Corina werkt sinds haar twintigste als copywriter bij een groot reclamebedrijf. “Toen ik werd aangenomen was ik jong. Ik begon onderaan de ladder en vond dat niet meer dan normaal. Ik was een manusje van alles. En verliefd op mijn baas.”
Een opleiding heeft Corina nooit gedaan, ze rolde het reclamevak in. “Ik was jong toen ik er kon werken. Bert zocht een duizendpoot voor de afdeling en ik had net een studie voortijdig beëindigd. Om te overbruggen zocht ik een baan.” Het sollicitatiegesprek met Bert was een wassen neus; toen hij haar zag nam hij haar gelijk aan. “Ik zag hem wel staren naar mijn borsten, maar vond dat niet erg. Voelde me gevleid en wilde de baan graag hebben.”
Naar de film
Ze werkt op de afdeling van Bert die haar veel opdrachten geeft en haar veel leert. Na een maand wordt Corina door hem uitgenodigd. “Of ik met hem naar de film wilde. Ik twijfelde. Enerzijds wilde ik heel graag, ik vond hem echt heel leuk, anderzijds vond ik het gevaarlijk. Ik wilde mijn baan niet op het spel zetten.” Tijdens de film begon Bert al te vozen. “Hij streelde mijn been en niet veel later kuste hij me teder. Van de film kan ik me weinig meer herinneren.”
Seks in het magazijn
Ze krijgen een affaire. Hebben seks in het magazijn en zijn stapelverliefd. Maar Bert is getrouwd. “Hij was zo dol op mij dat hij overwoog om te scheiden. Ik raadde hem dat af, hoe verliefd ik ook was. Ik was twintig, hij vijfenveertig. Ik zat in een heel andere leeftijdsfase.” Haar werkgever blijft van twee walletjes eten. Regelmatig gaan ze op pad en vrijen steevast. Alles lijkt goed te gaan, tot Corina een vriend krijgt en de relatie die ze met Bert heeft wil verbreken. “Dat was een hele toestand. Ik was tot over mijn oren verliefd op Sam, waarmee ik nog steeds samen ben. Ik wilde geen seks meer met Bert. Maar ook wilde ik mijn baan niet kwijt.” Aanvankelijk zei Bert dat dat niet zou gebeuren. Inmiddels is hij gescheiden en heeft hij een relatie met zijn secretaresse. “Hij heeft tegen mij nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij nog steeds stapelverliefd op mij is. En dat hij mij wil.”
Alleen maar rotklussen
Bert hanteert sinds een tijdje de sar-techniek. “Ik krijg alleen maar de rotklussen te doen. Omdat ik van grote waarde voor het bedrijf ben, klanten kennen mij al heel lang, wil hij mij niet ontslaan. Ondertussen krijg ik alleen maar irritant werk op mijn bord. Mijn collega’s gaan ervan door met de leuke opdrachten.” Ze durft er niets van te zeggen, bang om haar baan kwijt te raken. “En dat weet Bert. Op deze manier heeft hij mij in de tang. Ik ben druk op zoek naar een ander reclamebureau, maar dat is nog niet zo makkelijk. Bovendien gaan ze Bert bellen om informatie over mij in te winnen en ik vraag me af of hij dan lovend over me is.”
Soms denkt ze: was ik maar nooit ingegaan op zijn avances. “Maar dat heb ik wel gedaan en dat kan ik niet meer terugdraaien. Ik hoop dat ik snel een andere job vind. Een ding heb ik ervan geleerd: duik nooit de koffer in met je baas.”
