Het was vroeger thuis bij Femke geen vetpot. “Mijn moeder zorgde in haar eentje voor mijn zusje en mij. Dat betekende dat ze heel hard werkte om rond te komen. Een ding nam ik me voor: als ik later groot ben, wil ik niet zo ploeteren. En dat is me gelukt.”
Een groot feest
Haar vader verdween uit haar leven toen ze vier jaar was. “In het begin gingen mijn zusje en ik om het weekend naar mijn vader toe. Maar hij was niet zo goed in staat voor ons te zorgen en dus hoefden we van ons mam niet meer naar hem. Vond ik niet erg, want ik had het nooit naar mijn zin bij hem. Mijn moeder was veel liever en zorgzamer dan mijn vader en nu ik zelf volwassen ben zie ik pas hoe hard ze heeft moeten werken om genoeg geld te verdienen. Ze klaagde nooit, maakte van alles een feestje en heeft ons geleerd dat als we iets willen, we er gewoon voor moeten werken.”
Zorgen weglachen
En dus hadden Femke en haar zusje elk jaar heel gezellige, low budget verjaardagsfeestjes. “Mijn moeder stond uren in de keuken en bakte de heerlijkste taarten, verzon leuke spelletjes en had voor ieder kind dat wegging, een cadeauzakje. Iedereen kon blijven eten, mijn moeder deelde graag. Ik heb veel respect voor mijn moeder en ben apetrots op haar. Haar leven was niet altijd even makkelijk, maar ze lachte haar zorgen gewoon weg en zette haar schouders er weer onder.”
Ik trouw een rijke man
Het leven van Femke is een stuk makkelijker. “Als tiener had ik veel bijbaantjes en al het geld dat ik daarmee verdiende, besteedde ik aan kleding en make-up. Echt leuk vond ik werken niet, het was meer een noodzakelijk kwaad, maar ik had het geld nodig om lekker te shoppen. Als geintje zei ik ooit tegen mijn oudste en beste vriendinnetje Cat dat ik als later groot zou zijn, ik een rijke man zou trouwen zodat ik nooit meer hoefde te werken. Kregen Cat en ik vet de slappe lach van, maar het hilarische is, dat ik een rijke man ben getrouwd. En ik inderdaad niet meer hoef te werken.”
Hockeyfeestje
Of ze nou echt is gevallen voor Diederik of voor zijn creditcards, weet Femke eigenlijk niet eens echt goed. “Diederik ontmoette ik tijdens een hockeyfeestje. Zelf zat ik niet op hockey, maar een klasgenootje wel en zij nodigde me uit voor het feest. Ik had me helemaal opgedoft voor die avond. Skinny jeans, glanzend satijnen bloesje en mijn hakken. Al snel werd ik aan de bar aangesproken door twee jongens: Diederik en Frans-Jan. Ze kochten een drankje voor me en we raakten in een geanimeerd gesprek. Frans-Jan was op een goed moment verdwenen en Diederik en ik bleven samen over.”
Lief, trek wat moois aan
De twee wisselen telefoonnummers uit en Femke was Diederik al een beetje vergeten, toen hij haar een bericht stuurde. “Hij vroeg of ik die avond iets te doen had. Nee? Dan haalde hij mij op. Zijn berichtje eindigde met: ‘lief, trek wat moois aan’. Ik zorgde dat ik er oogverblindend uitzag en stond klaar op de afgesproken tijd. Diederik had een tafeltje gereserveerd in een peperduur restaurant, eentje met sterren. Ik voelde me heerlijk, een echte prinses.” Al snel ontdekt Femke dat geld in de familie van Diederik geen rol speelt: er is immers genoeg. Diederik is duidelijk gecharmeerd van Femke en weet haar voor zich te winnen.
Een Gooise villa
“Al snel hebben Diederik en ik een huis gekocht. Hij had een aantal huizen uitgezocht een mijn mond viel open. Dit waren villa’s die je in het Gooi ziet, compleet met zwembad en sauna. Eerst dacht ik dat Diederik een grapje maakte, maar niets is minder waar. We wonen in een kast van een huis en niet helemaal gepland was ik in verwachting. Toen Diederik dat hoorde, wilde hij dat ik mijn baan op zou zeggen. Wat dat betreft hangt zijn familie aan elkaar van tradities en eentje ervan is dat vrouwen niet hoeven te werken. Hij heeft liever dat ik zorg voor het huis en onze dochter. Inmiddels gaat onze dochter naar de basisschool dus opeens heb ik zeeën van tijd.”
Kappertje inplannen
Vervelen doet Femke zich geen moment. “Welnee, ik vul mijn dagen wel hoor. Lekker shoppen in Amsterdam, kappertje pakken, mijn nagels laten doen en trainen met mijn personal trainer. Wat een luxe he! Echt ik houd van mijn leven.” Sinds Femke een luxe leventje leidt, is ze wel een paar vriendinnen van vroeger kwijtgeraakt. “Sommige vriendinnen zijn stikjaloers op mijn leven. Dat is dan maar zo, ik haal mijn schouders op en plan weer een kappertje in.”
Ik? Een golddigger?
Wat Femke wel heeft geraakt, is de opmerking van haar oudste en beste vriendin Cat. “Laatst sprak ik met haar af. Omdat ze het niet zo breed heeft, trakteerde ik haar op een heerlijk luxe lunch. We wisselden nieuwtjes uit en hadden het heel gezellig. Tot ik de rekening vroeg en wilde betalen. Cat was beledigd en wilde de helft betalen. Aan de rekening splitten doe ik niet, dat vind ik pure armoe. Ik zei: ‘Schat, ik heb geld zat, maak je niet druk’ en toen werd Cat boos. Ze siste dat ik een golddigger ben en dat ik altijd al op zoek ben gegaan naar een rijke man zodat ik niet meer hoef te werken. Zo. Die kwam binnen.”
Kopen wat ik wil
Ondanks het protest van Cat, betaalt Femke de rekening en boos stapt Cat op de fiets. “Zonder gedag te zeggen of me te bedanken, racete ze weg. Eerst was ik gepikeerd, maar na een tijdje begon ik na te denken. Had Cat geen gelijk? Was ik niet gewoon een godldigger? Een profiteur? Ik praat het goed door te zeggen dat ik onze dochter opvoed, mijn best doe om van Diederik te houden en het huishouden regel, maar daartegenover staat dat ik kan kopen wat ik maar wil. En nog steeds word ik daar heel gelukkig van.”
Hoe maak ik het goed?
Maar het knaagt. “Diep in mijn hart weet ik dat Cat gelijk heeft, maar dat toegeven, lukt me niet. Want ik houd toch van Diederik? Cat is gewoon jaloers, zij heeft het niet breed. Helemaal toch geen probleem? Dan betaal ik gewoon, maar dat wil ze niet. Ik ben gaan nadenken en heb Cat geappt maar ze reageert niet op mijn berichtjes. Ik mis haar. Mijn ‘rijke’ vriendinnen klagen eigenlijk alleen maar en zijn nuffig. Cat is altijd zo lekker down to earth. Hoe kan ik het goedmaken met haar?”
Is de vriendschap tussen Femke en Cat nog te redden, denk je? Hoe? Praat mee in de comments onder dit artikel. We zijn namelijk heel benieuwd naar jouw mening!
Afbeelding: freepik
Sanderien van Mul -
Je ‘doet je best om van je man te houden’. Je plant maar weer eens ‘een kappertje’ in en haalt je schouders op over je vriendinnen. En oopsie je was zwanger en toen moest je van manlief thuisblijven ‘volgens de traditie’. Wat een armzalige leeghoofdigheid. Nou, veel plezier met je kappertje en je nageltjes en je dinnetjes die zo klagen. Je bént een golddigger pur sang. Als je dat niet was, dan had je wel een baan buitenshuis gezocht, een opleiding gedaan en hield je je eigen broek op. Nee hoor, je laat je onmiddellijk bezwangeren en gaat onmiddellijk thuis zitten en doet geen klap behalve kappertjes en nageltjes. Ugh, de triestheid van je ‘rijke’ bestaan is gewoon te zielig voor woorden. En nee, ik ben niet jaloers; ik heb namelijk een leuke baan waarmee ik genoeg verdien om ook leuke dingen te veroorloven. En zodra Diederik je uit je leuke villa gooit omdat hij je inruilt voor een jonger en strakker exemplaar, zul jij aan de knakworsten uit blik moeten en jankend jezelf verwijten waarom je je vriendinnen niet meer hebt. Veel plezier!