Vandaag is het Internationale Vrouwendag, een dag waar stil wordt gestaan bij de rechten van vrouwen wereldwijd. Ik hoef niet uit te leggen dat er in de wereldpolitiek veel moet gebeuren om de gelijke rechten van mannen en vrouwen te garanderen. Over de positie van vrouwen in Nederland wordt vaak minder alarmerend gesproken. Mannen en vrouwen zijn in Nederland immers gelijk bij wet en hierdoor is men geneigd de discussie af te doen met de boodschap dat het best goed gaat in Nederland.
Uiteraard is de positie van vrouwen in Nederland sterk verbeterd vergeleken met die van onze moeders. Getrouwde vrouwen waren tot 1956 handelingsonbekwaam en tot 1957 werden vrouwen bij de overheid nog ontslagen wanneer zij trouwden. Met de komst van de vrouwenbeweging hebben vrouwen in de loop der jaren dezelfde rechten gekregen als mannen. Een ontzettend mooi resultaat, maar ik denk niet dat de voorvechtsters van vrouwenrechten destijds hadden verwacht dat vrouwen in de eenentwintigste eeuw het hierbij zouden laten. Er is namelijk voldoende reden om je ook in 2014 sterk te maken voor vrouwenrechten. De feiten spreken voor zich. Terwijl vrouwen tegenwoordig hoger zijn opgeleid dan mannen is bijna de helft van de vrouwen economisch onzelfstandig. Wanneer het inkomen van de man wegvalt kan het gezin in veel gevallen niet meer rondkomen. Vrouwen moeten zich het probleem van economische afhankelijkheid aantrekken en streven naar een eigen carrière met een economisch zelfstandige positie. Op deze manier komen er ook meer vrouwen aan top, zonder dat er quota en streefcijfers aan te pas hoeven te komen.
De verantwoordelijkheid ligt niet alleen bij vrouwen. Het wordt tijd dat ook mannen in actie komen om de achtergestelde positie van vrouwen in Nederland te doorbreken. Dit betekent dat mannen en vrouwen samen de zorg voor kinderen delen, zodat vrouwen de kans krijgen om een carrière op te bouwen. Het betekent ook dat vrouwen zich luid en duidelijk uitspreken voor hoge posities en mannen de weg vrij maken voor vrouwen in topposities, te beginnen door altijd te vragen om (ook) vrouwelijke kandidaten bij sollicitaties. Zelf zie ik in de politiek dat vrouwen veel minder vaak in de top belanden dan mannen. Dat begint in de lokale politiek. Op lokaal niveau is het aantal vrouwelijke politici schrikbarend laag, vele malen lager dan in de landelijke politiek. Minder dan een kwart van de raadleden is vrouw en het aantal wethouders ligt rond de twintig procent. De oorzaak hiervan is niet dat vrouwen bij bosjes worden afgewezen, er stellen zich simpelweg minder vrouwen verkiesbaar. Weinig vrouwen nemen zelf het initiatief om zich te kandideren. Zonde, want de lokale politiek is een manier om bij te dragen aan je leefomgeving en bovendien een perfecte leerschool.
Zoals gezegd, voor de wet zijn mannen en vrouwen in Nederland inmiddels gelijk. Bedrijven, overheden en politiek staan bovendien te springen om vrouwen met ambitie. Maar gelijke kansen en mogelijkheden zijn niet genoeg, ze moeten ook benut worden. Dus kijk op Internationale Vrouwendag naast de positie van vrouwen wereldwijd ook kritisch naar je eigen rol. Want de strijd om gelijke rechten begint soms dicht bij huis.
Jet Bussemaker is minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het kabinet Rutte-Asscher. Zij heeft het middelbaar beroepsonderwijs, het hoger onderwijs maar ook het emancipatiebeleid in haar portefeuille. Jet Bussemaker was voorheen staatssecretaris van Volksgezond, Welzijn en Sport, Tweede Kamerlid voor de Partij van de Arbeid en Rector van de Hogeschool van Amsterdam. Jet Bussemaker woont in Amsterdam.
Aftrap gemeenteraadsverkiezingen op Damespraatjes
Met deze gastbijdrage van Minister Jet Bussemaker voor Damespraatjes doen we de aftrap van een serie portretten van vrouwen die kandidaat staan voor de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart 2014.
De komende week kunnen jullie kennismaken met:
- CDA: Janine de Kleine uit Kampen
- D’66: D’66: Zoë Kwint uit Amsterdam
- Groen Links: Antoinette Maas uit Helmond
- PvdA: Nelleke Degenhart uit Hilversum
- PVV: Jenny Zerfowski uit Almere
- VVD: Laurine Bonnewits uit Lansingerland
- SP: Lieke van Rossum uit Delft
Giselle Ecury -
Mevrouw Bussemaker heeft gelijk met haar slotopmerking “de strijd om gelijke rechten begint soms dicht bij huis”, maar het is jammer dat de eigenlijk vanzelfsprekende dingen zelfs anno 2014 nog bewerkstelligd moeten worden d.m.v. “strijd”. Strijden kost veel energie en ik kan me voorstellen, dat vrouwen daar geen zin in hebben. Soms is het gewoon gemakkelijker iets dan maar even zelf te doen. En dus neem je genoegen met een slechter betaalde baan of minder werkuren, want anders ben je helemaal zo’n werkpaard. Toch? Mannen vinden bovendien zo’n strijdbare vrouw helemaal niet leuk.