Als kind al was ik stevig. Een paar goede benen onder mijn lijf om me te dragen. Armen die je prima kon vastgrijpen zonder dat er ogenblikkelijk een blauwe plek op popte. De schoolarts maakte zich grote zorgen toen als ik meisje van 8 jaar op de weegschaal stond. Overgewicht. En fors ook. Mijn moeder kocht van schrik alleen nog maar magere melk en schrapte alles wat ik lekker vond van het menu. Gelukkig keerde de sportarts een paar weken later tijdens een keuring het tij: ik was helemaal niet te zwaar. Ik was stevig gebouwd, maar alles zou goedkomen.
De sportarts had gelijk. Het kwam goed. Al moet ik altijd opletten wat ik naar binnen schuif. Ik had vriendinnen die konden eten wat ze wilden, maar geen gram aankwamen. Roze koeken plakten nooit op hun heupen, bij mij wel. Ik hoefde maar naar chocolade te kijken of het zat, kleng, al op mijn bovenbenen. Gaandeweg de jaren heb ik een weg gevonden in lekker eten, schransen en normaal doen. Het blijft altijd een kwestie van keuzes maken en goed opletten. Vanzelf was ik soms jaloers op superslanke vriendinnen. Wilde dat ook zijn. Wilde ook zo’n mooi klein kontje in een skinny jeans. We hadden het er vaak over. Telkens was ik verbaasd dat zij er helemaal niet zo gelukkig waren.
Alles eten zonder aan te komen lijkt een walhalla, maar is het zeker niet. Waar lopen vrouwen tegenaan die daarmee dealen?
10 dingen die je herkent als je alles kunt eten zonder aan te komen
- Een laag uitgesneden shirtje hoef je niet te kopen. Met kleine borsten is dat een stuk minder sexy dan met een welgevuld decolleté.
- Mensen vragen continu of je anorexia. Want, vinden ze, je ziet er wel heel erg eng dun uit. Duh. Waar bemoeien ze zich mee? Alsof jij hen vertelt dat ze veel te dik zijn en dat dat erg ongezond is. Als je zegt dat je geen anorexia maar een razendsnelle verbranding hebt, geloven ze je niet.
- Je hebt het altijd koud. Vrouwen met een laagje vet hebben veel minder moeite zich warm te houden. Jij moet altijd een vest bij je hebben en op het werk ben jij vaak degene die klaagt dat het koud is en of het raam dicht mag.
- Je hebt te maken met jaloerse blikken van andere vrouwen die heel graag slank zouden willen zijn. Die elk dieet wanhopig vastklampen om maar af te vallen en dichterbij maatje zero te komen.
- Jij zit als laatste aan tafel om nog lekker door te eten. Bestellen je vriendinnen een lichte salade met flinterdunne kip, jij eet met gemak een bord saté met kroepoek en patat weg en hebt dan nog honger. Het toetje sla je dan ook zeker niet over.
- In de uitverkoop heb je mazzel. In de sale rekken hangen namelijk meer kledingstukken maat XS dan de gangbare maat M/L. Jij kunt dus voor weinig leuke kleding op de kop tikken. Vaak met zeventig procent korting. Ketjinngggg! Dat scheelt weer.
- Als je al die verhalen van je dietende vriendinnen aanhoort, kan je wel huilen. Jij zou zo graag willen aankomen. Net even wat meer vrouwelijke rondingen willen hebben. Hoeveel slagroom en andere vette voedingsmiddelen je ook eet, je komt geen grammetje aan. Jij bezoekt de dietiste niet om af te vallen, maar juist om bij te komen.
- Rimpels in je gezicht zijn bij jou zichtbaarder dan bij je vollere vriendinnen. Daar waar zij een laagje vet op hun wangen hebben, is het bij jou bot. Geen wonder dat die lijntjes zo goed te zien zijn.
- Als je een simpel griepje onder de leden hebt, zie je eruit alsof je terminaal bent. Je tekent veel sneller. Als je je niet lekker voelt, is dat gelijk te zien.
- Je wordt jonger geschat. Dus je moet altijd je identiteitskaart paraat hebben om je werkelijke leeftijd aan te tonen. Soms is het een compliment, maar als je ook nog eens op de kinderafdeling op zoek gaat naar het grootste kindermaatje broek, wordt het vervelend.
Kun jij alles eten zonder aan te komen? Wat zijn jouw ervaringen? Wat zeggen mensen tegen jou? We zijn heel benieuwd! Praat met ons mee in de comments onder dit artikel. Vinden we gezellig J
Karin -
Herkenbaar. Altijd graatmager geweest. ( mijn bijnaam was skelet vroeger) Nu heeft mijn oudste dochter hetzelfde probleem. Die moet steeds extra terug komen bij de schoolarts en steeds weer bijhouden wat ze eet omdat ze zo dun is. Inmiddels ben ik 47 en weer ik 57 kilo. En natuurlijk zit het op de verkeerde plekken… 🙂