Elleke en haar man hebben veertig jaar lang samen een goedlopend restaurant gerund. “Hij was verantwoordelijk voor de keuken en ik voor de bediening en de gastenbeleving. We hebben al die jaren heel wat meegemaakt en stiekem ben ik blij dat het nu klaar is. De zaak hebben we kunnen verkopen en hiermee hebben we een fijn potje voor ons pensioen. Alleen is mijn man nu van plan om dat in één keer uit te geven…”
Varen met de sloep
Joris, de man van Elleke, droomt al jaren van een nieuwe boot. “We zijn dol op het water en gaan, als het weer het toelaat, lekker varen op onze sloep. Ik vind dat reuze gezellig, zeker als de kinderen en vrienden meegaan. Een picknickmand met hapjes en drankjes mee en gaan met die banaan!”
Perfecte schip
Nu het stel alle tijd van de wereld heeft, wil Joris meer gaan varen. “Ik wil dat ook, maar wat mij betreft kan dat gewoon met ons sloepje. Joris denkt daar anders over, hij wil graag een grotere boot waar we ook op kunnen koken en slapen. Al maanden is hij op zoek naar het perfecte schip en deze denkt hij nu gevonden te hebben. Er is alleen één nadeel: hij kost maar liefst 400.000 euro.”
Echt geen multimiljonair
Hoewel Elleke en Joris altijd zuinig met hun geld zijn omgegaan en hun restaurant hebben kunnen verkopen, zijn ze echt geen multimiljonair. “Wij hebben geen pensioen via een werkgever opgebouwd en moeten het dus echt hebben van ons spaargeld en het geld van de verkoop van de zaak. Onze hypotheek is afbetaald, de kinderen zijn uit huis en zelfstandig en we hebben dus weinig nodig. Met onze AOW erbij kunnen wij heerlijk leven en zelfs twee keer per jaar op vakantie. Mits we het verder een beetje rustig aandoen…”
Niet mijn droom
Door in één klap 400.000 euro uit te geven, kunnen Joris en Elleke de vakanties op hun buik schrijven. “Daar is dan gewoon geen geld meer voor. Joris vindt dat geen probleem; hij zegt dat we dan op vakantie gaan met de boot. En hoe leuk ik die dagen op het water ook vind, ik droom er helemaal niet van om dagen of zelfs weken aan boord te zijn.”
Proefvaart gemaakt
Elleke en Joris komen er samen niet uit. “Hij is al een paar keer bij die boot gaan kijken en heeft zelfs een proefvaart gemaakt. Joris is verliefd en ziet ons al helemaal samen zitten. Ik krijg het Spaans benauwd van het idee dat ik vanaf nu alleen nog maar met de boot op vakantie zou kunnen. Ik vind een schip van vier ton gewoon veel en veel te duur. Maar dat gaat er bij Joris niet in.”
Voet bij stuk
Om Joris tegemoet te komen, stelt Elleke voor samen verder te kijken naar een boot die minder duur is. “Ook voor 150.000 of 200.000 euro kun je een prachtig schip kopen. Dan kunnen we heerlijk varen, maar hebben we ook nog geld voor andere dingen, zoals een vakantie, etentje of weekend weg. Joris wil daar niks van weten en houdt voet bij stuk: hij moet en zal die ene boot kopen. Het is ons geld en we moeten de beslissing samen nemen. Maar ik heb niet het idee dat één van ons gaat toegeven…”
Hoe doen anderen dit?
Heel benieuwd is Elleke of er ook andere stellen zijn die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. “Hoe gingen zij hier mee om. En nog belangrijker: hoe zijn ze er samen uitgekomen? Ik hou zo veel van Joris en wil nog heel veel leuke dingen doen samen. Maar een boot van vier ton? Daar kan ik niet mee akkoord gaan.”
Afbeelding: Shutterstock
Sanderien van Mul -
Nooit, nooit, NOOIT akkoord gaan met al het geld in één keer uitgeven, en zeker al niet zinken in één boot. Wat als er iets met één van jullie gebeurt, dan wordt die boot een onvermijdelijke blok aan jullie benen. Dat iemand die een goedlopend restaurant heeft gerund en dus met investeringen en grote sommen geld heeft gewerkt, het een goed idee vind om al zijn geld in één klap uit te geven zou mij reden geven om op beginnende dementie te testen. Hij is niet goed bij zijn hoofd. Wat je ook doet, zeker met alleen AOW en geen pensioenvoorziening, teken geen enkel document en zorg ervoor dat je man niet als – verrassing! – de boot achter je rug om koopt. Splitsen, geld lenen, wat dan ook – maar zorg ervoor dat je niet al je geld in één klap kwijt bent. Dat die man dat niet inziet zeg, dat baart me nog het meeste zorgen.