Zo rond 8 februari ligt mijn zevende boek, Miss Verstand, in de winkel. Het is het laatste deel van de Miss-serie over Didi, Lein en Iris. Drie jaar lang heb ik lief en leed met ze gedeeld. Ik heb ze in ontroerende, gênante, onthullende, grappige en verrassende situaties geplaatst. Ik heb ze vriendinnen en emoties gegeven, ik heb ze laten groeien en boven zichzelf laten uitstijgen. En nu is het dus tijd om zonder de dames verder te gaan.
Dit beschrijft in een notendop hoe het is om te schrijven. Je volledig onder te dompelen in een fictieve hoofdpersoon. Personages te creëren die jij alleen kent, met wie je geen gemeenschappelijke vrienden hebt, over wie je niet met anderen kunt praten, want ze bestaan alleen in jouw hoofd.
Elke keer als ik een boek heb afgerond en op het punt sta om weer aan iets nieuws te beginnen heb ik een moment van reflectie en zet ik de voor- en nadelen van het schrijverschap weer even op een rijtje. Want ook al geniet ik intens van mijn werk, ik ben me ook zeer bewust van de nadelige kanten en de valkuilen van het schrijversbestaan. Het niet hebben van collega’s is daar één van. Geen vrolijke roddelmomenten in de koffiecorner, maar al mompelend in mezelf het Senseo-apparaat overuren laten maken. Nooit uithuilen bij je leidinggevende, die je dan onhandig de doos Kleenex toeschuift, maar als een ware dramaqueen door je huis banjeren omdat je plotlijn even niet loopt. Geen gezellig kletspraatje met de receptioniste, maar een heel gesprek beginnen met je hond.
Natuurlijk zijn er ook voordelen. Een hele hoop zelfs. Ik hoef nooit op tijd op mijn werk te zijn. Onder het mom van research zit ik uren op een terrasje om me heen te kijken. Lezen is werken, televisiekijken noem ik een leermomentje. En ik kan eindeloos mijn fantasie de vrije loop laten gaan.
Maar dat het voor mijn gezin geen feest is, besef ik terdege. Ik ben vergeetachtiger dan de gemiddelde dementerende bejaarde. Als ik midden in een verhaal zit, ben ik me niet meer bewust van tijd, ruimte en huishoudelijke taken.
‘Moet je vanavond op tijd eten omdat je om 19.00 moet kickboksen? Serieus, heb je dat gisteren ook al gezegd? Zelfs opgeschreven en op mijn bureau gelegd? Oké… eh… is een tosti ook goed?’
‘Hoezo, je hebt geen schone onderbroeken? Ik heb toch gisteren een was gedraaid? Niet? Was dat echt vorige week?’
‘Dus wij zijn negentien jaar getrouwd! Vandaag?’
Ik kan me heel goed voorstellen dat het geen pretje is om met een schrijfster getrouwd te zijn en dat het al helemaal een drama is om een schrijvende moeder te hebben. Zo’n vaag persoon in huis die bij flarden niet blij is met zichzelf, afgewisseld met periodes dat ze zichzelf fantastisch vindt, afgewisseld met momenten dat ze haar uitgever vervloekt, afgewisseld met weken dat ze toch echt vindt dat ze moet stoppen met schrijven, afgewisseld met maanden dat ze op nieuwe plannen broedt die dan opeens weer in de prullenbak verdwijnen. Zou er een praatgroep zijn voor gezinnen van schrijvers?
Van de week zat ik achter de computer om mijn Facebookaccount van wat gezellige teksten te voorzien en opeens zag ik een bericht van mijn oudste dochter over het scherm rollen. Mama is genomineerd voor het boek van het jaar 2013, dus even stemmen allemaal. De tranen sprongen in mijn ogen. Wat ontzettend lief! En dan besef je opeens weer dat ze thuis hartstikke trots op je zijn en dat ik me op de eerste plaats mama voel – ook al ben ik niet de ideale moeder – en dat pas ergens achteraan in het rijtje van belangrijke dingen het schrijverschap komt.
Overigens, mama is genomineerd. Is dat geen prachtige titel voor een boek? O, jee, daar ga ik weer…..
Copyright © 2014 Astrid Harrewijn
Deze column schreef Astrid Harrewijn speciaal voor Damespraatjes
Astrid Harrewijn woont met haar gezin in Hilversum. Ze heeft rechten gestudeerd en houdt zich nu bezig met vertalen en lesgeven. Zij deed in het voorjaar van 2006 mee aan de Jill Mansell schrijfwedstrijd, georganiseerd door het weekblad Flair en uitgeverij Sijthoff. Uit meer dan honderd inzendingen werd haar werk uitgekozen als de allerbeste en allerleukste roman. Dat was het begin van een zeer succesvolle schrijverscarrière. Inmiddels heeft Astrid 6 boeken op haar naam staan. Begin februari verschijnt haar nieuwe boek Miss Verstand in de winkel.
RESERVEER MISS VERSTAND NU ALVAST
Voor meer informatie over Astrid Harrewijn, www.astridharrewijn.nl
foto Astrid Harrewijn: Bonnita Postma
Jolanda -
Astrid nog even…. Ik kijk erg naar je boek uit…