee ga? Tuurlijk. Mijn vriendin Judith viert haar veertigste nogmaals. In juni togen we naar het strand om yoga op het strand te doen, maar dat feest ging niet door omdat de yogagoeroe niet kwam opdagen. Cocktails maken in een gerenommeerd huis in Amsterdam lijkt me tamelijk veilig. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet een enorm drankorgel ben. Maar ik ben er wel voor in om met acht dames op stap te gaan.
In The House of Bols zijn we niet de enige. Een zwerm Duitsers in een groen trainingsjack van een of ander obscuur voetbalteam loopt me steeds voor de voeten als ik de grachtenpandjes die werden uitgedeeld in de businessklas van KLM bekijk. Samen met Anne sneak ik vast naar de volgende zaal en schudt het groene team van me af. In de volgende zaal kunnen we ruiken aan verschillende likeurtjes. Moeten we raden welke smaak het is. Er staan een stuk of twintig flesjes en aan het eind van de rit ben ik zo stoned als een garnaal van de weeïge luchten.
Dan worden we opgehaald voor de workshop. Een vriendelijke medewerker drapeert ons en andere cocktail-makers rondom de bar. Vliegensvlug flanst hij een Sex on the beach in elkaar. “En nu jullie. Tjop tjop, aan de gang.” Ik kijk Anna aan. Daar gaan we. Limoen snijden, ijs in het glas, stampen, likeur, vodka. Zo weinig vodka? Resoluut pakt Anna de fles, en gooit er nog een flinke scheut in. Na een hoop gedoe, hebben we een cocktail. Een zalige cocktail.
We slaan ‘m achterover en worden weer bij de bar geroepen. De tweede cocktail die de vriendelijke medewerker maakt, is de Raspberry Caipi-G. Mijn gedachten dwalen af, terwijl de Raspberry Caipi-G wordt bereid. Al mijn hoop is gevestigd op Anna. Als ik opzij kijk, zie ik dat ook Anna wat glazig voor zich uitstaart. Goed. Tjop tjop. Daar gaan we weer. We doen maar wat en dat is goed te merken want de Raspberry Caipi-G is niet te doen. Dapper drinkt Anna door. Ik por haar in haar zij. We moeten immers nog een laatste cocktail maken.
“En die, lieve mensen, die kunnen jullie shaken. Ja. Echt.” Ik rol mijn mouwen op. De Sex on the beach stijgt langzaam naar mijn hoofd. Ik moet alle zeilen bijzetten om de laatste opdracht een beetje behoorlijk uit te voeren. Ik vul het glas met ijs, limoen, cranberrysap, vodka en watermeloenjenever. Hopsa. Soepel gooi ik het in de shaker en shake mijn armen van mijn romp. Het ziet er vooral niet cool uit, maar het werkt wel. Wonderwel blijft alles keurig in de shaker. Als ik het in een hoog glas giet en nip, word ik gelukkig. Een goddelijke cocktail heb ik gemaakt. Anna, die per ongeluk, nee echt heel per ongeluk uitschoot met de vodka, kijkt me stralend met rode wangen aan. “Boks ouwe, dit hebben wij goed gedaan”, beukt ze me tegen de bar aan.
We bedanken onze cocktailleermeester uitbundig, en verlaten zwalkend The House of Bols. Op zoek naar de Febo waar we een smakelijke kroket uit de muur trekken. Van cocktails word je niet alleen aangeschoten, je krijgt er berehonger van.
Karin van Leeuwen (42 jaar) schrijft vanuit uit haar eigen bedrijf De Gooise Pen en is drukker dan ooit. Heeft twintig jaar voor kranten gewerkt en schrijft blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met Robert Brekelmans en hun twee boenders Bob en Tom in ’t Gooi. Naast schrijven is lezen een grote hobby. De andere passie is sporten; heel wat uurtjes brengt zij door in de sportschool om een spinning-, pump-, of bodybalanceles te volgen. Sinds kort is ze regelmatig op het voetbalveld te vinden om het team van haar oudste te coachen.
