Evelien werkt als marketingmanager bij een groot bedrijf. “Het is een dynamische baan, veel verantwoordelijkheid, deadlines en regelmatig events in de avonduren. Maar ik vind het fantastisch. Ik hou van de uitdaging, van de creativiteit en van het gevoel dat ik iets bereik.” Die passie heeft Evelien altijd gehad. “Toen ik mijn huidige vriend drie jaar geleden ontmoette, wist hij dat ik ambitieus ben. Hij zei zelfs dat hij dat aantrekkelijk vond. Maar nu, drie jaar later, lijkt dat veranderd. Hij zegt steeds vaker dat ik er ‘nooit’ ben, dat ik mijn werk boven hem stel en dat we uit elkaar groeien.”
Het gesprek dat alles veranderde
Een paar weken geleden kwam het tot een confrontatie. “Ik had een belangrijke presentatie en werkte een avond door. Hij had die dag een etentje gepland, waar ik bij zou zijn. Ik belde om te zeggen dat ik later zou komen, maar toen werd hij heel boos. Hij zei: ‘Je werk is belangrijker dan ik. Je ziet me amper nog.’ Ik schrok, want ik wist niet dat hij zich zó voelde.” Sindsdien is het onderwerp elke week teruggekomen. “Hij wil dat ik minder werk, maar ik kan dat niet zomaar. Het is niet alsof ik kan zeggen: ik werk even geen 50 uur meer. Het hoort bij mijn functie.”
De druk van twee kanten
Evelien voelt zich vreselijk. “Aan de ene kant wil ik hem niet kwijt, want ik hou van hem. Aan de andere kant heb ik hard gewerkt om hier te komen. Ik ben trots op mijn carrière. Maar het lijkt alsof ik moet kiezen: mijn baan of mijn relatie. Dat voelt zó oneerlijk.” Het ergste vindt ze de opmerkingen die ze nu vaak hoort: ‘Je bent nooit thuis’, ‘Als je zo doorgaat, hebben we straks niks meer.’ Evelien: “Het geeft me het gevoel dat ik constant tekortschiet. Op mijn werk wil ik presteren, thuis wil ik er zijn, maar ik kan niet overal 100% geven. Soms denk ik: misschien ben ik gewoon niet gemaakt voor een relatie.”
Wat zeggen vrienden?
Als Evelien erover praat met haar vriendinnen, krijgt ze gemengde reacties. “De een zegt: ‘Hij moet je accepteren zoals je bent. Jij bent ambitieus en daar moet hij trots op zijn.’ Maar een ander zegt: ‘Misschien heeft hij wel een punt. Liefde vraagt tijd en aandacht.’ Dat maakt het nog lastiger. Want wie heeft er gelijk?”
Is liefde genoeg?
Volgens Evelien is hun relatie goed – op één ding na. “We hebben het leuk samen, we lachen veel, hebben dezelfde toekomstplannen. Alleen dit ene ding hangt als een donkere wolk boven ons. Hij zegt dat hij me niet kwijt wil, maar ook dat hij zich eenzaam voelt. En eerlijk? Soms snap ik hem. Er zijn weken dat ik drie avonden niet thuis ben door werk. Ik bel wel, maar dat is niet hetzelfde.” Evelien probeert compromissen te vinden. “Ik heb al aangeboden om een keer per week thuis te werken en geen afspraken meer te plannen op vrijdagavond. Maar hij zegt dat het niet genoeg is. Hij wil meer tijd samen. Maar hoe? Moet ik dan mijn ambitie opgeven?”
Waarom moeten vrouwen kiezen?
Wat Evelien frustreert, is dat dit vaak bij vrouwen gebeurt. “Ik hoor zoveel verhalen van vrouwen die ambitie hebben en dan het gevoel krijgen dat ze ‘te veel’ zijn. Waarom is dat zo? Als een man lange dagen maakt, zegt niemand er iets van. Maar bij vrouwen lijkt het alsof we moeten kiezen tussen carrière en liefde. Ik wil gewoon allebei.”
Wat nu?
Evelien denkt erover om relatietherapie voor te stellen. “Niet omdat het slecht gaat, maar omdat ik wil begrijpen waar zijn behoefte vandaan komt. Is het echt dat hij me mist, of voelt hij zich minder belangrijk door mijn werk? Misschien kunnen we samen een oplossing vinden.” Ze wil geen ruzie, maar ook geen concessies doen die haar ongelukkig maken. “Mijn werk opgeven is geen optie. Dat zou ik hem ook kwalijk nemen, want ik ben wie ik ben. Maar ik wil wel dat hij zich gehoord voelt. Alleen… hoe lang kan ik dit volhouden als hij blijft vinden dat het niet genoeg is?”
Afbeelding: Freepik
Joris -
Als je je werkt niet gedaan krijgt in de tijd die ervoor staat, werk je boven je kunnen, ken je geen grenzen (of kun je ze niet aangeven) of kun je niet goed delegeren. Structureel 50 uur werken hoort niet bij je functie – wat aan waanzin. Als je drie avonden aan het werk en dus van huis bent, terwijl dat eigenlijk privétijd is, snap ik dat je partner daar iets van vindt (en dat heeft heus niet iets met je inkomen te maken, zoals gesuggereerd wordt).