Na een heerlijke vakantie in Spanje was het thuiskomen voor Lisanne, Paddy en hun drie dochters minder fijn. “We bleken een lekkage van de cv-ketel te hebben gehad. Flinke schade in de slaapkamer van de kinderen en daar moesten we direct iets mee doen. Daarnaast kregen we te horen dat de beste vriendin van onze oudste dochter plotseling met haar ouders naar het buitenland gaat verhuizen. En als klap op de vuurpijl werden we tijdens de vakantie door mijn moeder gebeld dat de kat wel héél stil in zijn mandje lag…”
Oogjes niet meer open
Toen Lisanne van haar moeder hoorde dat kat Kitty niet meer onder ons was, schrok ze flink. “Mijn moeder logeerde bij ons thuis om voor Kitty en het huis te zorgen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Kitty voor onze vakantie naar een dierenhotel te brengen, dus ik vroeg mijn moeder. Ze is dol op katten en helpt ons tijdens de vakanties graag uit de brand. Des te vervelender is het dat juist dán Kitty haar oogjes niet meer open doet.”
Heel sociaal
Vier jaar geleden kwam Kitty bij het gezin wonen. “Fien, onze oudste dochter, kreeg haar voor haar verjaardag. Samen met haar gingen we naar het asiel om een kat uit te zoeken. Kitty was heel sociaal en kwam direct op ons af. ‘Deze wil ik, mam’, zei Fien. Kitty was een iets kleinere, helemaal witte kat. Echt een lieverd die graag bij je kwam liggen en geaaid werd. Ondanks dat ik een beetje allergisch ben voor katten, was zelfs ík helemaal dol op Kitty.”
Lijkt op Kitty
Om de kinderen te besparen van verdriet nemen Lisanne en Paddy een vrij rigoureus besluit: ze vertellen de kinderen niet dat Kitty is heengegaan. “Ik kon het gewoon niet. Het is zó zwak van mij om het de kinderen niet te vertellen, maar ik wist dat het de vakantiepret geen goed zou doen. Paddy en ik besloten daarom om mijn moeder te vragen een nieuwe kat uit het asiel te halen. Een witte die zo veel mogelijk op Kitty lijkt, qua karakter, maar bovenal qua uiterlijk.”
Komt vast
De moeder van Lisanne doet wat haar wordt gevraagd en gaat op zoek. “Uiteindelijk vond ze een kat die exact op Kitty lijkt. Het beestje was wat schuw, maar dat kon natuurlijk komen omdat ze mijn moeder en ons huis nog helemaal niet kende. ‘Komt vast goed’, appte ze nog. Helaas blijkt Kitty 2 nog steeds de kat uit de boom te kijken toen we terugkwamen…”
Niet knuffelen
Als het gezin na de vakantie thuiskomt, gaan de meiden direct op zoek naar Kitty. “Zij wisten natuurlijk niet dat het Kitty 2 was. Ik voelde me daar écht heel slecht over, maar het nu opbiechten kon ook niet meer. ‘Mam, Kitty is ineens heel schuw en wil niet knuffelen’, kwam de jongste naar ons toe. Ik zei dat het vast komt omdat we zo lang weggeweest zijn. ‘Voor je het weet is ze weer aan ons gewend en komt ze lekker bij ons liggen’, antwoordde ik met een enorm schuldgevoel.”
Wat doen?
Inmiddels zijn we drie weken verder en toont Kitty 2 nog weinig tekenen van toenadering. “Ik kan aan de meiden zien dat het ze raakt dat ze geen aandacht van haar krijgen. Paddy en ik hebben al een paar keer besproken wat we nou moeten doen: opbiechten dat Kitty 1 niet meer is en dat we zonder het de kinderen te vertellen een andere kat hebben genomen, óf nog even afwachten en hopen dat Kitty 2 zich wat meer als Kitty 1 gaat gedragen?”
Eerlijk zijn
Paddy vindt dat ze eerlijk moeten zijn. “Ik snap zijn punt: het is niet goed om tegen je kinderen te liegen. Alleen denk ik dat we het moment om eerlijk te zijn een beetje hebben gemist. Het was zoveel slimmer geweest om dat gewoon tijdens de vakantie te doen. Ja, dat was even zuur geweest en had de vakantie misschien een beetje verpest. Maar dan hadden we nu niet met dit probleem gezeten. Ik denk dat we het nu beter niet meer kunnen zeggen. Bovendien hebben de kinderen niet door dat dit een hele andere Kitty is. Zij zijn ervan overtuigd dat Kitty gewoon weer moet wennen aan ons. Kitty 2 lijkt echt als twee druppels water op Kitty 1.”
Afbeelding: leah hetteberg via Unsplash
Kissa -
De moeder besloot dit omdat ze het beste voor haar kinderen wilde en de vakantie zou in het water vallen. Ik snap het wel hoor ook al zou ik het zelf niet doen maar het ligt ook aan je kinderen.