Toen Ginny verliefd werd op een veel jongere man, had ze echt wel verwacht dat er ongemakkelijke momenten zouden zijn. “Jurgen en ik schelen behoorlijk wat jaar. Wat zeg ik? Hij had mijn zoon kunnen zijn. Juist daarom vond ik het vooral heel erg moeilijk om mijn eigen zoon op de hoogte van deze relatie te stellen. Mijn zoon bleek er goed mee om te kunnen gaan en daar ben ik enorm dankbaar voor. Maar uit de hoek waar ik de minste problemen verwachtte, bleek de kritiek het grootst…”
Leeftijd is slechts een getal
Wanneer Ginny haar vriend Jurgen ontmoet, is hij 23 jaar. “Slechts drie jaar ouder dan mijn zoon. Best heel gek, zeker in het begin. Jurgen en ik schelen 21 jaar, ik was ten tijde van onze ontmoeting 44 jaar oud. Mijn relatie met Jurgen bewijst dat liefde zich niet laat sturen en dat leeftijd slechts een getal is. Maar niet iedereen denkt daar hetzelfde over.”
Weer 18 voelen
In het begin houden Ginny en Jurgen hun relatie geheim. “Om allerlei redenen eigenlijk. Op de eerste plaats om eerst gewoon eens af te tasten hoe we ons voelen en of het zou kunnen werken tussen ons. Dat bleek al snel het geval; het is heerlijk om bij Jurgen te zijn. Hij laat me lachen, we hebben geweldige gesprekken en bij Jurgen kan ik me weer 18 jaar oud voelen. Zijn energie werkt aanstekelijk en ik wil geen leven meer zonder hem.”
Direct een klik
Als Jurgen en Ginny na zes maanden uitspreken dat ze vinden dat het werkt en dat dit serieus is, besluiten ze dat Jurgen de zoon van Ginny gaat ontmoeten. “Dit vond ik zó spannend. Hij wist dat ik aan het daten was en ook dat het met iemand was die jonger is dan ik. Ik dacht dat het heel ongemakkelijk zou zijn omdat Jurgen en mijn zoon maar drie jaar schelen. Wel moet ik meteen bijzeggen dat Jurgen een stuk ouder lijkt; hij heeft veel meegemaakt en is jong volwassen. Toen ze elkaar ontmoetten, was er direct een klik. Echt een opluchting! Jurgen zal nooit een soort vaderfiguur worden, maar dat hoeft ook niet. Ik vind het vooral belangrijk dat het gezellig is en dat iedereen zich op zijn gemak voelt. En dat is het geval.”
Heel gelijkwaardig
Na het ontmoeten van elkaars families is het tijd om de vrienden te leren kennen. “Mijn vriendinnen deden er een beetje lacherig over, maar nemen het nu wel serieus. Ze zijn dol op Jurgen en zien hoe belangrijk hij is voor mij. Soms merk je dat er een kleine generatiekloof is, bijvoorbeeld als we muziek luisteren of over films praten. Maar verder eigenlijk niet – het is heel gelijkwaardig. Zo anders is dat als ik met zijn vrienden ben…”
Je moeder is er
De vrienden van Jurgen maken na drie jaar nog steeds lelijke grappen over Ginny. “Ze kunnen echt heel flauw doen, zeker als ze wat gedronken hebben. Ooit zei er één: ‘Hé Jurgen, je moeder is er!’, toen ik binnenkwam bij een verjaardag. Ik ben best zelfverzekerd, maar zoiets raakt mij dan toch. En ook doen ze heel hard hun best om zo veel mogelijk ‘hippe’ woorden te gebruiken als ik erbij ben. Alles om maar te benadrukken dat ik veel ouder ben. Ik heb echt het gevoel dat ze mij nooit een eerlijke kans hebben gegeven.”
Groot verschil
Wat ook niet helpt, is dat Ginny niks heeft met de vriendinnen van de vrienden van Jurgen. “Zij hebben juist allemaal relaties met meisjes die jonger zijn dan zij. Ik zat laatst te kletsen met een meisje van 19. Heel gezellig hoor, maar echt diepgaand was het contact niet. Op die leeftijd is er een groot verschil in volwassenheid. Jurgen is zijn tijd echt vooruit, maar niet al zijn vrienden zijn dat.”
Verliefd is verliefd
Van Jurgen verwachten dat hij zijn vrienden aan de kant zet voor haar, doet Ginny niet. “Nee joh, ben je mal. Hij kent die jongens al sinds de basisschool. En ze zijn misschien nu behoorlijk puberaal, over vijf jaar kan dat heel anders zijn. Zo probeer ik er wel naar te kijken. Jammer vind ik het wel dat ze mij niet accepteren. Als ik bij Jurgen ben, voel ik me jong en vrij; met zijn vrienden erbij voel ik me oud en niet relevant. Ik twijfel soms of onze relatie er wel zou moeten zijn. Maar verliefd is verliefd. Ik kan niet zonder Jurgen en hij niet zonder mij. Hopelijk worden zijn vrienden snel volwassen…”
Bovenste afbeelding: Freepik
Sanderien van Mul -
Goh, je kunt hun moeder zijn. Denk je nu echt dat met zo’n gigantisch verschil die jongelui inderdaad zitten te wachten op de (in hun ogen) oude taart waar hun vriend op verliefd is geworden? En hou even op met dat ‘ik kan niet zonder hem’ en dat idiote slijmerige gedoe. Persoonlijk vind ik het bijzonder ranzig om naar bed te gaan met een knulletje die je zoon had kunnen zijn, maar ja, echte liefde en blah blah. Benieuwd of hij nog steeds zonder je kan als je in de menopauze terechtkomt en hij genoeg op de oude fiets geleerd heeft.