Het is zo oneerlijk, maar niets tegen te doen. Roos (44) krijgt weer tranen van onmacht in haar ogen als ze haar verhaal vertelt. “Mijn collega Jolien heeft promotie gekregen en dus een dikker salaris, terwijl wij hetzelfde doen. Op één uitzondering na: ik ga niet met onze werkgever naar bed, zij wel.”
Al jaren werkt Roos bij een uitgeverij in Amsterdam. “Ik ben daar ooit als stagiaire begonnen en tijdens mijn stage voelde ik me er als een vis in het water. Toen ik werd gevraagd te blijven, aarzelde ik geen moment. Mijn ouders vonden het geen goed idee, maar ik was bang als ik door zou gaan met mijn studie, er geen plek meer voor me was als ik afgestudeerd zou zijn.” Ze is blij dat ze er toen voor koos te blijven. “Ik heb het naar mijn zin bij de uitgeverij. Ik werk dagelijks met leuke collega’s en heb veel te maken met schrijvers. Sommige begeleid ik met hun boek en dat is bijzonder om te doen.”
Lief en leed
Met Jolien werkt Roos nauw samen. Ze zitten samen in een kamer en delen lief en leed. “Sinds een half jaar hebben we een nieuwe chef. Arjan is een leuke kerel van vijfenvijftig. Hij is getrouwd maar piest regelmatig buiten de pot. Hij windt alle vrouwen om zijn vinger.” Alleen Jolien moet niets van hem hebben. Ze vindt hem een gladjakker. “Als hij onze kamer binnenkomt, trekt ze gekke bekken naar mij. Ik moet daar vreselijk om lachen en Arjan heeft geen idee.” Roos merkt dat Arjan gesteld is op haar en Jolien. Dat begrijpt ze, ze zijn allebei goed in hun werk en leuk in de omgang. “Omdat Jolien en ik elkaar hebben, is het contact met andere collega’s goed maar minder intensief. Dat is niet erg. Maar ik merk ook dat we goed op elkaar zijn ingespeeld elkaar kunnen vervangen tijdens vakantie en prima werk leveren.”
Azen op promotie
Met de komst van Arjan waait er ook een nieuwe wind door de uitgeverij. De nieuwe chef wil een andere koers varen. “Hij heeft een functie gecreëerd die uitdagend is en meer salaris oplevert. Ik vertelde Jolien dat ik wilde solliciteren. Dat wilde zij ook.” Daar baalde Roos een beetje van, maar ze maakte zich niet druk. “Ik heb cursussen gevolgd die voor die functie heel goed van pas komen.” Eigenlijk dacht Roos dat ze de promotie in haar zak had, maar kwam bedrogen uit: Arjan koos voor Jolien. En weet ook waarom. “Jolien heeft seks met hem gehad. Dat heeft ze niet zo gezegd, maar ik weet het zeker. Ze bleef een tijdje terug zogenaamd overwerken en Arjan was er ook nog. In eerste instantie zocht ik er niets achter en ging naar huis. Op weg naar mijn appartement ontdekte ik dat ik mijn telefoon op mijn bureau had laten liggen. Ik ging terug naar kantoor en toen ik binnen kwam, hoorde ik gehijg. Dat kwam uit de kamer van Arjan. De jas van Jolien hing aan de kapstok en haar tas stond op haar bureau. Eén en één is twee, he?”
Seks met de baas
Jolien ontkent. Roos weet wel beter. De vriendschap is bekoeld en ongemakkelijk. “Ik kan het niet uitstaan. Het is zo oneerlijk. Zij heeft de functie gekregen door seks. Daar kan ik niet tegenop. Ik hoop dat het ooit weer goed komt tussen ons, maar ik vrees van niet…”
Herken jij dit? Ooit een collega gehad die dat ook deed? Wij zijn benieuwd! Praat met ons mee in de comments onder dit artikel.
Astia -
Al is het zo, je hebt het niet gekregen. Je goede band met je collega/vriendin heeft n grote deuk gekregen. Wat ga JIJ eraan doen? Blijven zitten (wel/niet bespreken) en het een plekje geven?
Blijven zitten en je verzuren, verbitteren als het je dwars blijft zitten?
Of op je toekomst focussen, rondkijken, je grenzen verleggen en kijken of je er gelukkiger van wordt? Waar de ene deur sluit, opent de andere….mooie en terechte uitdrukking. Blijf je in die ene kamer dan zie je al het andere niet.