Een grote tuin, vol wilde bloemen en ruimte voor een moestuin. Het is altijd de grote droom van Monique (45) geweest. “Ik vind het heerlijk om in de aarde te wroeten. Om mijn eigen wortels uit de grond te trekken, de kruisbessen van mijn struik te plukken.” Remco, haar man, beloofde toen ze het huis met die grote tuin kochten dat hij samen met haar de tuin zou onderhouden. Maar daar merkt ze bar weinig van. “
Haar oma woonde vroeger op een boerderij in Friesland en had een fantastische tuin. Van haar leerde Monique planten uit elkaar te houden. “Mijn oma maakte zich toen al druk om insecten en had struiken en planten in haar tuin waarvan vlinders, bijen en andere beestjes blij van werden. Uren kon ik met mijn oma in de tuin werken en ik wist: als ik later groot ben wil ik dit ook.”
Kaplaarzen aan
Toen ze Remco ontmoette en hij haar zei dat hij van tuinieren hield, maakte haar hart een sprongetje. Het huis dat ze samen zouden kopen moest dus een grote tuin hebben. Monique zag voor zich hoe ze samen met haar man in de tuin aan de slag zou gaan. In het najaar maken ze de tuin winterklaar, en als de eerste voorjaarszon schijnt, trekt Monique haar kaplaarzen aan en gaat aan de slag. Twee keer per jaar komt een hovenier, maar tussen zijn bezoeken door is het hard werken om de tuin te onderhouden.
Morrend de tuin in
De eerste jaren vond Remco het leuk en samen wroetten we heerlijk in de tuin. Ik genoot er echt van om dat samen te doen. We kletsten dan ook weer of waren samen stil aan het genieten.” Na een tijdje merkte Monique dat Remco zijn interesse in de tuin verloor en zich er steeds vaker met een jantje-van-leiden van af maakte. “Als ik hem vraag om te helpen doet hij dat wel, maar morrend. Hij knipt randjes snel en slordig of staat kreunend voorover met zijn hand op zijn onderrug en piept dat hij echt niet verder kan omdat zijn rug zo’n zeer doet.”
Leunend op hark
Monique sprak haar man daarop aan. “Ik heb hem gezegd we twee dingen kunnen doen: of hij helpt mij regelmatig mee, of we bellen de hovenier en vragen hem vaker onze tuin te doen. De keuze was voor hem snel gemaakt, want de hovenier vindt hij veel te duur en zonde van het geld.” Remco kiest eieren voor zijn geld en pakt braaf de hark als Monique hem opdraagt aan de gang te gaan. “Niet dat ie veel met die hark doet. Ja erop leunen en met de buurman ouwehoeren, maar harken ho maar!” Ze weet wel dat er veel grotere problemen in de wereld zijn, maar voor Monique is dit echt een punt. “Het gaat om het idee, de afspraken die we hebben gemaakt. Ik baal er gewoon van. Alleen kan ik mijn droomtuin niet onderhouden, daarbij heb ik echt zijn hulp nodig.”
Herken je het verhaal van Monique? Drukt jouw partner ook altijd zijn snor als er in de tuin gewerkt moet worden? Laat het ons weten bij de comments onder dit artikel!
