fb

Melody is doodsbang voor een uitstrijkje

Terwijl haar vriendin haar probeert over te halen het toch echt te laten doen, weet Melody (41) niet waar ze het moet zoeken als ze alleen al het woord ‘uitstrijkje’ hoort. “Ik ben zo verschrikkelijk bang om te worden gepenetreerd. Het idee dat er iets in mijn vagina wordt geschoven, maakt me kotsmisselijk.”

De envelop die net na haar dertigste verjaardag op de deurmat plofte maakte ze nietsvermoedend open. Toen ze las dat ze werd opgeroepen voor het laten maken van een uitstrijkje, verscheurde ze de brief, tot grote woede van haar vriendin. Waar haar angst vandaan komt, weet Melody niet.

Ik lesbisch?

Haar eerste vriendje kreeg Melody toen ze dertien jaar was. Bas was dol op haar. “We konden uren zoenen en ik stond toe dat hij met zijn handen onder mijn truitje ging, maar wilde niet dat hij met zijn hand in mijn broek ging. Dat was een absolute no go.” Bas wilde meer maar Melody niet. ’s Avonds in bed fantaseerde ze over Brigit. “Brigit woonde een paar huizen verderop en ik vond haar leuk. Ik kreeg vlinders in mijn buik van haar.” Als ze dat aan haar moeder vertelt, ontstaat er een open gesprek waarin haar moeder oppert dat ze misschien wel op vrouwen valt. “Opeens viel alles op z’n plek. Ik vond Bas een schatje, maar voelde niet die kriebel in mijn buik die ik wel voor Brigit had.” Omdat ze geen toenadering durft te zoeken, wordt het niets met Brigit.

Toch geen kanker

Haar eerste serieuze relatie met een vrouw krijgt Melody als ze vijfentwintig jaar is. In een café ontmoet ze Angelique en het is liefde op het eerste gezicht. Ze hebben veel raakvlakken en al snel gaan ze samen wonen. Tussen de lakens gaat het niet zoals Melody zou willen. “Elke keer als Angelique met haar vinger in me wil, verkramp ik. Ik word droog en raak in paniek.” Ze vinden een andere manier om met elkaar te vrijen zonder dat Melody wordt gepenetreerd. Op haar dertigste krijgt ze oproep om een uitstrijkje te laten maken. “Het zweet brak me uit en ik dacht: ik heb toch geen kanker. Ik hoef het niet te laten doen.” Ze verscheurt de brief tot grote woede van Angelique die alsnog een afspraak met de huisarts maakt en meegaat als Melody het onderzoek heeft.

Lees ook: Ik Laura, nymfomane #16: “de seksuologe had toch gelijk”

Nachtmerrie

De praktijkondersteuner die het uitstrijkje gaat maken heeft geen begrip voor Melody’s angst en zet haar voeten in de beugels. Dat de tranen over haar wangen stromen, ziet hij niet en het is Angelique die een einde maakt aan de nachtmerrie. “Trillend liet ik me van de stoel glijden. De aanblik van het speculum alleen al maakte me ziek.”

Bol 7 daagse 2022
Bol 7 daagse 2022

Seksuoloog

Melody bezoekt sinds kort een seksuoloog en probeert door gesprekken van haar angst af te komen. “Ik heb gelezen dat ook vrouwen met lesbische contacten kans hebben op het HPV virus. Dit is een virus dat de kans op baarmoederhalskanker vergroot. Ik hoop dat ik over een tijdje zover ben dat ik niet meer bang ben om te worden gepenetreerd. Dan kan ik andere seks met Angelique hebben en een uitstrijkje laten maken. Zo ver is het nog niet, maar ik ben op de goede weg.”

8 reacties

Anoniem -

Ik ben ook als de dood voor het maken van een uitstrijkje. Dit heeft puur met mijn verleden te maken. En ik zie wel waar het schip strand. Maar ik kan het niet heb ook al gesprekken hierover gehad maar dat heeft weinig opgeleverd omdat er geen of weinig begrip voor is. Men vind het allemaal maar onzin en men kan niet voelen wat het met je doet als je er bang voor bent. Ik vind het schandalig dat er zo weinig naar een patiënt geluisterd word. En gewoon maar doordrammen om het toch voor elkaar te krijgen. Nou ik doe het niet. Ben er ook wel klaar mee. Zolang er niet normaal over gepraat kan worden hoeft het van mij niet.

Dineke -

Voor de mensen die het nog niet weten, er is een thuistest. Na 2 slechte ervaringen (uitstrijkje en plaatsing spiraaltje) een paar jaar terug op de thuistest gewezen door de doktersassistente. Het is natuurlijk wel zo dat als er iets uit deze test komt je alsnog een volledig uitstrijkje moet ondergaan. Maar echt lieve dames, wacht niet te lang. Bestel de thuistest, op de uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek staat ook hoe je dat kan doen. Is discreet verpakt, eenvoudig af te nemen, en ook weer discreet terug te sturen.

Anoniem -

Pas op mijn 46e jaar een doe het zelf test gedaan. Uit schaamte durfde ik nooit een uitstrijkje te laten maken. Ik had het HPV virus onder de leden. Met knikkende knieën bij de huisarts een uitstrijkje laten maken. Best pijnlijk, maar was snel gebeurt. Helaas ontdekte men bij mij afwijkende cellen (PAP3b, CIN3). Heb een LIS behandeling ondergaan waarbij ze de afwijkende cellen wegbranden/snijden. Geen pijn gehad tijdens de behandeling. Nu moet ik om de half jaar op controle komen. Laatste uitstrijkje was deze week nog. Het was niet pijnlijk, maar fijn is anders. Het ligt er echt aan wie de uitstrijkje maakt als het pijnlijk is of niet. Moet helaas ruim een week op de uitslag wachten. Steeds in die onzekerheid te zitten is niet leuk. Achteraf denk ik waar ben ik aan begonnen, maar wat als de afwijkende cellen wel ontwikkelen tot baarmoederhalskanker dat wil je toch ook niet!

Anoniem -

Wat vervelend om te lezen, echter kan ik het iedereen wel aanraden. Ik werd 30 kreeg ook een brief in de brievenbus, en dacht pff nu al.. maar goed toch gegaan.. (vol spanning) uiteindelijk viel het bij de huisarts heel erg mee. Maar de uitslag was niet goed, nu een half jaar later en kwaadaardige cellen weg te hebben laten halen, ben ik toch wel blij dat ik geweest ben. Stel dat ik het niet gedaan had, wat zou er dan gebeurt zijn.

Anoniema -

Oh god wat wij dit te lezen. Ik dacht er vanaf te zijn omdat ik het via een thuistest kon doen van het bevolkingsonderzoek. Alleen daar is uitgekomen dat ik dus het virus heb en naar de huisarts moet voor nog een onderzoek. Ik voel me letterlijk ziek en in mijn hoofd zo goed als terminaal en de mensen aan wie ik het vertel lachen me keihard uit. Heel fijn om te lezen dat er meer vrouwen zijn die hier zo mee zitten. Ik voelde me echt een enorme loser en dat maakt het niet echt beter allemaal. Het idee maakt me zo ontzettend misselijk, maar morgen is de dag. En ik ben echt als de dood dat ik hier letterlijk een trauma aan over hou. Ik ben overigens niet lesbisch en heb geen nare ervaringen of iets op dit gebied dus werkelijk geen idee waarom dit zo stom zit in mijn hoofd.

Nikki krüger -

Ook ik ben als de dood voor een uitstrijkje.
Ik had allang gemoeten maar ik durf gewoon niet . Gezien mijn verleden.
Ook durf ik geen tampon bij me in te doen.
Ben nog niet bij gynaecoloog geweest .
Welke opties zijn er nog meer ??

Marianne -

Lukt het wel om bij jezelf dingen naar binnen te brengen zoals een tampon? Voor vrouwen die om wat voor reden dan ook erg opzien tegen het uitstrijkje is er tegenwoordig de mogelijkheid om eerst bij jezelf (met een wattenstaafje) een HPV-kweek af te nemen. Als die goed is (dus geen HPV) is een uitstrijkje niet nodig. Wellicht is dat een optie?

Marja -

Ook bij mij lukt een uitstrijkje maken niet bij de huisarts en zelfs bij de gynaecoloog verkramp ik helemaal. Aangezien ik er wel van doordrongen ben dat een uitstrijkje heel zinvol is (gezien ervaringen bij vriendinnen) ben ik een gesprek met de gynaecoloog in Uden aangegaan. Het uitstrijkje wordt nu bij mij onder een licht roesje gedaan. Uiteraard gebeurt dat niet direct, maar als het echt niet lukt, is dat de oplossing. Er zullen nu natuurlijk mensen zijn die denken: stel je niet aan en ga er op de normale manier voor. Ik weet uit ervaring dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is en ben dan ook heel blij dat ik een begripvolle gynaecoloog heb. Zij doet dan overigens altijd gelijk een algeheel onderzoek en daarom hoef ik ook maar 1 x per 10 jaar ipv 1 x per 5 jaar.

Reageer ook