Tina zucht terwijl ze naar het bankafschrift kijkt. Wéér is het bedrag van de sportschool van hun gezamenlijke rekening afgeschreven. “Het is zo’n dure sportschool, en hij gaat er bijna nooit heen,” zegt ze gefrustreerd. “En telkens zegt hij: ‘Volgende week ga ik weer.’ Maar dat gebeurt nooit. Echt, het kost ons gewoon veel geld en het heeft geen enkel nut.”
Het dure abonnement
Tina en haar man hebben het financieel goed voor elkaar, maar ze vindt het belangrijk dat geld goed wordt besteed. “Ik ben niet iemand die op elke euro let, maar dit is gewoon weggegooid geld. Een luxe sportschool waar hij bijna nooit komt, en het abonnement loopt gewoon door. Het voelt alsof hij het niet serieus neemt, en ik kan er gewoon niet tegen dat het van onze gezamenlijke rekening gaat.” Het gaat niet eens om het bedrag zelf. “Het zijn honderden euro’s per jaar. Dat is voor ons niet problematisch, maar het gaat om het principe. Je betaalt voor iets waar je geen gebruik van maakt. Waarom zou je dat blijven doen? Het stoort me echt dat hij het zo luchtig opvat.”
Het eeuwige uitstel
Elke keer als Tina het ter sprake brengt, is het dezelfde reactie: “Volgende week begin ik echt.” Maar volgende week wordt nooit die week. “Het is steeds hetzelfde liedje. Ik geloof hem gewoon niet meer,” zegt ze. “Hij zegt het steeds, alsof hij zichzelf wil overtuigen, maar ik zie er niets van terug. Het lijkt bijna alsof hij het abonnement gewoon wil houden om het gevoel te hebben dat hij iets gaat doen, maar actie onderneemt hij nooit.” Het uitstel werkt bovendien op haar zenuwen. “Het is niet alleen het geld. Het is die constante belofte en het niet nakomen ervan. Het frustreert me iedere keer opnieuw. Ik wil dat hij verantwoordelijkheid neemt en stopt met iets dat niet werkt.”
Samen geld beheren
Omdat het abonnement van hun gezamenlijke rekening wordt afgeschreven, voelt Tina zich extra verantwoordelijk. “Het is niet alleen zijn geld, het is ons geld. Ik vind dat we daar samen afspraken over moeten maken. En dit gaat al maanden zo. Elke maand hetzelfde, zonder dat er verandering komt.” Ze heeft het al een paar keer geprobeerd aan te kaarten. “Ik zeg dan: ‘Misschien moet je gewoon opzeggen, het heeft geen zin.’ Maar hij lacht het weg en zegt dat hij echt binnenkort gaat. En dan gaat hij weer niet. Ik word er gek van.”
Waarom wil hij het abonnement houden?
Tina denkt na over de reden waarom hij het abonnement überhaupt heeft. “Misschien voelt hij zich verplicht om iets te doen voor zijn gezondheid, of misschien wil hij het gevoel hebben dat hij nog iets van ambitie heeft. Maar het effect is er niet. Hij gaat niet, en het kost ons alleen maar geld. Het is frustrerend om hem zo te zien, terwijl het zo simpel op te lossen is.” Ze merkt dat het ook haar geduld test in andere situaties. “Als hij hier zo makkelijk over doet, hoe gaat dat dan bij andere dingen? Het is een kleine kwestie, maar het vertelt iets over hoe hij met afspraken omgaat. En ja, ik ben misschien te streng, maar ik wil gewoon duidelijkheid en dat afspraken nagekomen worden.”
De confrontatie overwegen
Tina overweegt steeds meer om het probleem stevig aan te pakken. “Misschien moet ik gewoon zeggen: ‘Ik zeg het abonnement op, punt.’ Want hij gaat er toch niet heen. Dan zijn we ervan af en is het opgelost. Maar ik wil ook dat hij begrijpt dat dit niet oké is. Het gaat om verantwoordelijkheid nemen en niet zomaar uitstellen.” Ze weet dat een confrontatie lastig kan zijn. “Ik wil geen ruzie, maar ik wil ook niet steeds hetzelfde liedje horen. Het is zo vermoeiend om telkens te discussiëren over iets dat zo simpel op te lossen is. Het is maar één actie: opzeggen. Waarom kan dat niet gewoon?”
Kleine irritatie, groot effect
Hoewel het op zich om een relatief klein probleem gaat, voelt Tina zich er zwaar door belast. “Het is een klein bedrag per maand, maar elke keer dat ik het zie, denk ik eraan hoe zinloos het is. Het stapelt zich op in mijn hoofd en beïnvloedt mijn humeur. Het is zo’n kleine irritatie, maar hij groeit uit tot iets groters omdat het telkens terugkomt.” Ze probeert het luchtig te houden, maar merkt dat het moeilijk is. “Ik probeer te relativeren, denk: het is maar geld, hij bedoelt het niet verkeerd. Maar tegelijkertijd voel ik gewoon dat het niet klopt en dat het opgelost moet worden. Het gaat om duidelijkheid en eerlijkheid.”
Afbeelding: Freepik
Sanderien van Mul -
‘Het is een klein bedrag per maand’, ‘Het kost ons veel geld’, ‘dure sportschool’. Wat is het nu? Als het echt zoveel geld kost en je bent het zat, zeg het abonnement op en als hij een nieuw abonnement wil, kan hij dat op eigen kosten afsluiten. Klaar. En je bent wel rijkelijk laat met jezelf afvragen hoe ‘het dan bij andere dingen gaat’. Ken je hem pas sinds een paar maanden of zo? Hij vertoont dit gedrag niet in andere situaties? Je hebt het over ‘honderden euro’s per jaar’, dus dit sleept zich al langer dan een jaar voort, en nu kom je er pas achter dat je man laks is met afspraken? Top huwelijk!