Gadverdamme, het regent. Als ik naar het station fiets druipen grote druppels langs mijn gezicht. Wanneer ik het water uit mijn ogen veeg, zie ik grote, zwarte mascarastrepen op de rug van mijn hand. Langzaam maar zeker sijpelt het water van mijn gezicht, over mijn nek, langs mijn rug… Als ik tot mijn sokken doorweekt ben en met uitgelopen mascara in de trein zit, durft een man – wiens vrouw hem overduidelijk op het station heeft afgezet- te zeggen: “nou nou, dit is wel goed voor de tuin”.
Goed voor de tuin? Stik lekker in je goed voor de tuin! Wat is er nou belangrijker, het humeur van de mensheid of zijn tuin?! Als ik later een volle collegezaal inloop waar ik niet de enige ben die naar regent stinkt, barst de hell los als het college niet door blijkt te gaan. De gastspreker was verhinderd door het weer (lekker in de tuin werken misschien?).
Samen met een paar medestudenten loop ik de zaal uit, op zoek naar een verwarming en een kop warme choco met spikkels en mini-marshmellows. Iedereen zeurt en kijkt chagrijnig voor zich uit. Op één jongen na. Die zal wel een tuin hebben, denk ik. Maar als ik hem wat langer observeer, besef ik me dat hij niet alleen blij is voor de tuin. Nee, deze jongen houdt gewoon van regen. Ik kan me er vrij weinig bij voorstellen, maar besluit toch eens aan hem te vragen hoe hij dat doet. Misschien kan ik er nog wat van leren?
“Zo… Dit weer is wel goed voor de tuin he?” probeer ik als een verschrikkelijke openingszin. “Hmhm” bromt hij wat afwezig terwijl hij met een gelukkige blik naar buiten staart. Dit is geen makkelijk gesprek… “Is je warme choco lekker?” zeg ik dan. “Jawel hoor” is zijn enige respons. Jezus, hoe ga ik uitvinden wat hij zo leuk vindt aan dit weer?! “Heb je zin om buiten met me door de regen te lopen?” probeer ik als laatste redmiddel…
De jongen draait zijn hoofd en glimlacht. “Ja, dat zou ik erg leuk vinden. Ik pak even mijn spullen.” Snel lopen we samen – parapluloos – het gebouw uit. Na vijf minuten wat onwennig naast elkaar lopen begint de jongen te praten, het lijkt wel of het koude water zijn humeur doet ontdooien en de dikke druppels zijn lippen wakker kussen. Hij vertelt over het schoonspoelen van de vieze Amsterdamse straten, rennende mensen die vluchten voor de regen, ontwakende bloemen, zichtbare windstoten, verfrissende druppels, kinderen die spelen in plassen en het zien van wonderschone regenbogen. Als ik zo naast hem loop, en zijn beschrijvingen bij de liveshow aanhoor, zie ik de schoonheid van de regen zelf ook steeds meer.
Maar, de regen wordt heftiger en in de verte horen we gedonder; het is tijd om naar binnen te gaan. We stappen samen een Jordanees café binnen en bestellen allebei een kop warme choco. Zo akward als het begon, zo gezellig was het nu. We praten wat over het leven van de jongen. Hij vertelt dat hij een tijdje in Ethiopië heeft gewoond, en hoe anders mensen daar met regen omgaan. Hij is het gaan waarderen en bewonderen.
We nemen afscheid, maar wisselen geen nummers uit. We zien elkaar vast nog een keer toch? Helaas heb ik hem nooit meer gezien, de jongen lijkt van de aardbodem te zijn weggespoeld, meegenomen door de regen. Misschien heb ik geen nieuwe vriend aan de ontmoeting overgehouden, maar wel een nieuwe kijk op een onvermijdelijk natuurverschijnsel. Echt van de regen houden, doe ik nog niet. Maar de schoonheid ervan inzien, dat gaat stukken makkelijker nu.
Natuurlijk beloon in mezelf wel op wat lekkers na een natte wandeling of fietstocht. Warme choco is lekker, maar na een maand lang regen kan je dan rollend naar school. Lekker alternatief: Warme appelsoep met yoghurt.
Warme appelsoep met yoghurt
Ingrediënten
2 grote of 4 kleine appels
500 ml water
30 g rozijnen
½ koffielepel nootmuskaat
1 koffielepel kaneel
een snufje gemalen kruidnagel
2 eetlepels honing
1 eetlepel citroensap
4 plakjes citroen
200 g yoghurt, 0% vetgehalte
Bereiden
Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd ze in stukken. Doe het water met de appels, de rozijnen, de nootmuskaat, de kaneel, de kruidnagel en de honing in een kookpan. Breek het brood en voeg get toe aan het appelmengsel. Breng aan de kook en laat in 30 minuten op een laag vuur gaar koken. Het brood zal de appelsoep dik maken.
Roer het citroensap door de soep, schep er wat yoghurt op en werk af met een plakje citroen. Serveer warm of koud.
Echt, niets is lekkerder na een harde regenbui! Kijk voor meer heerlijke, gezonde recepten in het Weight Watchers boek ‘Gezond Gezin’.
Joris -
Wat een enige anekdote.