“Ik ben 36 jaar oud en heb al sinds mijn twintigste een kinderwens. Het lijkt me geweldig om moeder te zijn en verantwoording voor zo iets moois te dragen. Mijn vriend heeft ook vanaf het begin van de relatie aangegeven ooit wel kinderen te willen, maar steeds als ik erover begin, zegt hij dat hij nog even wil wachten. Gezien mijn leeftijd kan en wil ik niet meer wachten. Wat kan ik doen of zeggen dat we het nu eindelijk echt gaan doen?”
Dat is een hele goede vraag, die ik al zeer vaak heb gehoord. Ik moet je teleurstellen: er is niet zomaar een antwoord op te geven. De ene man is de andere man niet. Het is belangrijk om te weten waarom hij het steeds wil uitstellen, pas dan kan ik je beter helpen.
Maar, wat ik je wel kan vertellen: veel mannen vinden het idee van een kind gewoon spannend. Ze dragen ineens verantwoording voor een ander leven en dat beangstigt ze. Hij kan bang worden zijn vrijheid kwijt te raken of heeft het gevoel dat hij nog niet alle doelen heeft behaald die hij ooit voor zichzelf heeft gesteld voordat hij aan kinderen wilde beginnen. Denk bijvoorbeeld aan een promotie op werk of het maken van een wereldreis. Natuurlijk zijn deze dingen ook nog mogelijk als er een kind is, maar sommige mannen zien dat niet helemaal. Vaak als het kind uiteindelijk geboren is, vindt hij het hartstikke leuk en geniet er op dezelfde manier van als jij.
Mijn advies: probeer uit te zoeken waar zijn uitstelgedrag vandaan komt. Is het dat hij nog bepaalde doelen wil bereiken? Vindt hij zichzelf nog niet volwassen genoeg? Is het misschien een financiële kwestie? Of wil hij misschien gewoon geen kind met jou? Komen jullie er niet samen uit? Ga dan eens praten met een relatietherapeute, hij/zij kan jullie beter helpen om hier samen uit te komen.
Heel veel sterkte!
