Nu Jirina een kilo of 10 is kwijt zit zij veel lekkerder in haar vel. Maar het heeft haar flink wat moeite gekost om dit te bereiken. “Een jaar lang heb ik alle verleidingen weerstaan, dat ging goed, maar het volhouden is lastig. Zeker als je vriendinnen geen rekening met je houden.”
Kleine stappen
Omdat Jirina dol is op lekker eten en drinken, werd ze te zwaar. “Nu ik de veertig ben gepasseerd merk ik dat het allemaal niet meer vanzelf gaat. Door de extra kilo’s kreeg ik last van mijn knieën, dus ik besloot er wat aan te doen.” De stappen die ze nam, waren steeds klein. “Zo nam ik me voor om ’s avonds na acht uur niets meer te eten. Dat deed ik dan een week en dan nam ik me voor om daarnaast geen chocolade meer te eten. Ook zorgde ik voor veel meer beweging in mijn leven. In plaats van de lift, neem ik tegenwoordig altijd de trap en ik doe bijna alles op de fiets.”
Tien kilo kwijt
Al die kleine veranderingen zorgden ervoor dat Jirina in een jaar tijd tien kilo verloor. “En dat is echt veel. Ik voel me zo goed nu, kleding staat me veel leuker en ik krijg continu complimentjes. En die zijn belangrijk voor me omdat ik het echt nog steeds moeilijk vind om niet te veel te eten en niet te snoepen. Vandaar dat ik dat jaar ook veel minder afsprak met vriendinnen want ja, met een Spaatje rood in de kroeg staan is niet echt heel leuk zeg maar.” Maar ze miste haar vriendinnen en voorzichtig spreekt ze weer af en slaat ze de uitnodigingen die ze krijgt, niet meer af.
Pan tomatensoep
Vorig weekend vroeg een van haar beste vriendinnen of ze weer eens gezellig langskwam. “Ja natuurlijk, ik had Chantal al even niet meer gezien en verheugde me erop om lekker met haar bij te kletsen. Ik ken haar al zo lang en we hebben samen best veel meegemaakt, ze is speciaal voor me. Toen ik mijn moeder verloor, stond ze altijd voor me klaar. Zij is niet zo iemand die zegt: ‘je weet me te vinden als je me nodig hebt’, nee, zij is zo’n vriendin die gewoon voor je deur staat met een pan vers gemaakte tomatensoep en zelfgebakken brood. Ze is echt goud waard.”
Oeh, chocola!
Dus met veel zin fietste Jirina naar haar bestie. Tot haar grote verbazing had Chantal van alles in huis gehaald. “Ik kwam binnen en op de salontafel stond van alles. Taart, chocolaatjes, gevulde koeken. In de keuken liet ze me een fles zien die we, voordat ik overstapte op de Spa rood, samen moeiteloos leegdronken. Ook had ze verschillende kaasjes gekocht. Het duizelde me echt een het werd me gewoon te veel. En ik wist: als al dit lekkers op tafel zou blijven staan, dat ik de verleiding niet kon weerstaan. Ik stond zo in dubio. Want ik vond het zo lief van Chantal, maar ik wilde simpelweg niet dat ik me op al die lekkere dingen zou storten. Een gesprek zou ik niet meer kunnen voeren omdat ik alleen maar geobsedeerd door het eten zou zijn.”
Kan het weg?
Er zat niets anders op dan Chantal te vragen om al het lekkere eten weg te halen en uit het zicht te zetten. “Ik zei dat ik het echt superlief vond, maar dat ik juist zo blij was dat ik lekker was afgevallen en dat ik dat graag zo wilde houden. Ik dacht dat Chantal dat wel zou begrijpen en het geen probleem zou vinden.” Maar niets is minder waar. De gezellige sfeer waarmee de dames begonnen, sloeg om als een blad aan de boom. “In plaats van dat Chantal begrip voor me had, viel ze me snoeihard aan. Volgens haar moest ik normaal doen en niet zo spastisch met eten omgaan. Ze snauwde dat ik een probleem had en dat ik hulp moest zoeken. Dat er over me werd gepraat en dat andere vriendinnen me eng mager vonden. Echt, er kwam een stortvloed van ellende over me heen. Ik wist niet wat me gebeurde.”
Caloriebommen
Jirina probeert uit te leggen dat ze dan wel tien kilo kwijt is, maar dat dat veel moeite heeft gekost. En dat ze nog steeds moeite heeft om lekkere dingen af te slaan. “Hoe erg is het nou om al die caloriebommen uit het zicht te zetten? En begrijp me niet verkeerd, ik vind het niet erg als een ander wat lekkers eet, maar ik wil het niet. En ik wil niet in de verleiding worden gebracht.” De discussie tussen de vriendinnen loopt hoog op en Chantal weigert om het eten naar de keuken te brengen omdat ze het een belachelijk verzoek vindt. Het leek wel of ze op een heel andere planeet zat dan ik. Zo pijnlijk en verdrietig.”
Verwijten
In een split second besluit Jirina op te stappen in de hoop dat Chantal haar zou tegenhouden. “Ik hoopte dat ze haar excuses zou aanbieden en zou zeggen: ‘joh, geen probleem als ik jou kan helpen door alles uit het zicht te zetten, dan doe ik dat’ maar in plaats daarvan kreeg ik allemaal verwijten naar mijn hoofd geslingerd. Ik heb mijn jas gepakt en ben vertrokken.” Achteraf voelt Jirina zich zo slecht over het voorval. “Het onbegrip van mijn vriendin snap ik niet. Nogmaals: het is toch geen moeite om iemand met zo iets simpels te helpen?” Maar ook ben ik een beetje bang geworden voor mezelf. Hoe moet ik verder als ik het moeilijk vind verleidingen te weerstaan? Dat is toch een zwaktebod? Ik zie mezelf als een sterk persoon, ik ben immers tien kilo afgevallen en daar is kracht voor nodig.”
Maar er is dus kennelijk ook veel kracht nodig om tijdens vriendinnenuitjes verleidingen te weerstaan. “Zolang ik alleen ben, gaat het goed en heb ik nergens last van. Maar zodra ik op visite ben ergens, gaat het mis en gebeurt er van alles in mijn lijf en hoofd. Ik voel me zo verdrietig en weet niet wat ik ermee aan moet.”
Herken je dit ook? Heb jij moeite om bitterballen en bonbons te laten staan? Snap je dat Jiriana teleurgesteld is in Chantal? Praat mee in de comments onder dit verhaal.
Afbeelding: Unsplash+
Natasja -
Wat stom dat je vriendin zo uit haar plaat gaat als jij aangeeft moeite te hebben met al dat lekkere eten weerstaan. Je gezondheid en welzijn zijn belangrijk. Als zij daar geen rekening mee wil houden is het geen leuke vriendin. Je overeten is nooit leuk. Belachelijke opmerking hierboven van iemand die eetverslaafd is en geopereerd maar nog steeds doorvreet. Tip van mij, kijk naar hoe iemand eruit ziet en gedraagt voordat je er tips van aanneemt (en zoek supportieve vrienden!).