Franka en Jos kochten vorig jaar hun eerste huis samen. “We hebben heel lang een huis gehuurd, maar onze droom was altijd om samen iets te kopen. Jarenlang zetten we geld opzij en leefden zuinig. De huizenprijzen stegen hard door, en we dachten dat het nooit meer zou gaan lukken. Totdat we een schattig klushuis aan de rand van het bos op Funda zagen. Het viel nét binnen ons budget en, volgens de makelaar, zouden we er nog heel veel geld tegenaan moeten smijten, maar we kozen er toch voor te gaan. Yes, we hebben een huis!”
Heel veel zelf gedaan
Voordat Franka en Jos in het huis kunnen, moet er veel gebeuren. “En ons geld was zo goed als op. We hebben daarom heel veel zelf gedaan in het huis. Alleen voor het vernieuwen van de elektra en leidingen en het installeren van de badkamer en keuken hebben we professionals ingeschakeld. Alle andere dingen, zoals het schilderen, stucen, het plaatsen van deuren, het leggen van de vloeren en nog veel meer, hebben we zelf gedaan. Daar ben ik ongelofelijk trots op!”
Bank van mijn dromen
Het huisje van het jonge stel is niet superdeluxe, maar voldoet aan alle woonwensen. “Twee slaapkamers, een tuintje en gewoon écht van ons. Maar voor het aanschaffen van een designinterieur was geen geld meer. Jammer, want ik had deze beeldige banken en stoelen gezien, maar die konden we gewoon niet betalen. Zo blijft er iets over om van te dromen!”
Gratis
De ouders van Franka hebben het zelf ook niet heel breed, maar willen toch helpen. “Zij hebben een oude bank op de logeerkamer staan, en die hebben ze ons aangeboden. Het is best een leuke bank die ooit op het werk van mijn vader heeft gestaan. Zijn baas wilde er vanaf, en mijn vader mocht hem gratis meenemen. De bank ziet er hartstikke goed uit, en ik vind het heel lief van mijn ouders dat ze ons die hebben aangeboden.”
Hij wil hem niet
Alleen Jos wordt minder enthousiast van de bank. “Hij vindt hem lelijk en wil hem niet hebben. ‘Frank, laten we nou gewoon een mooie nieuwe bank kopen. We moeten daar wel elke dag op zitten. Ik bespaar dan liever op de gordijnen van de slaapkamer bijvoorbeeld.’ Ik ben het niet met hem eens; die gordijnen hebben we van niemand gratis aangeboden en hebben we toch echt nodig. We kunnen altijd nog een nieuwe bank neerzetten, maar voor nu zou dit prima zijn.”
Voet bij stuk
Jos houdt voet bij stuk en wil dat een deel van het zeer schaarse interieurbudget naar een nieuwe bank gaat. “Hij had een bank gezien van bijna 800 euro die hij graag wil hebben. Hij ziet ons daar al helemaal op liggen ’s avonds na een lange dag werken. Eerlijk is eerlijk: die bank is prachtig en hij zit vast heerlijk. Maar het is wel 800 euro die we dan niet aan iets anders kunnen uitgeven. En dat terwijl we een prima gratis bank aangeboden hebben gekregen!”
Moeilijk om tegen te spreken
De ouders van Franka hebben al een paar keer gevraagd of ze de bank al naar het nieuwe huis kunnen brengen. “Het is zo lief van ze; ze willen hem zelfs brengen. Ik durf niet zo goed te zeggen dat Jos de bank niet mooi vindt en liever iets anders koopt. Jos heeft het hoogste inkomen van ons tweeën, en ik merk hierdoor dat ik het moeilijk vind om hem tegen te spreken als het om uitgaven gaat. En ook nu is dat het geval….”
Bovenste afbeelding: Brooke Cagle via Unsplash
Petra van Dorp -
De stupiditeit van sommige mensen in deze verhalen, ongelooflijk… en dat krijgt dan later hoogstwaarschijnlijk kinderen die op dezelfde achterlijke manier opgevoed worden. Te bedonderd om financieel vooruit te plannen om zo geld over te houden voor een inrichting, te beroerd om andermans mening te respecteren en te angstig om de waarheid (al dan niet op een diplomatieke manier) te zeggen. ‘Pa, ma, bij nader inzien willen Jos en ik en de bank toch niet hebben. Heel lief van jullie aangeboden, maar wij laten dit aan ons voorbij gaan.’ KLAAR. Mijn hemel, hoe moeilijk wil je het hebben.