Soms voelt het eindigen van een vriendschap met een beste vriendin net zo rauw als voor altijd-afscheid. “Na die ruzie tussen Lijn en mij is het jarenlang stil geweest en nu opeens, op een feestje nota bene, komen de verwijten. Daar kan ik toch helemaal niks mee?”
Bevriend sinds brugklas
Tijdens kennismakingskamp in de brugklas, kropen Livia en Lijn naar elkaar toe. “We waren een beetje de alternatievelingen van de klas maar konden het met iedereen vinden. Maar dus vooral met elkaar. We waren onafscheidelijk en ook na schooltijd zaten we uren te kletsen. Ik zeg altijd: met Lijn met ik volwassen geworden, want dat is wat gebeurde. We deelden onze verliefdheden, gaven elkaar adviezen over jongens en deelden de meest intieme ervaringen met elkaar. Ik kon het heel goed met haar moeder vinden die me regelmatig dekte als mijn ouders weer eens naar haar belden en vroegen of ik bij Lijn was. Als ik bijvoorbeeld bij een jongen wilde blijven slapen, wat mijn ouders mij verboden, dan mocht ik zeggen dat ik bij Lijn bleef. Konden mijn ouders bellen, dan wist haar moeder ervan af.”
Kiezen voor de liefde
Als Livia een relatie met een veel oudere man krijgt, is Lijn het niet met haar eens. De vriendschap komt onder spanning te staan en Livia kiest voor haar liefde. “Lijn en ik hebben elkaar dus een jaar of vijf niet gezien en nauwelijks gesproken. Toen mijn relatie met die man eindigde en ik de vader van mijn kinderen ontmoette, zocht ik weer contact met Lijn.” Dat was op het juiste moment want Lijn verwachtte haar eerste kindje. “Zo mooi om mijn vriendinnetje zwanger te zien en moeder te zien worden van twee. Want tot haar grote verrassing was ze niet in verwachting van een kindje maar twee.” Het moederschap verandert Lijn en Livia verlangt soms naar haar vriendin voordat ze moeder was. “Lijn bleek overbezorgd en wilde haar tweeling overal tegen beschermen. Geen zout, geen suiker alleen maar houten speelgoed… Het lukte haar aardig haar standaarden te bewaken tot de relatie met de vader van haar kinderen overging. Toen raakte ze van het pad.”
Oke, vooruit dan maar
Livia, op dat moment zelf zwanger van haar eerste kindje, trekt de heftigheid van haar vriendin en haar kinderen niet meer. “Omdat Lijn vlakbij mijn huis werkt, vroeg ze toen de tweeling klein was, of ze twee keer per week bij ons mocht eten. Omdat ik zag hoe zwaar het moederschap haar viel, stemde ik in. Niet wetende dat ik wekelijks een chaos in mijn huis had. De tweeling mocht heel veel niet eten en ze braken mijn huis af. Toen de hormonen echt door mijn lijf gierden, heb ik Lijn gezegd dat ik liever niet meer wilde dat ze zo vaak kwam eten. Ze was super beledigd. De vriendschap was bekoeld en we hebben het nooit uitgepraat maar een beetje laten aanmodderen. Soms zag ik haar in de stad en maakten we een praatje, maar meer niet. Kennelijk was het voor ons allebei een soort van okay zo.”
Je liet me vallen!
Nou, het was dus niet okay weet Livia sinds kort. “Een gemeenschappelijke vriend van de middelbare school gaf een groot feest en nodigde mij daarvoor uit. Daar kwam ik Lijn tegen. Ze stond aan de bar en bestelde een drankje toen ik kwam aanlopen. Ik bestelde hetzelfde, we proostten en raakten aan de praat. Over onze kinderen en ouders. Over de mislukte relaties, foute mannen en werk. En opeens, vanuit het niets begon Lijn over de tijd dat haar kinderen klein waren. Aan die bar, op dat feestje, verweet ze me dat ik nooit begrip voor haar situatie had. Dat ze me toen nodig had en ik haar keihard had laten vallen. Wist ik wel hoeveel pijn ik haar had gedaan? Ik dacht terug aan die periode en kreeg het weer net zo benauwd als toen. Alles moest gaan zoals Mevrouw en de tweeling hadden gepland en bedacht. Als iemand niet in haar pas liep, werd ze onuitstaanbaar maar deed naar anderen voorkomen dat iedereen haar liet vallen, zelfs haar beste vriendin. Ik hoorde haar aan en wilde reageren maar besloot dat niet te doen. De emoties gierden door mijn lijf en ik zou spijt krijgen als ik alles eruit zou flappen.”
Hoe kan dat?
In plaats van de discussie aan te gaan, drinkt Livia haar glaasje leeg, zegt Lijn gedag en verlaat het feestje. “Ik had behoefte om alleen te zijn en na te denken. Na te denken over al die jaren met Lijn en hoe het zo anders is geworden. We zijn allebei ouder en wijzer, we hebben onze deuken opgelopen in het leven en misschien passen we, ondanks ons gedeelde verleden, niet meer bij elkaar. Net als een grote liefde die na een tijdje toch dooft. Ik vind het verdrietig en probeer een manier te vinden ermee om te gaan. Maar dat is lastig.”
Herken je deze situatie? Was jij ook dikke vrienden en eindigde die vriendschap abrupt? Waardoor kwam dat? Wat deed je eraan? Hoe ging je ermee om? Praat mee in de comments onder dit artikel. We zijn heel benieuwd!
Afbeelding: Freepik


Joris -
Lekker dan, na je eerste drankje verlaat ie het feest, terwijl de uitnodigende partij op je aanwezigheid rekende.