Lies: ‘Mijn vriendin is boos omdat ik haar feedback gaf’

Wat doe je als er naar je mening wordt gevraagd? Aarzel je en lieg je een beetje om de ander niet te kwetsen? Of ben jij iemand die ongezouten zijn mening geeft als de ander daar om vraagt? Lies hoort bij de laatste groep maar haar feedback werd niet op prijs gesteld.

Tetteren aan tafel

Lies komt uit een ‘praat’-familie. “Bij ons thuis is alles bespreekbaar. Dat was vroeger al zo bij mijn ouders. Eindeloos zaten we aan tafel te discussiëren en dat ging er soms hard aan toe. Dus mijn zusje en ik zijn gewend om aan tafel te tetteren. Horen ze je niet? Dan tetter je gewoon wat harder. Zo simpel is dat.” Toen Lies ouder was, kwam haar rappe tongriem menigmaal goed van pas. “De gesprekken die we hadden en hebben, gaan ook gewoon ergens over. Dus je leert je mening vormen en goed uit te leggen wat je bedoelt of waarom jij denkt dat wat de ander poneert niet klopt. Mijn vader is docent en dus gewend om voor groepen te spreken. Mijn moeder heeft als communicatiemedewerker gewerkt en kan ook prima uit haar woorden komen.”

Vermoeiende gesprekken

Zelf is Lies reisleidster geworden, een beroep waarbij taalvaardigheid wel handig is. “Vriendinnetjes werden soms moe van alle gesprekken bij ons thuis en dat begreep ik niet; ik vond het juist gezellig en leuk. Ik heb totaal geen moeite om mensen aan of toe te spreken, het is iets dat ik gewoon doe.” Goedgebekt zijn heeft veel voordelen, vindt Lies. “Ik zeg altijd maar zo: brutalen hebben de halve wereld. Waarom zou je je mond houden als je iets wilt? Gewoon zeggen wat er op je hart ligt, maak er daar vooral geen moordkuil van.”

Nadenken, dan zeggen

Nu Lies ouder is, is ze wel genuanceerder geworden. “Vroeger was ik echt een flapuit. Alles wat ik dacht, en dat is veel kan ik je verzekeren, gooide ik eruit. Achteraf heb ik daar mensen onbewust mee gekwetst en dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik merk dat nu ik ouder en wat rustiger word, ik heel bewust nadenk over wat ik zeg. Niks er zo uitfloepen, maar eerste even nadenken wat het effect van mijn woorden zou kunnen zijn. Dus als ik iets vreselijk vind, zal ik dat nu niet meer zo maar hardop zeggen. Ik merk dat mensen veel beter tegen opbouwende kritiek kunnen dan de naakte waarheid.”

Dikke vriendinnen

Toch gaat het geven van feedback niet helemaal goed als Fleur, een goede vriendin van Lies, haar eigen bedrijf opzet. “Ik ken Fleur al heel lang, we leerden elkaar kennen tijdens een reis. Fleur schreef voor een tijdschrift over een reis die ik begeleidde. Het klikte gelijk tussen ons en na de reis hebben we contact gehouden. Dat is nu tien jaar geleden en we zijn dikke vriendinnen geworden.” Vorig jaar heeft Fleur de stap genomen om als freelance schrijver aan de slag te gaan. Lies hielp haar waar ze kon met het opstarten van haar bedrijf.

De site is af!

“Urenlang brainstormden we in ons favoriete koffietentje over hoe Fleur het kon aanpakken. Was zo leuk om te doen, ik had daar echt plezier in.” Inmiddels is Fleur als freelancer begonnen en laatst vroeg ze Lies of zij haar site wilde checken. “Ik kreeg een dolenthousiast appje van Fleur: ‘mijn website is klaar!’ schreef ze. En ze vroeg of ik er naar wilde kijken. Natuurlijk, graag zelfs!” Als Lies de website van haar vriendin bekijkt en de teksten die ze erop heeft gezet leest, ontdekt ze toch wat fouten. “Niet hele schokkende missers, maar toch wel een paar taalfouten die verbeterd moeten worden. Ik schreef alles op wat ik tegenkwam en mailde dat naar Fleur zodat ze dat kon aanpassen.”

Schooljuf

In plaats dat Fleur super blij is met de hulp van haar oplettende vriendin, wordt ze boos. “Vlak nadat ik mijn mail had verstuurd, hing Fleur aan de telefoon. Ik hoorde aan haar stem dat ze niet blij was dus ik vroeg daarnaar. Ze vond het belachelijk dat ik haar site zo zat af te kraken en als een schooljuf de fouten eruit had gehaald. Ik begreep niets van haar boosheid, het was toch op haar verzoek dat ik kritisch naar haar website had gekeken? Ik probeerde de situatie te redden door te zeggen dat haar website echt te gek is, maar met wat kleine correcties nóg beter is. Boos hing Fleur de telefoon op.”

Kleine fouten

Lies is verbaasd en snapt niet zo goed waar de boosheid van haar vriendin vandaan komt. “Het waren maar kleine fouten en dat heb ik haar ook gezegd. Ik vind dat de website van een schrijver foutloos moet zijn. Als jij je verhalen wilt verkopen dan mag de opdrachtgever toch wel verwachten dat hij foutloze stukken krijgt? Bovendien waren het foutjes die jezelf over het hoofd ziet omdat je weet wat er moet staan, dus dan is het toch juist fijn als iemand ze eruit haalt?”

Nou ja!

Nou, daar denkt Fleur heel anders over. Ze reageert niet op de appjes van Lies en belt niet terug. “Ik weet niet goed wat ik met de situatie aan moet. Voor mijn gevoel heb ik niets fout gedaan, alleen maar gedaan waar Fleur om vroeg. En nu word ik zo behandeld? Alsof ik het haar niet zou gunnen ofzo, zo voelt het een beetje. Maar ik gun haar de wereld. En een website zonder fouten…”

Snap jij waarom Fleur boos op Lies is? Ze vroeg toch of Lies haar teksten wilde controleren? Denk je dat Lies er veel te hard  in is gegaan? Hoe kan Lies uitleggen dat het haar bedoeling nooit is geweest de website van haar vriendin af te kraken? Praat mee in de comments onder het artikel, we zijn heel benieuwd!

Afbeelding: Freepik