Vorige maand werd Myla 40 jaar oud. “Ik denk dat ik namens de meeste vrouwen spreek als ik zeg dat dit niet perse een leeftijd is waar ik heel blij van word. Het is wat het is, zullen we maar zeggen… Wat mijn veertigste verjaardag nog minder leuk maakte, is dat ik middenin een verhuizing zat omdat de vader van mijn kinderen en ik onze relatie hadden verbroken. Heel pijnlijk natuurlijk. Des te attenter was het dat mijn ouders mij een heel mooi cadeau hebben aangeboden. Althans dat dacht ik. Want dat cadeau heeft mij meer problemen dan plezier opgeleverd…”

Dankbaar

Myla en haar voormalig partner Bob hebben twee kinderen samen. “Een jongen van 8 en een meisje van 6. Lieve schatten, die best onder de scheiding hebben geleden. De verhuizing was een enorme transitie voor ze. Des te meer omdat ik van onze ruime twee-onder-één-kap naar een klein appartement met slechts twee slaapkamers ging. Ik ben dankbaar voor het appartementje waar ik nu woon met de kinderen, maar zij moesten heel erg wennen.”

Veel tijd met de kinderen

Wanneer Myla en Bob kinderen krijgen, zet zij haar carrière op een lager pitje om voor de kinderen te zorgen. “Bob had een goede baan en zat veel in het buitenland. Naïef als ik was ging ik akkoord met zijn voorstel dat ik van 40 uur naar 16 uur per week werken zou gaan. Van mijn salaris bleef nog maar een klein deel over en mijn carrièrekansen slonken enorm. Prima vond ik destijds. Bob verdiende lekker en ik vond het heerlijk om veel tijd met de kinderen door te brengen.”

Meebetalen

Maar als de relatie tussen Myla en Bob op de klippen loopt, ziet Myla in één klap in dat haar keuze om nauwelijks nog te werken niet in haar voordeel is. “Toen we besloten onze break-up door te zetten, spraken we af dat ik elke maand 750 euro van hem zou krijgen. De kinderen zijn vooral bij mij thuis en het is dan ook niet meer dan redelijk dat hij hier flink aan meebetaalt. Maar omdat het gehele huis op zijn naam stond en ik op papier helemaal niks heb opgebouwd en we niet waren getrouwd, blijft het bij dat bedrag.”

Gaat me lukken

Om rond te komen gaat Myla meer werken. “Ik ben weer naar 40 uur gegaan, maar omdat ik er zo lang uit ben geweest is mijn salaris niet hoog. Gelukkig is het net hoog genoeg om een klein, maar fijn appartementje te kopen. Ik ben er trots op dat het helemaal van mij alleen is en dat ik eindelijk zelf iets aan het opbouwen ben. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik weet zeker dat het mij op een dag gaat lukken om een gezinshuis met tuin te kopen.”

Voorschieten

De ouders van Myla hebben het zelf ook niet breed, maar bieden haar voor haar veertigste verjaardag een mooi cadeau aan. “Ze wilden een stofzuiger voor mijn nieuwe huisje kopen. Ik had laten vallen die nodig te hebben. Zij hadden wat geld gespaard en wilden mij hier wel mee helpen. Omdat mijn ouders niet zo handig zijn met het kopen bij webshops, vroeger ze of ik de stofzuiger zelf wilde bestellen en voorschieten. Zij zouden het geld daarna naar mij overmaken. Goed idee toch?”

Tweedehandsje of kringloop

Het idee blijkt toch minder goed, als de ouders van Myla het geld maar steeds niet overmaken. “De stofzuiger kostte 140 euro. Echt enorm veel geld voor mij. Normaal kunnen de kinderen en ik daar een week goed van eten. Als ik deze stofzuiger niet van mijn ouders had gekregen, had ik deze nooit gekocht. Dan was ik voor een tweedehandsje van de kringloop of Marktplaats gegaan. Alleen nu heb ik spijt als haren op mijn hoofd dat ik akkoord ben gegaan met dit dure exemplaar.”

Niet nagekomen

Want waar de ouders van Myla hebben aangeboden het geld voor de stofzuiger over te maken, blijft de betaling uit. “Ik heb ze twee keer een Tikkie gestuurd. Deze hebben ze twee keer laten verlopen. Toen ik vroeg of ik een derde zou sturen, zeiden ze dat ze Tikkie niet goed begrepen. Ze wilden het liever handmatig overmaken. Maar toen ook deze betaling uitbleef, wilde ik er niet nog een keer om vragen. Ik ben zo teleurgesteld in mijn ouders. Sinds de scheiding voelde ik me alleen en had ik het idee op niemand te kunnen bouwen. Nu ook mijn ouders onze afspraak niet nakomen, voel ik me alleen maar slechter.”

Afbeelding: Unsplash+

Anne: ‘Ik gun mijn zoon echt zijn hobby, maar mijn man helaas niet’

Ja, het was een stuk makkelijker geweest als haar zoon er een postzegelverzameling op na hield, maar helaas: zo’n feest is het niet. “Hij heeft nu een hobby en daar is mijn man Theo het niet mee eens. Bovendien geeft Theo mij de schuld… LEES HIER VERDER!