Jessica (50) keek al maanden uit naar haar verjaardag. Toen ze veertig werd, had ze een groot zaaltje afgehuurd, maar dit keer wilde ze het persoonlijker aanpakken: een feest in de tuin, gezellig en intiem met familie en vrienden. “Het voelde fijn om het nu echt bij ons thuis te doen,” vertelt ze. Ze zetten een grote partytent neer, haar zoon Davey verzorgde de muziek als DJ, en dochter Inna maakte foto’s van het hele gebeuren.
Vol enthousiasme
Omdat Jessica dol is op koken, besloot ze zelf het buffet samen te stellen. “Het idee van een buffet sprak me aan. Ik kon van alles maken wat lekker en feestelijk was, en het voelde persoonlijker dan iets bestellen.” Ze maakte een lijst van gerechten, bedacht kleurrijke hapjes en ging vol enthousiasme aan de slag.
Veiligheid boven alles
Een week voor het feest had Jessica een telefoontje met de collega van haar man, Marjolein. “Ook zij was uitgenodigd. Ze vertelde dat ze een ernstige pinda-allergie heeft,” zegt Jessica. “Daar moest ik echt rekening mee houden. Het was niet iets waar je zomaar mee kon schuiven.” Vanaf dat moment nam ze extra voorzorgsmaatregelen bij het bereiden van de gerechten: ingrediënten dubbel checken, alle keukengerei grondig wassen en zelfs sommige recepten aanpassen zodat er geen enkel spoor van pinda in kon zitten. “Ik wilde absoluut niet dat iemand ziek zou worden,” zegt Jessica. “Veiligheid ging boven alles.”
Volledig pindavrij
Het hele buffet werd zorgvuldig samengesteld: frisse salades, gevulde paprika’s, kruidige linzensoep, falafel met hummus, groenten en dips – alles volledig pindavrij. Jessica hield een strakke planning aan zodat elk gerecht op tijd klaar zou zijn. “Het was veel werk, maar ik vond het leuk. Het voelde goed om alles zelf te doen en te weten dat iedereen veilig kon eten,” zegt ze.
Alles voor niets
Op de dag van het feest stond Jessica vroeg op. De partytent was opgezet, de bloemen stonden klaar, de tafels waren mooi gedekt. “Ik liep nog een laatste rondje door de keuken om alles te controleren. Alles stond klaar, iedereen kon komen genieten, en alles was veilig voor Marjolein.” Maar toen kwam de grote teleurstelling. Marjolein, voor wie Jessica zich zo had ingespannen, verscheen niet. “Pas vlak voor het feest kreeg ik een berichtje dat ze niet kon komen. Ik was zo verbaasd en eerlijk gezegd ook boos,” zegt Jessica. “Al die voorbereiding, al dat werk – voor niets. Ik had me compleet aangepast aan haar wensen, elk risico uitgesloten, en dan komt ze niet opdagen. Het voelt gewoon oneerlijk.”
Dat steekt
Jessica laat haar frustratie even de vrije loop. “Ik begrijp dat dingen kunnen gebeuren, maar ik had weken werk in dat buffet gestoken. Alles gecontroleerd, opnieuw gecheckt, van tevoren besproken met haar. Ik had het echt gedaan voor haar veiligheid en comfort. Dat ze dan niet komt, dat steekt.” Toch probeert ze het ook positief te zien. “Het buffet was fantastisch, iedereen die er wél was, heeft genoten. Mijn kinderen hebben geweldig geholpen en de sfeer was gezellig. Maar eerlijk? Mijn inspanning voor Marjolein voelt verloren, en dat blijft hangen. Het is een mix van teleurstelling en frustratie die moeilijk weggaat.”
Tijd, zorg en aandacht
Jessica benadrukt dat ze dit verhaal vooral deelt omdat ze het belangrijk vindt om zichtbaar te maken hoeveel werk het kost om rekening te houden met anderen. “Voor niets zo compleet voorbereid zijn, dat doet pijn. Ik hoop dat mensen beseffen dat wanneer iemand speciale wensen heeft, het niet alleen gaat om een klein detail. Het betekent tijd, aandacht en zorg.”
Afbeelding: Freepik
Petra van Dorp -
Waarom behoort een collega van je man tot je vrienden en familie voor wie je een intiem feest organiseert? Is ze zo dik met je man? Ik lees nergens dat ze een vriendin van jou is. Ze hoorde helemaal niet uitgenodigd te worden en had je je de moeite en de teleurstelling kunnen besparen.