“Hij kon niet wachten tot hij 18 was, want dan zouden de poorten van de hemel opengaan. Nou, onze Max is 18 en hij neemt het er goed van. Elk weekend komen zijn vrienden en ik kan je verzekeren: ze houden het niet bij een colaatje of ander frisje….”
Ik snap het wel
Ze snapt het aan één kant ook wel: het wordt de jeugd van tegenwoordig niet heel makkelijk gemaakt. “Toen ik jong was, zeg zo’n jaar of veertien, vijftien, toen ging ik met mijn vriendinnen al uit. En op die leeftijd dronk ik een bessen ijs, of een ander mixje, maar er was niemand die daar wat van zei. Laat staan dat het verboden zou zijn.” Dat jongeren nergens een plek hebben waar ze samen kunnen zijn en elkaar kunnen ontmoeten, vindt Carina waardeloos. “Doordat de overheid overal bovenop zit en steeds maar met het vingertje wijst, ontstaan juist excessen.”
Eindelijk 18
Max was al vroeg wijs. “Ik zeg vaak: Max heeft een oude ziel. Hij wilde al jong van alles. Alles dat vooral niet voor kinderen was bedoeld. Stampvoetend stond hij als vijf, zes-jarige bij de achtbaan waar hij niet in werd gelaten omdat hij te klein was. Hij wilde zo graag, maar werd voor zijn gevoel overal in tegengewerkt. Ik snapte zijn frustratie maar kon hem ook niet helpen. Mijn man Alex en ik drinken bijna dagelijks een glaasje en Max wilde dat ook. Op een feestje heeft hij weleens iets gedronken, dat zagen we dan oogluikend toe.” De dag dat Max 18 wordt, is een feestelijke. “Alex en ik hadden het hele huis versierd en gaven een groot tuinfeest. Bas straalde.”
Wees welkom
Omdat Carina en Alex geen heel strenge opvoeders zijn en de deur bij hen altijd openstaat, komen de vrienden van Max graag bij hen op bezoek. “En dat is super leuk. Alex en ik vinden het belangrijk om te zien met wie Max omgaat. Stuk voor stuk zijn het leuke jongvolwassenen en ik vind het gezellig om ze te zien. Eten is er altijd genoeg, dus voor wie wil is er altijd een plekje aan tafel.”
Elk weekend raak
Sinds het feestje van Max is het bijna elk weekend raak. “Max spreekt af met zijn vrienden om bij ons te verzamelen. Dan zit er zo’n man of tien in onze woonkamer en de tassen zijn gevuld met allerlei drankjes. En om je de waarheid te zeggen: ik krijg er steeds meer moeite mee. Nogmaals: geen verkeerd woord over die jongens, maar man wat maken ze er een zootje van. Als ze ’s avonds naar een club gaan ofzo, kunnen Alex en ik het huis helemaal opruimen. Voor mijn gevoel loopt het allemaal een beetje uit de hand.”
Grenzen stellen of niet?
Het spookt de laatste weken steeds maar door Carina’s hoofd: moet ze duidelijker grenzen gaan stellen? “Alex wil het nog even aanzien, maar ik twijfel. Omdat Alex en ik niet zo streng zijn, zijn die gasten graag hier. En dat is natuurlijk een compliment. Maar ik krijg het idee dat ze wel heel erg graag feesten en drinken en ze blijven steeds langer bij ons hangen. Natuurlijk kan ik er wat van zeggen, maar ik ben dan bang dat ik ze wegjaag. Want nu heb ik nog een soort van toezicht, ik zie wat er gebeurt en als er onverhoopt iets gebeurt, kan ik ingrijpen. Als ik aangeef dat het Alex en mij teveel wordt, dan gaan ze misschien elders heen en dan ben ik het toezicht kwijt.”
Vlotte leuke moeder
Ook wil Carina graag die leuke, vlotte moeder waar bijna alles kan, blijven. “Ik vind het heerlijk als Max trots op me is en als hij vertelt dat zijn vrienden het zo leuk bij ons vinden. Zo zijn we ook, gastvrij en warm. Maar ik weet dat er een paar vrienden van Max nog maar net achttien zijn en ik wil geen problemen met hun ouders.” Het wringt en het schuurt dus een beetje en Carina weet niet goed hoe ze het kan oplossen. “Wat moet ik doen? Grenzen stellen en het risico lopen dat onze zoon bij anderen gaat feesten en drinken of de overlast op de koop toe nemen maar wel het overzicht houden? Zeg het maar, want ik weet het niet.”
Het raakt me
Uiteraard heeft ze het er regelmatig met haar man over, maar hij tilt er wat minder zwaar aan. “Alex vindt het prima zo. Hij vindt het ook leuk dat die vrienden graag bij ons zijn en hij denkt dat het beter is om een beetje controle te houden. Zelfs als we er soms last van hebben, is dat beter dan dat Max zijn heil elders gaat zoeken, vindt Alex. Dat vind ik ook, maar het lijkt me ook heerlijk om weer eens een weekend het huis voor ons zelf te hebben. Ik vind het lastig en gun Max zijn plezier zo. Maar dan hoor ik weer via via dat sommige ouders Alex en mij onverantwoord vinden en dat raakt me dan. Ik heb juist het beste met mijn kind voor.”
Hoe doe jij dat met je pubers en tieners? Ben je wat strenger dan Carina en vind je dat ze eerst maar volwassen moeten worden voordat ze van alles kunnen uitproberen? Of vind je de regels die zijn gesteld tamelijk betuttelend? Wat raad jij Carina aan? Praat mee in de comments onder dit artikel, we zijn heel benieuwd.
Foto door Nataliya Vaitkevich via Pexels
Joris -
En heet het jong Max of Bas? Heel verwarrend zo.