Ze weet dat veel mensen er allemaal iets van vinden, vooral dom en ondoordacht, maar dat neemt niet weg dat Kathleen de situatie niet kan veranderen. “Ik raakte twee jaar geleden per ongeluk zwanger van Yorin. Hoewel we vier jaar bij elkaar zijn, wonen we niet samen. Britt is nu 1 jaar, maar Yorin kiest nog steeds niet voor mij. Hij vindt het onmogelijk om zich te binden.”
Kathleen zou het liefst elke dag met Yorin wakker worden, maar daaraan is hij nog lang niet toe. “Yorin is 24 en ik ben 36. Dat leeftijdsverschil is eigenlijk nooit een probleem, maar ik merk dat het spanningen geeft nu we Britt hebben.” Over de vraag of ze kinderen wilden, hadden ze het regelmatig maar Yorin wist het niet. “Is natuurlijk ook best een lastige vraag als je begin twintig bent. Ik heb altijd een kinderwens gehad maar niet tegen elke prijs.”
Ongepland zwanger
Inmiddels is Kathleen de 34 gepasseerd en ze heeft de hoop opgegeven. Totdat ze dwars door haar spiraaltje heen per ongeluk zwanger raakt. “Ik werd maar niet ongesteld en schonk er geen aandacht aan. Maar toen ik na een tijdje last kreeg van ochtendmisselijkheid begon ik wat te vermoeden. En ja, hoor, bingo!” Dolblij maar ook wat onzeker vertelt ze Yorin dat ze in verwachting is. Hij vraagt haar wat zij wil en stemt toe als Kathleen aangeeft het kindje te houden. “Ik was zo blij ook toen hij zei dat dat hij Britt officieel wilde erkennen.”
Nog niet binden
De bevalling verloopt voorspoedig en Kathleen denkt dat Yorin wel bijdraait als hij Britt in zijn armen heeft. Een misvatting blijkt nu, want Yorin is student en werkt veel om zijn appartement te kunnen bekostigen en zodat ‘ie met zijn studiegenoten naar de kroeg kan gaan. “Yorin woont met andere jongens in huis en slaapt een paar nachten per week bij mij en Britt. Onze relatie is best serieus maar hij vindt het lastig zich te binden om hij nog zo jong is. De stap naar een echte relatie stelt hij maar uit en ik vind dat jammer. Ik merk dat ik nu we een kindje hebben het belangrijk vindt om meer tijd met z’n drieën door te brengen.”
Beetje kinderachtig
Soms vindt Kathleen het best zwaar om voor Britt te zorgen en ze vindt dat Yorin best wat vaker taken op zich kan nemen. “In de weekenden gaat hij soms naar zijn ouders en dan neemt hij baby Britt niet eens mee terwijl ik zeker weet dat ze dat onwijs leuk vinden. Ze zijn dol op hun kleindochter. Yorin zegt dat hij het teveel gedoe vindt omdat hij dan van alles moet meezeulen voor de baby. Ik vind dat best een beetje kinderachtig maar ja, ik kan moeilijk van hem verwachten dat hij zijn hele leven omgooit nu hij vader is geworden.”
Kathleen merkt dat haar vrienden en kennissen het er achter haar rug over hebben. “Een goede vriendin vertelde dat gezamenlijke vrienden veel over mij en Yorin roddelen. Dat ze het echt heel dom van me vinden dat ik heb gekozen om de baby te houden terwijl mijn relatie met Yorin niet steady is. Dat vermoeden ze. Klinkklare onzin, Yorin en ik houden onwijs veel van elkaar, ondanks dat we niet elke dag bij elkaar zijn.”
Meer commitment
Maar soms knaagt het. En weet Kathleen niet of hun relatie eeuwigdurend is. “Ik wil zo graag wat meer commitment, het lijkt nu zo vrijblijvend. Alleen ik vrees dat ik Yorin wegjaag als ik hem vraag wat meer interesse te tonen in Britt. Dan sta ik er alleen voor en heb ik niets. Ons bruisende stapleven is gestopt toen Britt kwam. Dat wil zeggen: aan mijn bruisende stapleven is een eind gekomen, niet aan dat van Yorin. Ik weet dat het de consequenties van mijn keuze zijn, maar toch.”
Wat vind jij? Moet Kathleen niet zo zeuren en lekker genieten van haar baby of Yorin er nou voor haar is of niet? Of vind je dat Yorin zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Hij heeft Britt immers erkend en moet nu maar eens volwassen worden.
Petra van Dorp -
Lekker scherp, Joris!