Isabel Allende, mijn lievelingsschrijfster vanaf het moment dat ik haar eerste boek “Het huis met de Geesten” las. Geen enkel boek van haar ontsnapt sindsdien aan mijn aandacht en dus ook niet haar nieuwste roman “De Japanse Minnaar”. Dit keer waag ik me aan de E-book versie van het boek. Een nieuwe ervaring en moet ik zeggen dat valt me mee, al mis ik wel de geur van het boek en het fysiek omslaan van de bladzijden. Maar belangrijker is de inhoud, voldoet deze weer aan mijn hooggespannen verwachtingen en is het weer een ‘pageturner’?
Het verhaal begint bij de 23-jarige Irina Bazili, die solliciteert bij Lark House, een bejaardencentrum bij Berkeley. In dit centrum wonen tweehonderdvijftig personen met een gemiddelde leeftijd van vijfentachtig jaar. Er zijn verschillende afdelingen: de zelfstandige wooneenheden, het tweede en derde niveau, voor mensen die enigszins hulpbehoevend zijn en het zogenaamde Paradijs voor bewoners die er wachten op hun overgang naar de andere wereld. Er hangt een ontspannen sfeer en de zorg die geboden wordt is van hoogstaand niveau.
De jonge, oorspronkelijk uit Moldavië afkomstige Irina wint al heel snel het vertrouwen van de bewoners en de directeur van het centrum en na een zware tienertijd, vindt ze hier de rust en mogelijkheden om zich te ontplooien. Het werken met bejaarden voert haar bij tijd en wijle terug naar herinneringen aan haar jeugd bij haar grootouders in een arm Moldavisch dorpje.
Ze wijdt zich met liefde en geduld aan haar taken, heeft een luisterend oor voor de bewoners, met hun eigen verhalen en achtergronden en dwingt respect af vanwege haar betrouwbaarheid. Dat er in haar leven veel is misgegaan blijkt pas later in het verhaal.
Een van de bijzondere bewoners in het bejaardencentrum is de enigszins excentrieke en eigenzinnige kunstenares Alma Belasco. Op een dag vraagt ze Irina om als haar secretaresse te komen werken. In de spaarzame vrije uurtjes die ze heeft naast haar drukke baan, begint ze aan deze extra baan. Zo ontwikkelt zich in de loop der jaren een bijzondere vriendschap, die meer lijkt op een oma-kleindochter relatie dan op een zakelijke overeenkomst. De kleinzoon van Alma, Seth speelt ook een belangrijke rol in het verhaal. Hij wordt verliefd op Irina, maar moet veel geduld aan de dag leggen om uiteindelijk ook haar hart te winnen.
De titel “De Japanse Minnaar” krijgt gaandeweg het verhaal betekenis, door het levensverhaal dat Alma stukje bij beetje aan haar kleinzoon en Irina openbaart. Dit gebeurt aan de hand van alle spullen die Irina ordent en terugvindt, de gesprekken die ze voeren en enig speurwerk door Seth op touw gezet. Het leven van Ishimei Fuduka, de zoon van de Japanse tuinman, wordt hierdoor ook langzaam ontrafelt.
De ontberingen, die Isabel beschrijft over de behandeling van in Amerika wonende Japanners door de Amerikanen na de aanval op Pearl Harbour zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen. Hiermee laat ze zien hoe onuitputtelijk haar kennis is en hoe ze dit weet te verwerken in eenprachtig verhaal.
Liefhebbers van deze grootse schrijfster hoef ik niet te overtuigen, maar als het lukt om een aantal lezers die nog nooit iets van haar gelezen hebben, over de streep te trekken, dan is mijn missie bij deze geslaagd. Ik beloof je, je zult niet teleurgesteld worden. Isabel’s schrijfstijl, woordgebruik en dialogen geven ook deze roman het predicaat “dit is een boek dat je gelezen moet hebben”.
https://partnerprogramma.bol.com/click/click?p=1&t=url&s=1503&f=TXL&url=http%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fp%2Fde-japanse-minnaar%2F9200000040511170%2F&name=De%20Japanse%20Minnaar
Lisanne Teeuwen (53), moeder van twee volwassen dochters, leerkracht Taalklas op een basisschool, (inval)leerkracht basisonderwijs en daarnaast nog steeds op zoek naar die ene uitdagende, bij haar talenten passende baan. Een veelheid van passies en hobby’s maken dat ze zich geen seconde verveelt. Op sportief gebied: wandelen, fietsen en roeien. Creatief: kleding maken. Cultureel: museumbezoek en kunstgeschiedenis. Ontspanning: veel lezen, schrijven, muziek en puzzelen. Een boogschutter ten voeten uit.
