Op het intakegesprek komen Juan en Sharon verhit aan. Vanuit de auto hebben ze me al tot drie keer toe gebeld, omdat ze mijn praktijk niet kunnen vinden. De TomTom stuurt ze alle kanten uit, behalve de juiste. Nog nahijgend en half-ruziemakend zit dit nieuwe stel tegenover mij.
Sharon steekt meteen van wal: zij wil dat Juan verandert. Volgens haar moet het altijd op zijn manier, bepaalt hij waar ze naar toe gaan op vakantie (Spanje, want daar komt hij vandaan) en hoeveel zij mag werken. Ik zie hoe moeilijk ze het ermee heeft.
Ik luister vervolgens naar Juan en vraag of hij het herkent. Volmondig beaamt hij wat Sharon zojuist heeft gezegd. Hij is namelijk de man in huis en dus; hij bepaalt. Dit gaat al jaren zo en dat gaat goed, volgens hem. Juan begrijpt niet waarom Sharon nu er tegenin gaat. “Alles loopt toch zoals het moet?”
Sharon geeft aan graag voor haar huwelijk te willen vechten. Ik vraag haar wat ze daarvoor nodig heeft. “Ruimte van Juan en begrip voor het feit dat ik het soms anders zie dan hij”, zegt ze. Juan vindt relatietherapie belachelijk en zegt gedwongen mee te komen. Daarnaast probeert hij mij te imponeren met zijn overtuigingen over het man-vrouw-zijn. Hij heeft duidelijk veel geleerd van de verhalen, die hij elke dag in de auto te horen krijgt. Zelf wil hij niet veranderen. Het ligt niet aan hem, maar aan Sharon, want die krijgt ineens de ‘kriebels’. De intentie om er samen aan te werken is er dus niet.
Als ik Juan vraag hoe hij zichzelf nu ziet en over vijf jaar, keert hij zich volledig tegen mij. Met vuur spuwt hij alle frustraties over mij uit. Dat ik het maar heel goed moet begrijpen dat de man boven de vrouw staat. Het leven van de vrouw staat in het teken van de man. Zij hoort hem te verzorgen, hem lief te hebben en het huishouden te runnen. Hij bepaalt, beslist en regeert.
“Wat jij doet, kan ik zoveel beter. Ik speel de hele dag door voor psychiater. Dus ja, wat ga jij mij nu vertellen? Dat ik het anders moet gaan doen? Dacht het niet!” Ik hik noch verschrik bij zijn weerstand. Maar tot mijn verbijstering zie ik dat Sharon zich erbij neerlegt. “Zo gaat het nou altijd: het draait allemaal om hem.”
Voor ik nog iets kan zeggen, stapt Juan op en loopt zonder mij een hand te geven de kamer uit. Sharon dribbelt snel achter hem aan. Ze schikt zich helaas in haar lot. Haar poging het tij te keren heeft helaas niet geholpen. Ik had nog hoop, maar hun TomTom heeft mijn adres nooit meer gevonden.
Marcella Hagenaar heeft sinds een aantal jaren een praktijk voor relatietherapie in Krommenie en Zwanenburg. Zij begeleidt mensen van chaos naar helderheid, zodat nieuwe structuren en hernieuwde liefde voor elkaar kan ontstaan. Via schematherapie worden patronen, die niet meer werken op een integere en liefdevolle wijze duidelijk en bewust gemaakt.
Klik hier om ook de andere artikelen van Marcella op Damespraatjes te lezen.
