Het is weer eens wat anders. Denk je op het ‘lijstje’ van je vrouw te staan, sta je er helemaal niet bij! Met stip genoteerd staan de kinderen op nummer een. Een goede tweede plek wordt ingenomen door het huishouden. Marieke zelf komt op de derde plaats. Maar waar blijft Ton?
Ik vraag haar of ze niet iets vergeet op dat lijstje. Nee hoor, dit is het en dat is al jaren zo.
Na het krijgen van de kinderen heeft Marieke zich volledig gestort op het zorgen voor en het draaiende houden van het gezin. Alles stelt ze in werking om het Ton zo makkelijk mogelijk te maken. Dit doet ze, omdat ze het gevoel heeft dat Ton eigenlijk helemaal geen kinderen had gewild. Ze denkt door het huishouden zelf te runnen, de opvoeding van de kinderen alleen te doen en zichzelf daarmee weg te cijferen, dat ze Ton de wind uit de zeilen houdt.
Doordat ze te weinig aan zichzelf denkt en ze onbewust een strijd met zichzelf levert, zijn de verwijten een gemeengoed geworden. ‘Ton denkt nooit aan mij. Hij doet maar waar hij zin in heeft.’
Ik laat zien, dat zij haar behoeften zelf nooit duidelijk heeft gemaakt. Laat staan dat Marieke zelf weet wat ze wil. Na een aantal oefeningen blijkt dat ze wel degelijk eigen behoeften heeft, zoals ieder mens. Ze ziet in dat haar behoeften niet ten koste hoeven te gaan van het gezin. Er zullen slechts meer concessies gedaan moeten worden. Maar daar heb je alweer het woordje ‘moeten’. Het is snel gezegd, maar voor Marieke vormt dat juist het grootste struikelblok. Ze moet zoveel, van zichzelf!
Ton geeft aan dat hij zich eenzaam voelt in het huwelijk. ‘Ik voel me niet meer gehoord en gezien door Marieke. Ze is alleen maar bezig, maar geeft mij tegelijkertijd de schuld dat ik niets doe. Tja…het klopt dat ik steeds minder thuis wil zijn.’ Ton mist bijvoorbeeld geen enkele training van de ijshockey in het buitenland. Hierdoor voelt Marieke dat ze nog harder moet werken om het Ton naar zijn zin te maken. Ze trekt zich terug in haar eigen bezigheden. Ik raad ze aan om veel activiteiten samen te gaan ondernemen. Zo krijgen ze weer zicht op elkaar.
De wintersport heeft ze goed gedaan. Wat een lol hebben ze gehad op hun eerste skilessen! Ton laat verrukt zijn oorkunde zien, die hij gewonnen heeft met een skiwedstrijd. Ik zie zijn naam prijken op de tweede plaats. Hij is er zichtbaar blij mee. ‘Sta ik toch nog ergens op een lijstje…’, knipoogt Ton.
Marcella Hagenaar heeft sinds een aantal jaren een praktijk voor relatietherapie in Krommenie en Zwanenburg. Zij begeleidt mensen van chaos naar helderheid, zodat nieuwe structuren en hernieuwde liefde voor elkaar kan ontstaan. Via schematherapie worden patronen, die niet meer werken op een integere en liefdevolle wijze duidelijk en bewust gemaakt.
Klik hier om ook de andere artikelen van Marcella op Damespraatjes te lezen.
