Ja, ze weet ook wel dat het niet gezond is en dat ze er allerlei enge ziektes van kan krijgen. Maar toch kan ze er niet mee stoppen. Linda begint de dag met een sigaret en eindigt ermee. Tot twee maanden terug pafte haar man Frank vrolijk mee, maar hij is ermee gestopt. En daar baalt Linda van. “Ik vind het zo ongezellig dat Frank niet meer rookt. Ik zou eigenlijk willen dat hij gewoon weer begint.”
Roken doet ze sinds ze vijftien is en ze heeft de afgelopen jaren verschillende stoppogingen ondernomen. Toen ze zwanger was van haar eerste dochter, rookte ze stiekem af en toe een sigaretje. “Ik had Frank moeten beloven dat ik gedurende de zwangerschap niet zou roken. Gewoon om ons kind te beschermen. Maar ik snakte naar een sigaret en stiekem rookte ik toch. Stond ik onder de loeiende afzuigkap met mijn peukie. Eentje maar, dacht ik, dat kan geen kwaad. Maar het bleef er natuurlijk nooit bij een.”
Aangeschoten
Als ze van haar tweede dochter zwanger is, lukt het haar te stoppen. “Ik was al wat ouder en roken zou risico’s met zich meebrengen. Dat wilde ik voorkomen en ik was supergemotiveerd om het niet te doen. Het ging goed en ik miste het niet. Ik rookte vier jaar niet en taalde er niet naar. Tot ik een beetje aangeschoten raakte op een schoolreünie en dat een vriendinnetje van toen mij een sigaret aanbood. Voor ik het wist stond ik weer te roken.” De sigaretjes na de seks met Frank waren als vanouds lekker en samen roken na het eten was een feestje. Toen een goede vriend van Frank een hartaanval kreeg en onmiddellijk moest stoppen met roken, ging ook hij meer over zijn gezondheid nadenken.
Houdt ‘ie nooit lang vol
“Frank was zich echt kapot geschrokken en besloot van de weeromstuit te stoppen. Ik dacht: ‘dat houdt ‘ie nooit lang vol’ maar ik heb het mis; al twee maanden is hij clean en heeft er eigenlijk geen moeite mee. Na een vrijpartij steek ik er eentje op, maar het is veel minder gezellig alleen te roken. Frank begint er opeens een hekel aan te krijgen en zei laatst zelfs dat hij het ronduit smerig vindt in de slaapkamer. Ik wist niet wat ik hoorde.”
Ik word te dik
Aan stoppen moet Linda niet denken. “Ik pieker er niet over. Ik kan niet zonder mijn peukies. Als ik veel stress heb, ontspannen ze me. Bovendien ga ik veel te veel snoepen als ik niet meer rook. In die jaren dat ik was gestopt, kwam ik vijftien kilo aan. Met heel veel pijn en moeite heb ik er tien af gekregen en die andere vijf verdwenen toen ik weer dagelijks een saffie opstak. Daar was ik super blij mee, want ik voelde me niet prettig in mijn lijf.” Dat ze tegenwoordig op feestjes als enige buiten staat te roken, neemt ze op de koop toe.
Zal ik stoppen?
Ze probeert Frank nu steeds over te halen om er toch weer eentje op te steken. “Het is helemaal niet gezegd dat die hartaanval van zijn vriend door het roken komt. Frank is een sterke kerel die echt wel een stootje kan hebben. En ik mis onze sigaretjes na het eten en na de seks. Maar Frank wil er niks van weten en raadt me aan ook te stoppen. ‘Dan ruikt het hier tenminste ook weer fris in huis’ zei hij. Misschien heeft hij ook wel gelijk en is het beter dat ik ook stop. Maar ik vrees dat ik het niet volhoud maar banger ben ik nog voor de kilo’s die er dan weer bij komen.”
Wat vind jij? Doet Linda er goed aan om voorgoed te stoppen met smoken? Of heeft ze gelijk en moet Frank niet zo moeilijk doen en zo af en toe gewoon een sigaretje met haar meeroken? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Joris -
Apart hoe deze roker niet kan begrijpen hoe smerig het is voor niet-rokers. In huis, maar zeker in de slaapkamer. Nog even 8 uur slapen in de rookwalm; gatverdamme! Ik snap niet zo goed dat ze alleen roken ongezellig vindt, maar wel op de koop toeneemt dat ze alleen buiten staat te roken.
Verder is wel duidelijk dat mevrouw een junk is op tabaksgebied. Alsof sterke mensen geen kans op kanker hebben. En kanker is niet ‘een stootje’. Naïef of dom – ik ben er nog niet helemaal over uit.
Tip: besteed de tientallen euro’s en de tijd die je bespaart door niet te roken aan een sport en het mes snijdt aan 2 kanten. Je bent er zelf bij wat je in je mond stopt.