Marianne: ‘Ik kan mijn ex maar niet vergeten, ik wil hem terug’

Het is nu ruim drie jaar geleden dat Marianne (46) werd verlaten door haar man Dennis. Het moment dat hij zijn koffers pakte, kwam als donderslag bij heldere hemel. De signalen die hij het laatste jaar gaf, had Marianne niet opgepikt. “De rode vlag zag ik niet en opeens was hij weg. Mij in ontreddering achterlatend. Zesendertig maanden geleden deed hij de deur dicht en ik mis hem dagelijks. Nog steeds ben ik kapot van zijn vertrek.”

Het liefdesverdriet waarmee Marianne moet dealen, valt haar zwaar. In drie jaar tijd viel ze flink wat kilo’s af. “Dat is dan maar toch weer mooi meegenomen,” lacht ze als een boer met kiespijn. In haar geheugen staat 14 januari 2018 gegrift: de dag dat Dennis vertrok. “We hadden de heerlijke feestdagen achter de rug en maakten grote plannen voor het nieuwe jaar. We spraken over een reis naar Indonesië en misschien een ander huis. Ik had een nieuwe baan waar ik 1 februari zou beginnen. Niets wees op een breuk tussen ons.”

Geen zin meer

Dennis komt die bewuste veertiende januari veel eerder dan normaal uit zijn werk. Marianne is verbaasd en ziet aan zijn gezicht dat er iets aan de hand is. “Hij keek heel stuurs en kuste me niet toen hij de keuken inliep. Het enige dat hij zei: ‘ik moet met je praten’.” Met opgetrokken wenkbrauwen loopt Marianna achter haar man de woonkamer in, nog geen idee hebbend wat hem zo hoog zit. “En toen sprak hij de woorden die ik elke dag weer in mijn hoofd hoor: ‘ik wil van je scheiden’. Ik barste in huilen uit. Een jaar daarvoor wilde hij ook bij mij weggaan, maar hij veranderde van gedachten en bleef. We kwamen er samen wel uit, had hij mij toen gerustgesteld.” Wat Marianne niet wist, is dat Dennis het jaar gebruikte om de balans op te maken omdat hij het niet meer naar zijn zin had met Marianne.

Snikkend op de bank

Sterker: Dennis was verliefd geworden op een ander. “Opeens drong het tot me door dat hij al die keren dat hij zei te moeten overwerken helemaal niet op zijn werk was, maar bij haar. Ik smeekte hem ons een kans te geven, dat ik niet zonder hem kan leven, maar de liefde van mijn leven was onverbiddelijk.” Hij laat Marianne snikkend van verdriet op de bank achter en pakt zijn koffers die hij de avond ervoor, zonder dat Marianne er erg in had, al had klaargezet. “Zonder nog om te kijken, liep hij mijn leven uit. Ik was verscheurd en dat ben ik drie jaar later nog steeds. Ik begrijp zijn vertrek gewoon niet.

Val in een gat

Vriendinnen zeggen dat ik het moet loslaten en weer lol moet maken, maar het lukt me niet. Leven zonder Dennis heeft voor mij geen zin. Hij is de liefde van mijn leven en had zo beloofd mij nooit te verlaten. Ik val nog elke avond huilend in slaap met zijn hoofdkussen tegen mijn buik aan gedrukt. Ik kan hem niet loslaten. Ik probeer het echt, ga sporten, spreek af met vriendinnen, maar telkens als ik thuiskom, val ik in een gat. Mis ik Dennis vreselijk. Ik heb mijn huis maanden terug te koop gezet omdat ik hier zoveel herinneringen van ons samen heb en ik hoop in een nieuw huis Dennis te kunnen vergeten. Maar ik heb nauwelijks kijkers dus de verkoop schiet ook niet echt op. Ik doe echt mijn best om door te gaan met leven, maar vraag me gewoon af of ik ooit nog gelukkig kan worden.”

Heb jij ook ooit zo’n heftig liefdesverdriet gehad? En snap jij wat Marianne doormaakt? Wat deed jij er aan om weer blij te worden? Praat mee in de comments onder dit artikel.