Joanne: Mijn vader wil niet mantelzorgen voor mijn moeder

Triest dat dit gebeurd,je vader mag zeker vissen etc.maar hij moet zich ervan bewust zijn dat hij ooit met je moeder trouwde uit liefde.en dat is in voor en tegenspoed.dat je bijspringt en je moeder helpt is een goed streven,maar vergeet niet jezelf.ik weet als geen ander hoe zwaar mantelzorgen kan zijn.het is een intensief gebeuren,maar mag niet ten koste gaan van jezelf.je vader is egoïstisch bezig nu,maar wat als ook hij ziek word.hoe dan en wie zorgt er voor hem.ik zou afspraken met hem maken wat er voor hem te doen is.want dat hij het op jullie schouders legt is wel erg,en verander je niets dan blijft de situatie zo.dus wat strenger zijn voor je vader en jezelf,want hij moet ook zn verantwoording nemen.hij is tenslotte met je moeder getrouwd.
Echt neem maatregelen want anders ga jij eronder door en daar is niemand bij gebaat.

Vind dit verschrikkelijk, die man gr…, maar is er bij hun in de buurt geen vrijwilligers steunpunt die bijv elke week 2_ 3 uurtjes bij je moeder komt op de dagen dat je broer en jij er niet zijn. Dat ze alleen met je moeder leuke dingen diet bijv. Stukje buiten wandelen neem aan dat je moeder een rolstoel heeft of bij goed weer buiten zitten of naar het centrum van hun woonplaats gaan. Leuke spelletjes met haar doen,als ze daar van houd. Vraagje heeft ze h hulp van de WMO een traplift, en vervoer met regiotaxi . Zwaar gereduceerd prijs. Een gemiddelde rit kost ongeveer 3,00. Kan op rekening. Komt bus met mogelijkheid voor mensen met rolstoel of rollater en ze mogen iemand meenemen dit alles via WMO. Mogelijkheid is natuurlijk ook naar een verzorgingshuis als ze dT liever heeft . Wens jullie sterkte .
P.S ik persoonlijk zou de was van mijn vader laten liggen mag de buurvrouw dan ook voor hem doen.

Ik snap het echt niet van je vader. Je bent toch getrouwd om voor elkaar te willen zorgen?
Is hun relatie nooit goed geweest?
Sorry ik vind je vader een egoïstische man.
Dit is echt niet normaal.
Kijk of er bij jullie in de buurt een speciale thuiszorg is die meer doen dan alleen wassen.
Steeds meer thuiszorgen doen dit.
Anders als je met je moeder kan praten toch laten opnemen. Denk dat ze dan beter af is.
Dit doet echt veel met je moeder.
Vertel je moeder dat jij denkt dat dit beter is.
Dat jij graag wilt zorgen, maar jij nu over jezelf heen loopt.
Regel zo ie zo dat ze 2 dagen in een dag opvang kan, dan is er toch weer 2 dagen bij dat ze goed wordt verzorgd.
Heel veel sterkte en praat met je moeder. Zij zou meer laten merken dan je zou denken

Zit in zo’n situatie met moeder , heb nooit een goede band met haar gehad , maar doe wat in m’n vermogen lig , om van alles te regelen, maar ik vergeet mezelf niet, en ga er met me kinderen , kleinkind ook erop uit
Al vind moeder dat niet fijn , verdeel je aandacht , en zorg ook goed voor jezelf , en bouw rust in !!

Wat een vreselijke situatie.
Onbegrijpelijk en liefdeloos gedrag van de echtgenoot. Hij moet hierop aangesproken worden. Maar ik zie het somber in.

Er is ook een gesprek met je moeder nodig. Deze situatie is wel een gevolg van hun houding in het huwelijk. Heel herkenbaar, doorgaan tot je niet meer kan en het dan aan anderen overlaten. Passief blijven, maar wat wil ze en welk scenario is haalbaar? Is er een buurtinitiatief dat voor vrijwilligers kan zorgen bijv? Maatschappelijk werk inschakelen. Er bestaat ook tijdelijke opname dat jou voor even ontlast. Kan de huisarts een gesprek met de vader voeren? Als hij niet minimaal een dag in de week wil zorgen, hoezo blijft het huwelijk dan in stand ( ik vermoed ook een relatie met de buuf die verder gaat dan zeilen, normaliter steekt een buurvrouw toch ook een handje toe gezien het mee mogen zeilen)? Pas als er duidelijkheid is kunnen er beslissingen worden genomen.
Rot dat er met mensen moet worden gedeald die blijkbaar alleen voor zichzelf leven, die kan je ook niet makkelijk veranderen dus pas op met trekken aan een dood paard.

Knur mooi gezegd maar een huwelijk is in voor en tegenspoed. De vader kan voelen wat hij voelt maar hij zal aan de bak moeten. Dochter en zoon voelen ook heel veel dingen maar daar houd papa geen rekening mee. Mijn vader was ook zo een type. Als mijn moeder ziek was was hij te beroerd om ook maar een kopje thee te brengen. Dan belden mijn moeder mij op of ik wat drinken kon brengen en pa zat gewoon in de huiskamer. Toen mijn moeder echt heel ziek was deed meneer helemaal niets. Hij had er geen zin in zei hij.

Maar gezellig over zijn gevoelens praten lijkt mij een prima idee. Lijkt mij een man die meteen denkt ja goed idee ga veranderen. Het doet er niet toe wat je vader voor emoties heeft. Hij moet gewoon aan de bak.

Bovenstaande reacties raken mij. Ik sta dicht bij een vergelijkbare situatie en ondanks dat de man in huizes daar wel zijn vrouw probeert te helpen, meer dan we ooit hadden mogen hopen is het niet niks. Het veranderende karakter, verandering in rollen binnen het gezin, confronterende gebeurtenissen, het is niet niks en alleen goede gesprekken binnen een gezin kunnen ervoor zorgen dat een ieder zijn eigen weg er in vind (en nee elkaar dingen verwijten is geen goed gesprek). Want je moet doen wat goed en haalbaar voor jezelf voelt, alleen dan houd je het vol. De relatie zoals hij was is weg en komt niet meer terug, de toekomst is onzeker, verbetering van de gezondheid is uitgesloten… 24 uur per dag in een situatie zitten is heel iets anders dan 1 dag per week. Iedereen in het gezin doorloopt het proces op zijn eigen manier, alleen een luisterend oor, openheid en begrip/respect voor elkaars situatie (iedereen heeft een eigen manier van beleven) zorgen dat je samen sterk staat, jullie hebben elkaar nodig! Alsjeblieft, voor je moeder, ga niet mee in bovenstaande verwijten, verlies je niet in afgunst en oordeel niet vóórdat je een echt goed gesprek met je vader hebt gehad. Evt met een externe, zoals een casemanager (als je een goede hebt).

Je moet voor je moeder een goed verzorgingshuis zoeken zo dat ze de zorg en aandacht krijgt die ze verdient. Jij en je broer kunnen ook niet alles. Je vader moet zich diep schamen dat hij je moeder dit aan doet. Maar hij vergeet 1ding dat hem het zelfde kan overkomen. En dan hoop ik dat er niemand naar hem omkijkt ook zijn kinderen niet. Als ik jou was zou ik mijn vader eens flink de waardheid zeggen hoe je over hem denkt. Als je trouwd is dat in goede tijden en in slechte tijden. Bij gezondheid masr ook bij -ziekte. Dat is pas echte liefde. Ik denk dat hij nooit echte liefde aan je moeder gegeven heeft. Hij is een waardeloze Klootzak. Sterkte voor jullie. En wees goed voor je Moeder

Je vader is een LUL die waarschijnlijk nog een verhouding met de buurvrouw heeft. Maak melding van ouder verwaarlozing en zorg dat je moeder naar een goed tehuis kan met lieve verzorging. Jij ,je gezin en je broer gaan hier aan onder door. Spreek je vader aan laat maar merken dat je boos bent. Laat de bom maar barsten. Laat maar weten dat als hij wat krijgt je geen poot uitsteekt. Wat een walgelijke egoïstische man bah

Je vader en erop aanspreken die heeft wat met de buurvrouw hij doet niet voor niks zo en de buurvrouw erop aanspreken dat je camera getrouwd is,niet zo naïef blijven