Merel: “Mijn vriendinnen vinden mij een krent”

Van huis uit is Merel gewend om zuinig te zijn. Zuinig met geld en op je spullen zijn, dat is iets dat haar ouders er met de paplepel ingoten. Bij Merel thuis wordt zuinig zijn gezien als een goede eigenschap​. Maar tot haar grote ontsteltenis leest ze per ongeluk in een groepsapp dat ze haar een krent vinden. “Dat doet echt heel zeer.”

Vrijdag: kliekjesdag

“Wij hadden het thuis niet heel breed maar daar merkte mijn zus en ik niks van omdat ons mam heel zuinig kan zijn. Eten over? Dat ging echt niet de kliko in, maar kliekjes verdwenen in een Tupperware-bakje en op vrijdag hadden we restjes-dag. Dan zette mijn moeder alle kliekjes van de hele week op tafel en dan konden we eten wat we wilden. Mijn zus en ik genoten van die vrijdagavonden. We pikten uit alle schaaltjes wat, eigenlijk was mijn moeder haar tijd ver vooruit met shared dining.”

Zuinig leven als sport

Niet alleen werd er zuinig met voedsel omgegaan, ook kleding werd zo lang mogelijk gedragen. “Mijn zus en ik liepen er nooit heel modieus bij, zeker niet in de zelfgemaakte kleding van mijn moeder. Gelukkig stopte ze met het naaien van kleding toen mijn zus en ik naar de middelbare gingen. Maar ook toen hing onze kast niet vol kleding, we hadden genoeg en waren zuinig op wat we droegen.” Als ze terugkijkt denkt ze dat haar moeder er misschien wel een sport van maakte om zo zuinig mogelijk te leven. “En dat is haar prima gelukt.”

Droger de deur uit

Na haar studie toegepaste psychologie, is Merel in Amsterdam blijven wonen. “Als meisje droomde ik er van om in de hoofdstad te wonen. Ik houd van Amsterdam, vind het een heerlijke stad.” Groot was de blijdschap toen Merel na haar studie een nog enigszins betaalbaar appartementje vond waarin ze nu al een aantal jaar met veel plezier woont. “Het is super leuk om er te wonen, maar ook prijzig. Zeker met de huidige energieprijzen. Een droger heb ik om die reden niet, de was hang ik gewoon in huis en als het mooi weer is op mijn balkonnetje.”

Degelijk en tijdloos

Merel geeft toe: zo zuinig als haar ouders is ze niet, maar ze moet hoe dan ook goed op de kleintjes blijven letten. “Dat betekent dat ik mijn boodschappen doe bij een goedkopere supermarkt en de aanbiedingen goed in de gaten houd. Als er een mooie aanbieding is, dan sla ik gelijk groots in.” De inrichting voor haar appartement is allemaal nieuw en degelijk zodat Merel zeker weet dat het zo’n twintig tot dertig jaar mee kan. “De meubeltjes die ik kocht zijn tijdloos. Misschien dan niet zo heel modieus maar ik vind een lange levensduur belangrijker.”

Jarig? Ik bak een taart

Als er iemand jarig is, besteedt Merel hooguit twintig euro aan een cadeautje. “Ongeacht voor wie. Ik vind twee tientjes meer dan genoeg voor een verjaardagscadeautje. Soms bak ik zelf een appeltaart en geef die cadeau of ik koop een bloempotje bij de kringloopwinkel en zet er een mooie zelfgekweekte kruidenplant in. Iedereen die ik er eentje heb gegeven, zei het heel een leuk en een origineel cadeau te vinden. Ik bedoel maar.”

Cadeautjes doorgeven

Cadeautjes die ze zelf heeft gekregen voor bijvoorbeeld haar verjaardag en die ze niet leuk vindt, verzamelt Merel in een krat. “En als er dan een vriendin jarig is, kijk ik eerst in het krat of er een cadeautje tussen zit dat ik kan doorgeven. Vaak krijg ik douchegels of luchtjes die ik helemaal niet lekker vind, nou die gaan gewoon naar de volgende jarige. Ik pak het weer netjes in en klaar ben ik. Daarmee is toch niks mis? Daarop kan ik mooi bezuinigen en ik hoef de gever van het cadeau niet te zeggen dat ik haar presentje niet leuk vind. Ik zeg: een win win-situatie.”

Ze vinden me een krent

Merel is in haar nopjes met haar zuinige leventje, maar haar vriendinnen beginnen er een beetje van te balen. “Steeds vaker maken ze er flauwe opmerkingen over en ik lach wel mee, maar als een boer met kiespijn. Het raakt me dat ze iets vinden van mijn levensstijl waarmee ik echt niemand lastig val of raak.” Hoe weet Merel dat haar vriendinnen haar zuinigheid ronduit kwalijk nemen? “Ze vinden me een krent. Daar kwam ik achter toen er per ongeluk door een van haar vriendinnen een berichtje verscheen in de vriendinnen-groepsapp die eigenlijk was bedoeld voor een ander groepje. “Ik schrok me rot toen ik las dat Marte aan Lieke vroeg of zij ook vond dat ik zo’n vrek ben. Nog voordat Lieke kon reageren was het bericht gewist uit de groepsapp, maar het kwaad was al geschied.”

Ik wil niet splitten

En wat dan nog als anderen haar een krent vinden? “Nou, ik vind het niet leuk om te horen maar ben ook niet echt plan te veranderen. Ik weet dat mijn vriendinnen het vreselijk vinden als ik mee uiteten ga omdat ik altijd het goedkoopste gerecht dat op de kaart staat, bestel. Dineren in een restaurant vind ik zonde van mijn geld maar dwing mezelf mee te gaan omdat ik anders mijn vriendinnen kwijtraak.” Aan het eind van het etentje stelt Lieke steevast voor de rekening te delen. “Daar doe ik dus niet aan mee:  ik betaal mijn eigen deel. Als ik zou splitten betaal ik veel meer dan ik daadwerkelijk heb gegeten en gedronken.”

Maar terugkomend op het feit dat Merel een krent wordt genoemd: leuk is anders. “Ik vind dat ik helemaal niet gierig ben, integendeel: ik heb veel voor mijn vriendinnen over. Alleen de definitie van cadeautjes is anders; ik vind een verse appeltaart of een zelfgekweekt plantje super leuk om te geven. Ik heb daarvoor moeite gedaan, dat is toch veel leuker dan gewoon maar iets duurs in een winkel te kopen?”

Veel, groot en duur

Als Merel haar moeder vertelt dat haar vriendinnen haar een krent vinden, ontstaat er een mooi gesprek. “Mijn moeder werd vroeger ook altijd een vrek genoemd, maar trok zich daarvan niks aan. Zuinig leven is mij met de paplepel ingegoten en ik vind het een sport om zo voordelig mogelijk te leven. Dat mijn vriendinnen dat belachelijk vinden, doet me wel een beetje zeer. Het wordt ook steeds moeilijker om met ze op pad te gaan omdat ze praten over peperdure kledingmerken waarvan ik nooit eerder hoorde en alles moet veel, groot en duur zijn. Waarom, vraag ik me af?”

Iris, de zus van Merel, vindt dat ze losser moet gaan leven. “Iris heeft het zuinig leven van zich afgeschud en vindt dat ik dat ook moet doen. We leven nu, dus moeten we nu genieten, zo vindt zij. Zij is het met mijn vriendinnen eens: ik ben een grote krent. Hoe moet ik hiermee omgaan?”

Leef jij met je voet op de rem? Of ga je los en houd je aan het van je salaris een stukje maand over? Vind je dat Merel een punt moet maken van het onaardige whatsappbericht? Misschien op zoek naar andere vriendinnen? Of gewoon meedoen en leuke cadeautjes kopen en lekker eten en aan het eind van de avond gewoon met z’n allen de rekening splitten in plaats van voor zichzelf te betalen? Praat mee in de comments onder dit bericht, we zijn namelijk heel benieuwd hoe jij hierover denkt.

Bovenste afbeelding: Freepik