Nynke voelt zich als een vis in het water bij haar schoonfamilie. “Het zijn zulke lieve mensen. Mijn man Olaf is de jongste in een gezin met vier zussen. Dat heeft hem op positieve wijze gevormd. Mede dankzij zijn lieve moeder en geweldige zussen werd Olaf een gevoelige, grappige en gezellige man. Naast dat Olaf een geweldige man is, heb ik ook met zijn ouders en zussen een goede band. En des te meer doet het me pijn dat niemand uit zijn familie me op mijn verjaardag een berichtje stuurde.”
Geen groot feest
Olaf en Nynke zijn dertien jaar samen en hebben die kinderen. “En ook de oudere zussen van Olaf hebben allemaal een relatie en kinderen. Je kunt je wel voorstellen hoe familieverjaardagen eruit zien: druk en heel gezellig. Normaal vieren we alles, maar dit jaar besloot ik voor het eerst geen feestje te vieren. Ik werd 41 en in plaats van een groot feest thuis, wilde ik liever alleen met Olaf uit eten.”
Drukke periode
De reden om het dit jaar niet te groot uit te pakken, is dat de moeder van Nynke niet zo lekker gaat. “Ze heeft veel vage klachten, is snel moe en zit in allerlei onderzoeken. Ik help haar veel en ik merk dat het een behoorlijke wissel op mij trekt. Daarnaast pas ik ook één middag op de kinderen van een van de zussen van Olaf en ga ik elke week wandelen met de hond van mijn schoonouders. Samen met onze kinderen en mijn werk is het best veel. Even rust dus.”
Niets laten horen
Afgelopen maandag blies Nynke 41 kaarsjes uit. “De hele dag ontving ik lieve berichtjes, belletjes en kaartjes van vrienden en mijn familie. Ik vind mijn verjaardag niet super belangrijk, maar ik vind het wel leuk als anderen er even bij stilstaan. En ondanks al die lieve appjes, heb ik toch een vervelende nasmaak aan de dag overgehouden. Mijn schoonfamilie heeft namelijk niets van zich laten horen. Geen appje, geen belletje, geen kaartje: helemaal niets.”
Waardering en erkenning
Nynke vindt het jammer dat haar bloedeigen schoonfamilie, waar ze altijd voor klaarstaat en als haar eigen familie ziet, niks van zich laat horen. “Natuurlijk zijn ze druk en hebben ze van alles aan hun hoofd. Maar op de een of andere manier had ik gewoon gehoopt dat iemand iets zou sturen. Geeft toch een soort gevoel van waardering en erkenning…”
Ik doe het wel
Olaf baalt enorm van zijn familie. “Hij vindt het echt heel erg voor me, zeker omdat hij weet hoe ik altijd voor ze klaarsta. Mogen er kinderen naar een feestje worden gereden? Ik neem die middag vrij. Moet er een gezamenlijk cadeau geregeld worden? Ik neem het op me. Zijn er nichtjes of neefjes die een slaapplek zoeken? Bij ons altijd welkom. Olaf vindt dat ik ze een berichtje had moeten sturen met ‘dank voor alle felicitaties’, maar dat doe ik niet. Ik wil oog blijven houden voor hun situatie en hoe druk zij allemaal zijn. En ja, dan wordt er weleens wat vergeten. Maar steken doet het wel.”
Heel benieuwd
Volgend jaar is Nynke voornemens haar verjaardag weer gewoon met iedereen te vieren. “Dan kunnen ze er niet omheen en weet ik zeker dat ze aan me denken. Ik ben benieuwd of ze zich later deze week nog realiseren dat ik jarig ben geweest en dan alsnog een berichtje sturen. Zou leuk zijn. Doen ze het niet? Ook even goede vrienden. Ik hou van ze en zal onze relatie echt niet om zoiets onbelangrijks op het spel zetten. Maar opmerkelijk en pijnlijk blijft het natuurlijk wel.”
Afbeelding: Ammie Ngo via Unsplash
Fiene -
Beste Nynke, waarom zou je in hemelsnaam niet even een berichtje eruit gooien van bedankt voor de felicitaties? Wat is er mis mee om toch even iedereen aan helpen te herinneren dat je 41 kaarsjes uitblaast? Je wilt het niet vanwege je bang bent dat het de relatie verstoord (?!?!) eh is dat al niet dan? Je doet alles voor hun en dan kunnen ze niet eens een simpel berichtje sturen? Laat een ruggengraat groeien meid..